süzülüp gelen

• şükrü erbaş'ın kimliksiz değişim isimli kitabında yer alan şiiri:
  
  ve günün çalkantısı duruldu
  indi bir bir perdesi evlerin ve yüzlerin
  kendi derinine gömüldü her şey…
  öyle dilsiz ki kuyusu gecenin
  nerdesin, nerdesin, nerdesin…
  
  bir taşıttan bir taşıta savrulan kalabalık
  açılan kapılar, kapanan kapılar
  yollar çarşılar içinde iyiliği yiten telaş
  iğdiş yalan, bencil sevgi, güvensiz gülüş
  bir pazar tezgâhında yanılmış yağmalanmış içtenlik
  eğildikçe onuru fire veren güçsüz beden
  sokak sokak eskiyen düşleri gencecik yüreklerin
  akşamın avuçlarında bir babanın üşüyen teri
  odalardan büyük yorgunluğu ufalmış kadınların
  çocukların gün günden acılaşan oyunları…
  ve ay düşmüş çatılarda uğuldayan yalnızlık
  avazı kederi biçimleyen elçileri gecenin
  o puhu kuşları… puhu kuşları…
  süzülüp geldi sesin sesler içinden
  sesin bir ince iplik bir ışık çizgisi mavi bir damar
  yatağı duygulardan köprüsü düşlerden
  sesin bir usul su yolu dünyanın alnında
  içinden ömrüm akan, içinden ömrüm akan…