12 yaşında mıydım neydim denize gitmiştik. anadolu'nun denizi olmayan küçük bir şehrinde yetiştiğim için ilk deniz deneyimimdi. bir boğulma tehlikesi yaşadım. 12 yaşında o zaman düşündüklerimi hala berrak bir şekilde hatırlıyorum, "bitti, buraya kadarmış, sal kendini.". belki boğulmaya başladıktan 15 saniye sonra falan.
herhalde şu durumda fiziksel olarak yaşamaya çaba gösterirdim (yalvar yakar falan) ama olur da terkedilecek olursam, benim yerime it seçilecek olsa ve öleceğimi bilsem, saniyeler sonra neler düşüneceğimi birinci elden deneyimlediğim için çok da umursayacağımı sanmıyorum. karşı tarafın kararı sonuçta, ne yaparsa yapsın. birkaç saniye sonra o heriften kurtuluyor olacağım. hepimiz yavaş yavaş bizi öldüren şeyleri umursamıyoruz (işin getirdiği fiziksel ve ruhsal yaralardan bahsediyorum), aniden geleni umursamaya vaktim bile yok.