• bitmesin istenen rüyadır.
    ben kaş'ta çok güzel zamanlar geçirdiğimi gördüm.uyandığımda ordamıyım diye düşündüm bi an çünkü ordaki her an rüya gibi benim için.
  • genelde ergenlikte sık görülen rüyalardır. yaş ilerledikçe kabuslar dışındakiler pek hatırlanmaz uyanınca.
  • rüyada olduğumu farkedip, kontrolü ele geçirdiğim rüyadır. ondan sonra olaylar olaylar. hiçbir şeyden sakınmadan ordan oraya atlamalar, uçmalar, kaçmalar. süperkahraman olmuştum hemen.
  • benim için tatil bölgelerinde geçen rüyalardır. en güzel rüyalarımda hep deniz, kum bulunuyor. hatta bazen denizin kokusunu bile alabiliyor insan.
    bir keresinde bunun gibi güzel bir rüya görmüştüm. etrafta hiçbir şey yoktu, sadece kumsalda ben ve hatırlamadığım ama tanıdığım 1- 2 kişi vardı. öyle büyük, öyle görkemli dalgalar vardı ki bu dünyada o kadar güzeli var mıdır yok mudur bilemem. aynı joseph mallord william turner tablosundan fırlamış bir kare gibiydi. o yeri bir bulabilsem alacağım pılımı pırtımı yerleşeceğim. herhalde eğer varsa dünyadaki en güzel şey olmalıydı o kumsal.
  • (bkz: robert downey jr.)
  • her kıyafetimin cebimden böyle yüzlükler çıkıyordu,halının altını kaldırdığımda para çıkıyordu.elimi attığım her yerden para çıkıyordu falan ne hoş bir rüyaydı.
  • şişme deniz simidini koluma takıp istanbul'dan gebze'ye uçuşumu gördüğüm rüyadır.(cümlenin hiçbir kelimesi hakkında yapabileceğim tek bir mantıklı çıkarım ya da sebep yok)
  • kuyruğumun olduğu bir rüyadır.
    uzun, mavi, tüylü bir kuyruk!
    alice in wonderland pek sevdiğim bir masal olduğundan dolayı hep böyle harikalar diyarına gidip yaşama isteği duymuşumdur.
    işte ben bu rüyada gitmişim o dünyaya.
    3 boyutlu filmlerdeki gibi renk kalitesi (gerçeğinden daha güzel renk!) ve tuhaf tuhaf karakterler vardı (gülen eti cin adamcıkları çok net hatırlıyorum).
    ama benim için en önemli gösterge o kuyruktu.
    oraya ait olduğumu gösteren bir şeydi. koluma asıp koşuyordum. sağa sola sallayıp duruyordum.
    otururken düzeltiyordum.
    demek ki bir kuyruğum olsa çok mutlu olacağım.
    büyüyünce inşallah olur dinimiz amin.
  • bir keresinde azrail'i görmüştüm rüyamda. gece uyurken odama girmişti, oldukça uzundu ve siyahlara bürünmüştü. geldiğini görünce yavaşça yatağımdan kalktım. bana "ölümünün erken mi olmasını istersin geç mi" diye sordu. ben de biraz düşünüp, erken, demiştim. o da gitmişti.
    kesinlikle karabasan değildi, korku yoktu bilakis oldukça ciddi bir hava hakimdi ortama, her şey kontrol altındaydı. zaten takip eden günler boyunca zihnimi kurcalayan da bu olmuştu. neden böyle bir rüya gördüm ve neden "erken" dedim diye.
    en güzel değil belki ama en ilginç rüyamdı bu.
  • tam hatırlamamakla birlikte bugün en güzelini gördüm galiba.

    okulumdaydım.yaşım henüz 17-18 falan.tedirginliğimden anladım.yanımda birkaç kişi daha vardı,tanıdık birkaç kişi ama yüzlerini hatırlayamadım..

    bisikletlerle gittik okula.bizim lisenin yolları çok bozuktu. böyle topraktan yollar.. hele yağmur yağdı mı balçıktan uzanan bir yol..

    fakat okulun etrafı havadardır..idealist bir müdür zamanında bu çorak araziye hayat vermek istemiş ve etrafa birkaç ağaç dikmiş.o havadarlık onun mirasıdır.

    o yolda bisikletlerle gidiyorduk işte.rüyamı en güzel rüyam yapan taraf da bu ya,ben bisiklet sürmeyi bilmem.

    okula vardığımızda bisikletleri büyük demir kapının yanına iliştirdik.o demir kapı çok çirkindir normalde, lakin rüyamda bir karnaval kapısı gibi şen,güçlü bir kale kapısı gibi heybetli idi.

    ilerledik..okulun bahçesi mahşer kalabalığı gibi.bütün tanıdık arkadaşlarım orada..ve hepsi sanki bir baloya katılmış gibi güzel giyinmişler.ölen birkaç arkadaşım dahi vardı.herkes çok mutluydu.sıra olduk.hani şu istiklal marşı okunurken olduğumuz gibi..ve birden bütün arkadaşlarım,bütün okul dans etmeye başladık.lise de platonik aşık olduğum bir kız vardı.kalabalık birden midye kabuğu gibi sağa sola açılıp arkalarında sakladığı o kızı çıkardı ileriye doğru.daha doğrusu bana doğru.

    elimi tuttu.ve birlikte dönmeye başladık..etraf önce yeşile,gündüz geceye,okul kocaman bir şatoya dönüşüverdi.etrafımda artık tanımadığım mutlu insanlar da vardı.

    sanki henüz hiçbir çocuğa okunmamış bir masalın içindeydim.

    bir masalın içinde..
hesabın var mı? giriş yap