• deathin en büyük şaheserlerinden biri. inanılmaz akıcılıkta ve aynı dengesizlikte geçişlere sahip, sarhoş eden bass ve garip bir tını ile yükzelen gitar rifflerinin arasında yükselen chuck'ın çığlığı..

    defalarca, yüzlerce kez dinlenir, dinlenir.. inanılmaz coşkusunun hemen ardında.. ve bir gün bahsedilen spirit crusher'ın ne olduğunu anlarız..
    kanser..
    chuck'ın katili olan kanserden başka bir şey değildir aslında. "it comes from the depths... of a place unknown to the keeper of dreams ..."

    hemen tekrar dinlenir bunun ardından, gözlerin dolması engellenemiyordur artık. o gizli olan acı apaçık ortadadır. chuck, spirit crusher..

    istemsiz olarak dökülüverir sözcükler;

    "missing you always.....
    loving you forever.....
    forgetting you never....."*
  • içinde dört şarkılık malzeme barındıran parça.
  • öncelikle beni death'le tanıştıran şarkıdır. dünyada yapılmış ya da yapılabilecek en iyi death metal şahaseridir.
    bu şarkının herkes için ayrı bi hikayesi vardır. tahmin ediyorum ki bu şarkıyı dinleyen herkesin müziğe bakış açısı, notaların doğru kullanıldığında nasıl eserler çıkarılabileceği ya da chuck'ın ne kadar yüce bir insan olduğunu anlamıştır.

    introsunda ki bass, davulun o ritmi, aksaklığı, zillerden çıkan değişik sesler, sonra o riffler, chuck'ın çığlıkları, atılan sololar. herbirinin yeri ayrıdır. herbiri birer müzik dehasıdır. ayrı ayrı dinlemek o duyguyu yaşamak ister insan.
    bu şarkıyı ölümsüz yapan ise aslında ölümü anlatışı olmasıdır. ölümün bize ne kadar yakın olduğunu hissettirir. aslında bi şarkı değildir bu. tanrının bize müzik aracılığıyla ölümün kaçınılmaz son olduğunu anlattığı bir fermandır. azralin ensemizde olduğunu hissettirir. ama o hız, o enerji. biraz ironiktir ama sanki anlatılan şey ölüm bile olsa bize hayata sımsıkı tutunmamızı, her günümüzü dolu dolu yaşamamızı öğütler gibidir. zaten chuck'ında yaptığı bu değil midir?

    defalarca dinlenir bu şarkı, hiç durmadan... ve hiç bıkılmaz. çünkü bu şarkı azmin sesidir. ruhun sesidir..

    türkçe sözlerini yazayım da tam olsun;

    rüyaların bekçisinin bilmediği bir yerin derinliklerinden geliyor
    eğer yapabilseydi güneşi ve ayı çalardı gökyüzünden
    dikkatli ol
    görünüşte insan ama kalbi canavar
    içeri girmesine izin verme
    seni paramparça edebilir
    suçluluk duymaz, düz görüşte beslenir
    ruh yıkıcıı
    güçlü kal ve sıkı tutun
    ruh yıkıcı
    öldürme lafları söyleyen
    yıkan ve öldüren terbiyesiz çeşit
    merhameti yok, tek zevki döktüğü kanın tadına bakmak
    beslenme ve bir nefes tüketme vakti geldiğinde
    bazıları ayağa kalkacak
    ve bir ruhun sesinden gelen bütün nefesleri dışarıya verecek

    ps: sözler tamamen tarafımdan çevrilmiş olup arada yanlış veya eksik yerler olabilir.
  • babam "ne zaman evleneceksin eşşoğlu eşşek?" sorusunu her sorduğunda kendisine dinlettiğim şarkı. en az 10 gün rahatlık garanti.
  • insanın ruh durumunu ordan oraya koşturan, en az 4 farklı geçişle 6 dk 44 sn süresince akıldan bin çeşit şey geçmesine neden olan (öfke, şiddet, hırs, nefret, ölüm, öç, intihar .. blah blah) müthiş chuck schuldiner vokalli şarkı.

    albümdeki neredeyse bütün parçalar güzel ama bunun yeri her zaman ayrıdır.

    ölmeseydin iyiydi be balım benim..
  • cok basarili death parcasi. richard christye dikkat ediniz. zille acaip seyler yapiyor kendisi.
  • hem beste olarak hem icra olarak kalitenin tavan yaptığı, the flesh and the power it holds la beraber albumdeki en sevdigim 2 sarkıdan biri. ozellikle nakarat kısımlarında chuckın ...crusheeeeeeer cıglıığı diken diken eder tuylerimi.
    (duzeltme:bu albumde en sevdigim 2 sarkı diye bi degerlendirmeyi hangi futursuz ruh hali icindeyken yaptıysam geri alıyorum)
  • bir insan evladının bu şarkıyı hakkını vererek çalabilmesi için enstrumanında dünya üzerinde var olan hemen hemen tüm müzik türlerinde (özellikle caz, roman havası, neo klasik, heavy metal) uzmanlaşmış olması gerekli kanımca.

    not: gitaristim, çalamıyorum.
  • ilk dinlediğimde beynime daimi olarak headbang yapma komutunu vermiş, ayıldığımda gitara sarılıp rifflerini çıkardığımda hmm pek de zor değilmiş dediğim, fakat bir zaman sonra stüdyoda şarkıyı coverlamaya çalışıp yarım saat sonunda daha şarkıya girmeyi bile başaramamış olduğumuzu gördüğümde kendisine gösterdiğim saygıyı iki katına çıkarttığım şarkı.

    chuckın ne kadar mükemmel bir müzisyen olduğunun varolan en büyük kanıtlarından yalnızca bir tanesi. rahat uyu chuck...
  • yine geçti bir 13 aralık diye tekra tekrar dinlediğim... uzun süre bu ne bas... bu ne gitar... bu ne davul... bu ne çok melodi... bu ne çok geçiş diye diye üstadımız chuck schuldineri andığım halen de anmaya devam ettiğim gerçek şaheser...
hesabın var mı? giriş yap