sweep picking ^*

• muzikte bir teknik. özellikle rock ya da metal tarzı müziklerde kullanılınca oha dedirten ama telleri sağ elle süpürerek çalmak gibi düşünüldüğünde esasen o kadar zor olmayan teknik.
• (bkz: yngwie malmsteen) (bkz: joe satriani)
• (bkz: turrrrrrrrrr) gitaristlerin hammaddesi
• her telde calinacak tek nota olmasi suretiyle (birden fazla nota varsa "genellikle" hammer on veya pull off ile calinir ikinci nota) penayi hep ayni yonde bir supurge gibi hareket ettirerek bu notalarin hizli ve akici bir bicimde calinmasini saglayan teknik. genelde bu yontemle arpejler calinir.
• uda uygulama konusunda calismalarda bulundugum fakat simdiye dek pek de basarili olamadigim hos bir teknik.
  
  yıllar sonra gelen edit: uda uymaz kardeşim bu. teller metal değil, elektronik destek desen zaten yok. ses mes çıkmıyor. yapıyorum diyen de gözüme gözükmesin. kalbini kırarım.
• özellikle, sadece hızlı degil, hem hızlı hem de notaları kaçırmadan uygulanması önemli oldugundan özverili bir çalışma isteyen elektro gitar tekniği.
  sağ elin yavaş kaldıgı durumlarda alternatif olarak gorulebilir, ancak gorulmemelidir. zira sweep picking sag eli nispeten daha az yorması ile kimi zaman tercih edilecek olsa bile ,
  sweep picking ile alternate picking'in meydana getirdiği ses, ve dolayısıyla his birbirinden farklıdır.
  sol elin aynı suratte oldugu, aynı durumda uygulanan bir "alternate picking" den alınan haz ve ses ise bambaşkadır..
  e o halde, bir de : (bkz: alternate picking)
• economy picking de denir.
• yngwie malmsteen in cokca kullandigi kulaga cok hos gelen,bir supurme hareketinde yaklasik 15-16 nota cok hizli birsekilde basilabilinen kanimca iyi yapabilmek icin cok ama cok calisilmasi gereken sik gitar teknigi.ayrica bu konuda turkiye de serdar oztop cok basarilidir
• (bkz: steve morse)
  (bkz: cem koksal)
• tıpkı bas gitardaki slap tekniği gibi olur olmaz her yerde kullanılarak ayağa düşme tehlikesi yaşayan, kulağa son derece hoş gelen bir tekniktir. jason becker, yngwie malmsteen, michael angelo ve daha niceleri bu tekniği kullandıysa da, zannımca bir grup ortamı içindeki en kısa ve hoş örneklerinden biri, judas priest'in painkiller şarkısındaki solonun başıdır.