taciz edildiği halde susan kadın
-
sayısı tahmin edilenden fazladır.
bir tanesi, kötü tecrübesini kendi ağzından anlatışına şahit olduğum bir kadındır. söz konusu kadın konuyla ilgili 35 yıldır susmaktadır. o anki susma sebebini ise kendince mantıklı bir gerekçeye dayandırmakadır: "sesimi çıkarsaydım, kocam onu öldürürdü"
"kocam yanımda yürümezdi. iki-üç adım önden giderdi. o gün de öyle olmuştu. mağazaya girdik, görmek istediğimiz modeldeki mobilyaların alt katta olduğu söylendi. o önde, ben arkasında, mağaza sahibi de en arkada olacak şekilde merdivenlerden iniyorduk ki, arkamdaki adam beni sıkıştırıp taciz etti."
- neden söylemedin?
- kocam onu öldürürdü.
bir insan* nasıl oluyor da; hangi tabiatla, hangi hastalıklı dürtüyle, hangi hastalıklı beyinle, hangi hastalıklı varoluşla başka bir canlı üzerinde onun varlığını hiçe sayarcasına kendi hazzını tatmin yoluna baş vurabiliyor?
bir insan* nasıl oluyor da, eşim dediği kişinin yanında; ona güven verecek, onu etraftaki hastalıklı yığından koruyacak şekilde durmuyor, onu yalnız bırakıyor da, bir problem yaşandığında problemi "gırtlağını sıkmak suretiyle yok etmek" gibi bir yöntemle çözme yoluna gidip büsbütün taşkın, tutarsız ve dengesiz reaksiyonlarıyla eşini iyice hırpalayıp, susturup içine kapıyor? (kalbi çok temiz de, herkesi kendisi gibi sütten çıkmış ak kaşık mı sanıyor? başka açıklaması olamaz.)
şimdi hikayedeki kadın;
taciz edildiğine mi?
bu mide bulandırıcı olaylarla yaşamak zorunda olduğuna mı?
içine attığına mı?
hissettiği çaresizliğe mi?
üzülsün.
sorarım size. -
önce bi şoka uğrar; ne yapacağını, ne söyleyeceğini bilemez. sonra "acaba yanlışlıkla mı oldu, belki çarpmıştır, ya da bana öyle geldi heralde" şüphesi kemirir durur. tüm bunlara kafa yorana kadar iş işten geçmiş olur zaten.
-
benim de bir kaç hafta önce metrobüste rastladığım kadın. bir şeyler söylese de destekleyeyim, tacizci de hakettiği cezayı bulsun diye dua ettim ama kadın hiç sesini çıkarmadı, adam bir sonraki durakta indi, ben de sinirlerim alt üst olmuş şekilde kalakaldım.
önce de belirtildiği gibi kadın durumu kanıksamıştı, olay çıkarmak istemedi resmen. kadının tavrının sebepleri nelerdir tartışılır ama bugün sözlükte başka bir başlıkta tacize uğradığını söyleyen bir kadını yalancılıkla suçlayan söylemlerin varlığının bunda etkisi olduğunu düşünüyorum. evet, tacizde kadının beyanı esas alınmalıdır, çünkü böyleyken bile beyan etmeye çekiniyorlar. bir de onları yalancılıkla suçlarsak bu kadınlardan nasıl seslerini çıkarmalarını bekleyebiliriz. -
taciz edilen kadın genelde susar. susmamalı ama öyle. susmayıp hakkınızı aradığınızda karşınızdaki insanlar adamı tahrik edecek bir şey yaptığınızı düşünürler. bırakın düşünsünler. yeter ki tacizlere sessiz kalmayalım.
taciz edilmeyen ama başkalarına iftira atmaya maddi veya başka sebeplerle meraklı kadınlar ise taciz edildiklerini 8-10 gazeteye manşet olacak şekilde duyururlar, röportaj filan verirler, mini elbiselerle pozlar verirler. (bkz: true story) -
susarak suça ortak olur(muş), susmasa giyimiyle, saçıyla adamı tahrik etmiş olur yine suçlu olur. teşhir etse, bağırıp çağırsa yaygaracı kadın olur.
kadının tacize uğraması sanki tacizci adamla ortaklaşa yaptığı bir şeymiş gibi üzerine bulaşır, adamın nereden peydah olduğu belli olmayan kuruyasıca elinin leş ürpertisi gibi üzerine bulaşır, utancı olur. 14 yaşımdaydım ne olduğunu anlamadım sustum, 17 yaşımdaydım ne olduğunu biliyordum artık ama utandım, sustum, otobüsten inip ağladım. keşke daha fazlasını yapabilseydim, yapamayarak kendime karşı suç işledim belki ama o pis bıyıklı pedofillerle hiçbir ortaklığım yok. -
-
bugüne kadar iki kez karşılaştığım bir keresinde göz göze geldiğim kadın.
ilki istanbul'da tramvaydaydı tacize uğrayanlar turistti tacizci ise çocuk sayılabilecek biri. çocuk gerçekten çok zorladı kızlar uzun süre anlamadılar aslında sonrasında fark ettiler ve konumlarını kısmen değiştirerek çocuğa durumu fark ettiklerini hissettirdiler. ben de biri bir şey dese diye bekledim durdum, ineceğim yeri 3 durak geçtim sırf gerekeni yapan tarafta olabilmek için. olmadı indi gitti orospu çocuğu.
bir tanesi metrobüste oldu adam kadını bedensel temasla taciz etti bedensel temas dediğim bacağının yanını sürtüyor, elini falan çarptırıyor ne zevk alıyorsa anasını satim. kavgacı bi tip de değilimdir ben ama böyle şeyler görünce benim anında beynime kan yürüyor usta. yine kitlendim ben adama, bi kıvılcım bekliyorum. o sırada kadına baktım " e yeter da amk bi şey de" gibi kadına, tesadüf gördü ve ben beklediğimi hissettirmeye çalıştım bakışlarımla fakat kadın ilk fırsatta yer değiştirmeyi tercih etti.
1 tane de yine tramvayda bi 50 yaşlarında teyzeyi taciz etmişler şahit olmadım ama yer yerinden oynuyordu. çocuk da "yapmadım etmedim" falan dedi ve bir süre aynı vagonda gittiler sonra çocuk bir şekilde uzaklaştı gitti. şahit olamayınca suçüstü yapamayınca insan öyle mal gibi kalıyor.
bilmiyorum başka erkekler de aynı şeyi hissediyorlar mı ama bir de erkek olarak şunu hissediyorum. toplu taşımalarda herhangi bir şekilde bir kadına çarpmak, yahut çok yakınında kalmak (özellikle de hemen arkasında) baskı altında hissettiriyor bana, kadınlar taciz edene, cüret edene bir şey yapamazken bu tip durumlarda biraz yakınında duran adama potansiyel tacizci muamalesi yapıyor gibi geliyor bana ve bunu aşırı rahatsız edici buluyorum, ister istemez de buna göre davranıyorum metrobüslerde.
bir kaç zaman önce metrübsste ayakta durulan kısmı bilirsiniz orta kapının orası, metrobüs şoförüne sırtım dönük olacak şekilde belimi demire yasladım duruyorum, önümde bir abla var, metrobüs ferahladı bi miktar, abla da farkında olmadan iyice bana yaklaştı elinde telefonla ilgilenirken aramızda 2 cm falan kaldı artık ben kendimi yaslandığım demirin üzerine attım oturdum, o ara abla hala fark etmedi metrobüs durdu ve mecidiyeköy'de indi, bir iki kişi gördü beni tebessüm ettiler "durumu anladık" der gibi ama mesela ben fark etmemiş olsam abla götünü yaslayıp teması sağlasa marco aurelio'nun faul alması gibi, dönüp arkasını "sapık napıyosun lan sen" dese orada kimse ablanın 1.60 olduğuna poposunun neredeyse dizlerime geliyor olduğuna bakmaz "oooo tacizci regrettin" derdi herhalde. sonra hırsızlık yapmamış ama suçlanan çocuk gibi "ben yapmadım abi" desen neye fayda.
bence tacizde zinciri kırıp söyleyene kadar her şey, "sen tahrik etmişsindir" falan, halk içinde pek yemez bence öyle şeyler. adamı 2.5 saniyede yok ederler, hele ki "anana bacına yapsalar" falan denirse x3 olur etraftaki etkisi. -
kadınla değil tacizciyle empati kuran gizli tacizciler de buna sebep maalesef. "taciz hikayeleriyle ilgi çekmeyi amaçlayan kadın" diye bir garabet icat eden zihniyet, taciz hikayelerinden tahrik oluyorum dediğini farkedip kendine çeki düzen verse, hepimiz daha çok insan olacağız, saati soran adama dövecek gibi bakmayacak kadınlar.
-
susmamaları gerektiği halde yasalar bile susması için konulmuştur bu ülkede.
insan yaratılmışların içinde en iğrenç olanıdır.çünkü yaptıklarını düşünerek yapar.
konuyla ilgili emrah serbes'in çok güzel bir yazısını okumuştum.
"vaktinde biri ülkemizdeki kızları çok pis korkutmuş,hiçbirinde gerçeği söyleyecek cesaret bırakmamış.
ben kız olacağım da ders vermeye gittiğim evde beni öpekecekler var ya,dünyayı kaldırırım,analarını sikerim." -
anadolu kültüründe tecavüze uğrayan kadına yardım etmek, psikolojik destek vermek yerine kendini as denildiği için olabilir
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap