• denk geldikce muge anli izlemek.

    not: biliyorum guilty pleasure yazdigim icin grammar nazilerinden linc yiyecegim ama ifadenin tam turkcesini bulamadim. tureng’den baktim; paragraf yaziyor mk.
  • (bkz: arka sokaklar)
    (bkz: doktorlar)

    edit: (bkz: kanıt) unutmuşum.

    evet yapıldı ve düşük bütçeli flash tv dizisi izliyor gibi hunharca gülerek eğlenildi tamam mı?

    only judge can god me.
  • bu akşam yeni sezonu başlayacak (bkz: yasak elma)
  • futurama(bazı bölümler, reincarnation biri).
    eli roth filmleri.
    herkesin eziklediği, tadı kaçmış konuşan kedi videosu.
    ah ağlayasım var ise yalan dünya neşet ertaş.
  • ben fero'nun orman kanunu klibini izliyorum 2 gündür bir de norm ender'in bu ve benzeri kliplerle dalga geçtiği mekanın sahibini. bu döngünün dışına çıkmadım.

    rap dahil popüler her şeye mesafeli biri olarak geçici bir şey biliyorum ama yine de itiraf ediyorum.
  • 3 adam ekibini severek izliyorum. baya gülüyorum. filmleri, skeçleri beni baya eğlendiriyor.
  • ara sıra hâlâ metin2 oynuyorum.
  • (bkz: pala remzi) dir efendim,ara sıra açar dinlerim ee tabi siz 4 yaşındaki çocuğa dinletirseniz böyle olur.
  • tanimadigim erkeklerden iltifat almak
  • minik, nostaljik, sony marka bir pilli radyom var, dibinden kırık anteniyle ne kadar oynarsanız oynayın bulunduğum odanın kuytu köşesinden çok az istasyonu cızırtısız çekiyor. ben de klasik gündelik, rutin, angarya kabilinden iş güç esnasında saatlerce günümüzün şu malum kalitesi düşük türkçe pop müzik parçalarını çalan, popüler kültür ve trendler üzerine kurulu meşhur mainstream radyo istasyonlarından birini dinliyorum. garip olan dinlemem değil aslında, insan bir sürü kalitesiz yayına maruz kalabilir gün içinde, her zaman sevdiği müzik veya konulara erişim sağlamayı bekleyemez. işin tuhaf kısmı, müzik kulağı fena olmayan biri olarak ritm ve sözleri tamamen dönemsel bir akılda kalıcılık üzerine kurulu, böyle tekerleme misali kötü müzik ihtiva eden bu şarkıları dinlerken eğlenmeye, kendi kendime tempo tutup dans falan etmeye hatta onları topluca ezberden söyleyebilmeye başlamam. sanırım yakalıyor şarkılar beni de bir yerden, beynim basitleşmek yönünde yıkanıyor giderek, işin esprisi tabii bu da bazen yılların istikrarlı, kaliteli world music dinleyicisi olarak utanıyorum kendimden. insan ne oldum dememeli, ne olacağım demeli derler; bulaşmadığımız janr ve subjanr kalmadı şu hale bak, şimdi de en berbat haliyle pop! *
hesabın var mı? giriş yap