• ingilizce so far so good ve so what laflarinin biraraya gelerek olusturdugu, 'buraya kadar iyi hos geldik, idare ettik, de ne oldu' anlamindaki soz obegi.
  • megadeth'in en iyi albümlerinden biridir. albümde her tat her doku vardır; tamamen kişisel agresiflik eseri şarkılar* *,gizem hissi uyandıran tınılar *, hükümte karşı içerikleriyle dikkat çeken sözleriyle gazı kökleyen melodiler **, ve tabiki iki de intihar eşantiyonu* *. kirli sound albüme gerçekten çok hoş dinledikçe albümün çıktığı yılları getiren bir tat bırakıyor. sözler, riffler ve tabik dave mustaine.. bunlar diyecek çok şey bırakmayan olgular çoğu megadeth albümünde olduğu gibi.

    beğenmeyen insanları nedense anlayamadığım bir albümdür bu. böyle bir albüm neden beğenilmez, algı sınırlarımın dışındadır; tabiki diğer megadeth albümlerini beğenen kişiler için konuşuyorum yoksa hayatını country müziğe vermiş * biri elbet beğenmeyebilir.

    "they set it'd never come
    we knew it was a lie!
    time to kiss your ass goodbye
    the end has just begun "
    gibi sözlerin yanında
    "if i know i'm going crazy
    i must not be insane " diyebilmiş son noktayı da,
    "did you ever think i get lonely
    did you ever think that i needed love
    did you ever think to stop thinking
    you're the only one that i'm thinking of. " deme cesaretini göstererek koymuş mustaine albümü.
    (bkz: mustaine is god)
  • uzun dinlemelerden sonra içimdeki tanri(mustaine elbette) tarafından çarpılma korkusuna karşın, (kendi adıma) rust in peace' seviyesinde; hatta belkide ondan da iyi bulduğum albümdür.

    kanımca bu albümü rip ve peace sells gibi albümlerden ayıran en önemli özellik gitar tonlarının vahşiliği ve şarkıların killing is my business tarzı öfkeliliğidir. o yıllarda mustaine'nin kayıtlar sırasında kafasına esmesine göre zırt/pırt prodüktör değiştirdiğini düşünecek olursak prodüksiyonu kötü değil farklıdır (ya da en azından grubun içine sinmiştir, grubun istediği gibi olmuştur) bana göre. rust in peace gibi yakışıklı değildir. ve böyle olmaması tam da isabet olmuştur.

    albümdeki bir diğer önemli özellik ise tavana vuran (bkz: punk) etkisidir.özensiz albüm kapağı, anarchy in the uk cover'ı, protest şarkı sözleri, dave abimizin albüm boyunca sıklıkla johnny rotten usülü telaffuz ettiği r harfleri gibi özelliklerden de anlaşılabileceği üzere albümde ciddi bir punk esintisi vardır.

    şarkılar hakkındaki anektodlara gelecek olursak;

    -liar parçası sonradan countdown to extinction da skin o my teeth halini alacaktır; liardeki sövme kısmını bırakırsak iki şarkı birbirinin aynısının bir farklısının bir aynısıdır(ne dedim ben şimdi).

    -mary jane şarkısının içerdiği esrar referansı (şarkının son beat'inin 4:20 de gelmesi vsvs.) grubun(masteyn) görüşleri merkeze kaydıkça reddedilmiş, yerine mustaine tarafından farklı zamanlarıda "mastürbasyon yaparken babasınca yakalanıp öldürülen kız" ve "bilmemenerede yaşayan meşum cadı efsanesi" temalı iki ayrı hikaye söylenmiştir. belkide (büyük ihtimalle) şarkı üçünün de toplamasıdır.

    -anarchy in the uk, içerdiği "antichrist" sözü nedeniyle uzun yıllardır mustaine tarafından ısrarla çalınmamaktadır (bkz: yazık)

    -in my darkest hour mary jane ile oldukça fazla paralellikler içerir.

    -mary jane şarkısının geçiş kısımındaki riffler, açıkça fade to black'i andırmaktadır.

    .
    .
    .

    (bkz: sonuç) tek kelimeyle mükemmel; evladiyelik bir megadeth albümü daha.
  • into the lungs of hell ile birlikte insan herşeyi anlıyor. "başarısız prodüksiyona rağmen harika bir thrash festivali".
    prodüksiyonu kafaya takmazsanız (ki o kadar da kötü sayılmaz) zaman zaman hafif zarar gören mükemmel bir hız, nefret, çoşku bekliyor sizi bu albümle birlikte.
    set the world afire ile dave mustaine'in özenle yarattığı güzel bir distopya örneğini mükemmel bir müzikaliteyle dinliyoruz. anarchy in the uk cover'ı şu ana kadar dinlediğim en etkileyici coverlardan biri. mary jane ile albüm göklerde dolaşıyor, en unutulmaz dakikaları size yaşatıyor hele "never never never never!!!" diye kusan bir vokalden sonra giren gitar melodisi insanı deli etmeye yetecek kalitede. 502 ile sözsel ve müziksel açıdan hafif gerilere çekilse de albüm, hemen in my darkest hour ile kendini buluyor. liar'da vokal çoşmaya devam ederken, hook in mouth ile dave mustaine'in her türlü sansüre, otoriteye, kısıtlamaya karşı olduğunu anlıyoruz ve pmrc'ye karşı duyulan nefret mükemmel vokaller ve mükemmel müzik eşliğinde kulaklarımıza bayram yaşatıyor.
    albümün başından sonuna kadar her kelimesi dave mustaine'in sözsel dehası kokuyor. bu albümdeki göndermeleri, sokulan lafları, anlamları, detayları bulmak kadar zevkli bişey yoktur sanırım. o sıralar altın çağını yaşatan thrash'i daha da göklere çıkartmış bir albüm bu. değeri bilinmeli. kesinlikle megadeth'in en kötü albümü değil, üstüne üstlük en iyilerinden biri şüphesiz.
  • megadeth in zirveye geldigi degil, zirveye tirmanmaya devam ettigi albumdur olsa olsa. ne de olsa henuz cikmamis olan bir rip* vardir daha...
  • megadeth'in jackson kullanmaya başladığı ancak hala sponsoru haline getiremediği albümdür. bundan öncesinde bc rich kullanmaktaydılar. rip ile beraber artık jackson megadeth'in sponsoru ve megadeth de jackson'ın yıkılmaz kalesidir.
  • her albumun kendine has bir sound'u vardir. bunun ortaya cikmasinda ise o albumde kullanilan enstrumanlar, amfiler, kaydin yapildigi studyo, bu islerde calisan teknik ekip ve en onemli 2 etken olan grubun istegi ile para rol alir.

    oncelikle ben de belirtmek isterim ki sfsgsw bana gore megadeth'in gelmis gecmis en underrated albumudur killing is my business... and business is good! ile birlikte. hadi biri ilk albumdu fazla ses getirmedi diyebiliriz ama peace sells'ten sonra cikmis sunun gibi kaliteli bir albumden calinan tek sarkinin in my darkest hour olmasi ve diger sarkilarinin neredeyse bilinmemesi cok acidir.

    sound icin diyebilecegim sey ise, ilk 4 album icinde en cig sound bundadir. gain ve master oldukca dusuktur bu yuzden metallica'nin hemen hemen butun albumlerinde verdigi hayvan gibi distortion'i hissedemezsiniz. sebebi ise megadeth karmasik ve uzun riff yapisina sahip ve cok daha enstruman hakimiyetine dayali muzik yapan bir gruptur. metallica gibi vokale degil, gitara yogunlasir. o yuzden megadeth sarkilarinda o gitari bumbumbumbumbum diye duyamazsiniz, cok daha melodiktir.

    dilimde tuy bitti ancak metallica ile megadeth ayni tur muzigi yapan iki farkli gruptur. muzige olan yorumlari, yaklasimlari tamamen farklidir. boyle teknik detaylari bilip bilmeden atip tutmak, sound boklamak alniniza "ben cahilim ve orada burada sallamaktan baska bir boka yaramam!" yazisi yapistirmaniz ile esdegerdir. herkesin duymak istedigi sey farklidir. kimisi gumbur gumbur gitar tonlari arasinda gaz bir vokal duymayi sever (sozleri de tinlamaz) kimisi de daha enstrumanlarin daha on plana ciktigi, ustaca kullanildigi ve vokallerin buna esit yedirildigi daha derin sozler duymayi tercih eder. sahsen ben ikisinden de ayri keyif aliyorum fakat birini begenmeseydim bu digerini kotuleyecegim anlamina gelmiyor. tarz meselesi der gecersin. alin kendiniz gorun hatta.

    ayrica sunu da eklemek istiyorum. megadeth, metallica'ya gore cok daha sanssiz bir gruptur. ellerinden tutup destek olan kimse olmadi yanlarinda. metallica 1984'te sans eseri buldugu destek ile danimarka'da album yapip avrupa turnesine cikarken, daha gruptan yeni atilmis dave mustaine ilk albumune koyacagi sarkilari amerika'nin dort bir yaninda calarak para kazanmaya calisiyordu. megadeth ilk avrupa konserini 6 mart 1987'de ingiltere'de vermistir. ayrica, chris poland ayni yil dave'in butun enstrumanlarini satarak kendine uyusturucu almis ve grubu ekonomik olarak daha da zora sokmustur. 1 sene sonra da bu album cikmistir. ki zaten kotu denilen produksiyon 2004 yilinda remastered olarak tekrar piyasaya surulmustur. emin olun buna kotu diyorsaniz, orijinal versiyonunu duymaya dahi katlanamazsiniz.
  • rahatlıkla underrated denilebilinecek megadeth albümüdür
    cayır cayır lan, bu albümde gaza gelip kafa sallamayanın bir ruha sahip olduğunu düşünmüyorum
  • yildonumu falan kutlaniyor ama hakketten produksiyon olarak rezil bir kayit, chorus nedir ya allasen. ayni yil cikan and justice for all ile uzaktan yakindan alakasi yok ses kalitesi olarak
  • "no woman no cry" benzeri türkçe'ye çeviri esnasında hataya düşülen megadeth albümü.
hesabın var mı? giriş yap