taflan

• bir ağacın adı olan; söylemesi dile, duyması kulağa hoş gelen güzel kelime.
  
  aynı zamanda bir hilmi yavuz şiiridir:
  
  taflan
  
  ne zaman dinecek, ne zaman
  bu taflan, bu taflan?
  
  ey uçurum gözlü sevgilim!
  ne zaman baksam
  bir 'hiçlik tadı'
  ve ağzından
  yıldızlar uçuran
  ergin, yeşil ve yabanıl
  bir yaz gecesi gibisin
  yüzünde yolların gülüşü
  ve yaz göğüne ilişkin
  bir esenlik üretiyorsun
  geçip giden fırtınalardan
  
  ey uçurum gözlü sevgilim!
  ne zaman baksam
  aşkların büyük yarlarıyla
  kuşatılmış görüyorum kendimi
  safran
  ve ezilmiş yazlardan
  bakışlarının kıyısız
  açıklarına
  gurbet ve cevahir taşıyan
  bir gülüş söylencesi
  geçer bir yazdan ötekine
  derin anlatılardan
  
  ey uçurum gözlü sevgilim!
  ne zaman baksam
  bir dağın yırtmacından
  ince bir dere yatağı
  gibi kayan
  yeşil tenini görüyorum
  akşam
  nasıl da yakışıyor yüzüne
  ve sanki bir kayalığın içine
  durmadan kendi kendini oyan
  bir ferhâd gibiyim ben
  ya da pusuda, karanlık
  bir gül gibi
  hem solan hem solmayan
  
  ne zaman dinecek, ne zaman
  bu taflan, bu taflan?
  
  ey uçurum gözlü sevgilim!
• çok feci osurtturan meyvedir. hatta osura osura bi taflan ağacından diğerine konulabildiği rivayet edilir^*
• doğu karadeniz'de yaşayanlar hariç kimsenin bilmediği bu yüzden de tasviri zor olan mevye.
  
  - ııı...böyle üzüm gibi salkımları var, ama kiraza benziyor. tadı da şey gibi...
  
  ama çok şifalı bir meyvedir. taflandan yapılan pekmezlerin kavanozları diğer pekmez türlerinin 3-4 katı fiyatla satılmaktadır.
• şeklen kiraza benzeyen ama tadı hiçbir meyveye benzemeyen, buruk meyve. genellikle karayemiş diye bilinir. doğu karadeniz'e özgü bir meyve olduğu düşünülürken, istanbul üniversitesi'nin havuzlu bahçesinde ağacına rastlanınca dumura uğratan meyvedir aynı zamanda.
• ağacının yaprakları kızıldericilik oynamaya pek müsait, ben dışında da birilerinin taflan olarak bilmesi ile mutlu olduğum meyve.
  (bkz: bilindiği halde anlatılamayan şeyler)
• gürcü kirazi- hind kirazi-prunus laurocerasus- mongo da denirmiş.nisan-mayis aylarinda küçük ve beyaz renkli çiçek açan, rutûbetli ve gölgeli yerlerde yetisen 2-6 m yüksekliginde yaprak dökmeyen agaçlar. yapraklar çok kisa sapli, derimsi, tüysüz ve oval sekillidir. çiçekler 30-35 tânesi bir arada olup, gruplar teskil ederler. meyveleri 1 cm çapinda kiraz görünüsünde parlak, koyu kirmizi veya olgunlukta siyah renktedir. avrupa’ya istanbul’dan yayilmis olup, süs bitkisi olarak yer yer yetistirilmektedir. lâz kirazi ve karayemis olarak da bilinir.bitkinin yapraklari siyah hidrik asit veren bir glikozit tasimasi sebebiyle zehirlidir. bu yüzden yapraklarinin baharat olarak kullanilmasi tehlikelidir. fakat yapraklardan elde edilen taflan suyu öksürük dindirici olarak kullanilir. tâze meyveleriyse meyve olarak yenilmektedir. kurutulmus meyvelerinin tohumlariysa seker hastaligina karsi kullanilir. tâze meyveleri tas düsürücü olarak da kullanilmaktadir.^{* *}
• sadece karadeniz bolgesinde yetistigini bildigim, yemeye devam ettikce buruk tadinin ortadan kalktigi farkedilen bir meyve
• meclis bahçesinde çokça bulunup, afrodizyak olduğu söylentisi ile bir dönem milletvekillerince talan edilmiş meyve. kiraz taflanı, keçi taflanı, haziran taflanı, öküz taflanı vs. gibi şekillerine ve meyve verme tarihlerine göre türleri mevcuttur. saf bir meyve olup, genetiği bozulmamıştır.
• karadenizli uyanıkların istanbuldaki vatandaşlara ağaçlara dadanmasınlar diye "zehirlidir" diye yutturdukları meyve. güzeldir, yararlıdır. görüldüğü yerde tüketilmesi evladır. karayemiş en yaygın ismidir.
• ondokuzmayıs'a gelmeden yazlıkların bulunduğu samsun beldesi.