sosyal maske

• (bkz: maskeli balo)..
• bütün insanların toplum içerisinde takındığı maske. gerçek ben i saklamak için kullanılan yapmacık olarak da nitelendirebilecek davranışlar bütünü.
• (bkz: yükselen burc)
  (bkz: yarrak burcu)
• insanin toplumun baskin degerlerine, alisilmisliklarina, beklentilerine karsi kendine, farkinda olarak ya da olmayarak, kaftan dikmesidir, vucut olculerini bilmeden ya da onlari dikkate almadan ustelik. o kaftan olmadan kendisini o topluma yerlestirememesi, bakkala ekmek almaya bile gidememesidir.
  
  tabi bakis acisina gore insanin kendine herseye ragmen kaftan dikebilmesi de birseydir; zira daha kotusu hazir dikilmisini de giymis, giydirilmis olmasi olasilik dahilindedir.
  
  kisinin kendisine toplu tasima araclarinda rahatlikla yer bulma cabasidir sosyal maske. garip olan sudur herkes herkesi bu maskeleri takmaya, bu kaftanlari giymeye zorlar. herkes herkesin aklini yer, delirir, delirtir de mutlu deli bile olamaz.
  
  ileri analizler, yer yer baskaldiri ornekleri icin
  
  (bkz: american beauty) en guzeli
  
  (bkz: fight club)
• insanin kendine yakisani davranmasidir. kendine neyin yakistigini ona soyleyecek bir suru kisi vardir zaten. ne yemesi gerektigini soyleyen diyetisyeni, ne giymesi gerektigini soyleyen stilisti, nasil durmasi gerektigini soyleyen imagemakeri vardir. ne okumasi gerektigini soyleyen egitimcisi vardir, ne izlemesi gerektigini soyleyen elestirmeni vardir. neye inanmasi gerektigini soyleyen kutsal kitabi vardir.
  
  ama bir ben, sen, o vardir maskenin altinda; senden iceridir, benden iceridir, ondan iceridir.
  
  (bkz: yunus emre)
• maske taktığının farkına varabilmek için önce içinde ne olduğunu bilmek gerekir. (bkz: herşey zıddıyla vardır) (bkz: dialektik)
  içinde ne olduğunu bilmek, kendini bilmek demektir.
  zor olan kendini bilmektir, erdem ve bilgelik gerektirir. o yüzden taktığı maskenin farkında olan kişi saygıyı hakeder.
  ama hem farkında olacak erdeme, hem de maskeyi çıkaracak cesarete sahip olan, daha çok saygıyı hakeder. ki, maskeleriyle kendilerini ayırdedemeyen çoğunluğun deli dedikleri de, çokluk bunlardandır.
• hayatımızın yeme , içme kadar önem taşıyan öğesidir. birden fazla olması işin zorlu kısmıdır. hayatı bir santranç oyununa benzetirsek gerçek kişilik "şaht"ır. diğer tüm taşlar bu şahı korur, "kale" ailemize karşı davranış şeklimizdir , "piyonlar" arkadaş ilişkilerimizi belirler...
  
  sosyal maske geçici olabilir. bazen sevgilinizden ayrıldığınızda çok fazla üzülmezsiniz , çünkü sevgiliniz sizin sosyal maskelerinizden sadece birini tanıyıp beğenmemiştir. bu sorun değildir çünkü maske bol... ama gün gelir de sevdiğiniz insana gerçekten kendinizi açarsanız ve o sizi terkederse işte o zaman keder dolu bir zaman süreci başlar. çünkü kendinizi yani "şahı" değiştiremezsiniz , ve aşk sizi mat etmiştir.
  
  çoğu zaman insanların kötü olayları kolayca atlatabilme yolu bu maskelerden geçer. ergenliğe girdiğimiz anda bu maskeleri yaratmaya başlarız. bu yüzdendir ki filmlerde klişe olmuş psikolog sözü "bir süreliğine çocukluğuna inelim" , aslında çok yerindedir. çünkü o dönem maskeniz yoktur , her darbe kalıcı olarak gerçek kişiliğe zarar verir , sonradan gelen piyonlar bu yaraların sadece üstünü kapatırlar , onaramazlar.
  
  sosyal maske hayatın her alanında karşımıza çıkar. çünkü "ortak" maskeler vardır. bunlara kısaca "izm" ler diyebiliriz : komünizm , faşism , darwinizim...aklınıza ne gelirse. bu büyük "izm" ler topluma karışmak için mükemmel seçeneklerdir , çünkü çok fazla kişinin paylaştığı maske çok güçlüdür , yıkılması zordur.
  
  bu sebepten genel bir topluluğa katılan kişilere hemen önyargıyla yaklaşıp, "koyun sürüsü" damgasını vurmaktansa , 2. bir seçeneği göz önünde bulundurmalıyız; acaba o koyun sürüsü , aslında kendilerine çok güzel post bulmuş kurtlar mı diye..
• bireylerden (bizler) oluşan toplum içinde ki bireyleri (onlar) grupları yargılamaya, ayıplamaya, bastırmaya devam ettiği sürece ister istemez hepimizin sürdüreceği hareketlerdir. problemi çıkaran biziz, şikayet eden biziz, değiştirmek için hiç bir halt yapmayan yine biziz. olley be toplum be devlet be örf be adet be.
• herkeste bir seviye var olmakla beraber, kendini olmak istediği gibi kabul ettirmeye çalışanlar, kendini kabullenmeyi başaramamış kişilerde kalın bir şekilde var olan bariyer.
  
  sevilmediklerini ve toplumdan dışlandıklarını düşünen bu kişilerin sevilmek, övülmek ya da kabul edilmek için yaptıkları eylemler gerçek kendileri ile dış dünya arasında bir yapmacıklık alanı oluşturur. bu yapmacıklık zaman içinde diğer kişiler tarafından fark edilince doğal olarak uzak durma refleksine maruz kalırlar. insanlar kendilerini bu kişilere karşı korumaya alıp içlerine almadığında kişi gerçek kendilerinden uzak durulduğunu sanarak yapmacıklığını arttırır ve bu bir kısır döngüye girer.
  
  öğrenilmesi gereken belki de insanın kendisi olmaya çalışmak zorunda olmamasıdır. zaten kendinizsiniz. herkes sizi sevemez herkesle iyi geçinmek zorunda değilsiniz. varlığınız diğerlerinin varlığına bağlı değil. neyden hoşlandığınızı keşfedin. bazı durumlarda kendinizi önemli hissedin. sizi önemsiz hissettiren kişilerden uzak durun. siz kendinize yöneldikçe insanlar da size yönelir.
• kimlik kuramlariyla anlaşılabilir durumdur.
  burda maske, aldatıcı, yanıltıcı ve kötü bir imgeyle sunulmuş.
  oysa maske imgesi üzerinden yapilan bu -hoş olmayan- tanımlama hayati bir stratejidir.
  hepimizin bir kaç tane kimliği olur. bütün bu kimlikler, bizden beklenen role uygun tutum ve davranışımızı düzenler.