söğüş

• izmirde cimbom söğüsçüsünde beyinsiz yemenin tadı paha biçilemez.
  garsona siparişi verdikten sonra garson ustaya döner ve o cümleyi kurar.
  
  -çek bir fenerli.
• izmir'i en cok ozleten seydir benim icin. sadece sogusu ozledigim icin izmir'e cok gitmisligim vardir. kimi zaman sabah, oglen, aksam olmak uzere gunde 3 kere yememden dolayi kalp krizi risk grubunda basi cekmeme neden olan yiyecektir ayrica. dürümsuz tek basina yemek makbul degildir bu yiyecegi. dürüm taze, icinde de bolca kimyon olmalidir.
  
  bu entryi kelle sogus basligi altina degil de buraya girmemin nedeni, izmir'de kelle sogus lafinin degil de sogus lafinin kullanilmasidir ki bu laf dürüm icindeki kelle soguse referans vermektedir. izmir'deki kullanimini temel aliyorum cunku ben simdiye kadar cok aramama ragmen diger gittigim sehirlerin hicbirinde bulamadim, bulamamaktan da ote sogus dedigimde kimse domates, salatalik, vb. den oteye gidemedi.
  
  simdiye kadar yedigim en iyi sogusu yapan kisi eskiden sadece geceleri seyyar olarak bostanli camisinin onune gelen ve geceleri onunde uzun kuyruklar olusan, yaptigi her durumden sonra cay bardagindaki rakisindan bir yudum alip sonra obur durume gecen (nasil ayakta duruyor komaya girmeden hala merak ederim) ve duyduguma gore su anda bostanlida santana mahmut ^{* *} adinda dukkan acmis olan uzun sacli , orta yasli soguscudur. alsancaktaki soguscu celal ve ogullarinin sogusu de cok lezzetlidir, mutlaka yenilmelidir ^**
• sadece beyin ve yanaktan. kararında maydanozlu soğan ve tuz, az acı, bol kimyonlu. tek lavaşa sarıver usta, daha üstüne kumru yiyeceğim.
  
  izmir'e gitsem de kendimi kokoreçe, söğüşe, kumruya versem gündüzleri. gece de kordonboyu'nda bilumum haşlanmış yeşil ota ve rakıya. bir de ay mehtabı olsun, oldu olacak.
• ben bunu ülke çapında bi yiyecek sanırdım hep.
  
  bi gün ankaralı bi kardeşle ayak üstü sohbet ederken kokoreçten konu açıldı. "kokoreçi herkes sevmez ama ben bayılırım" dedi. ben de "söğüş de aynı öyledir. ben bayılırım ama herkes sevmiyor" dedim.
  
  garip garip bakmıştı yüzüme. "ya söğüşle doyulmaz ama" diyebilmişti sadece. sonra konuyu kapatıp hızla uzaklaştı benden zaten.
  
  sonra sordum soruşturdum bu ankaralılar söğüşü domates sanıyormuş. yazık lan. herif kokoreçle domates ne alaka diye uzun uzun düşünmüştür muhtemelen.
• ayri ayri yenilen domates, salatalik vs. aslinda ustune yag ve limon koymadan yenilir, ama yagla domates ve tuz cok daha guzel olur
• bol soğanlı olmaz ise tadı olmadığından leş gibi soğan kokmayı göze almaya değecek kadar sevdiğim iki yiyecekten biri (diğeri tekir ve rakı)
• tam tekmil tüketilmelidir. kimisi soğan, beyin istemez söğüşünde. yanlıştır.
  hadi soğan neyse de, o beyin yok mu beyin... ağıza geldiğinde o meret, alt ve üst çenenizin birleştiği iki uçta muazzam bir uyuşma baş gösterir. mideye indireni bir süreliğine etkisiz hale getiren işbu bileşimin meşhur hisarönü söğüşçüsünde yenilmesi önerilir.
• suda haslanip daha sonra ayri soguk olarak yenilen et
• birayla iyi giden pisboğaz kayıntısı
  ayrıca bunun en güzelini hisarönü'ndeki mustafa yapar
• izmir de en iyi söğüş yapan dükkanlardan biri de kemeraltı ndaki cimbom adlı küçük yerdir. karakoldan sola döndükten sonra kime sorsanız gösterirler. oradaki kebapçılar haricinde tabii...bir de ne zaman gitseniz yer bulamıyorsunuz..