tek başına hastaneye gitmek
-
yalnızlığın anlaşıldığı anların en vurucusu. kimsenin en sevdiği olmamak kavramının ete kemiğe bürünmüş hali. kendini bok gibi hissetmek olgusunun su yüzüne çıkması. ve "insanın değersiz olduğunu fark ettiği an"ların nirvanası. bir nev'i aynı anda hem double triple double hem four trick yapma hâli.
-
özellikle hastane fobisi olan biri için, şahane bir bayılma ile sonlanacak muhteşem eylem.
-
hergün yaptığım eylem
-
(bkz: hasta ziyareti)
-
bir çay verecek bile kimsenin olmamasıdır.
-
en basitinden bir muayeneye dahi gitsen 'düşsem ölsem kimim kimsem yok sanırlar' gibi kötü düşüncelere sebebiyet verendir.
-
serumunun bitmesini beklerken sıkıntıdan patlamaktır
elinde bir sürü testler koştururken yanında çantanı montunu tutacak kimsen olmamasıdır
doktoru beklerken fenalaşmaya başladığında ilk önce hemşirelerin neyin var demesidir....
uzar gider liste böyle -
(bkz: forever alone)
-
eğer istanbul'da yaşıyorsan bence yolda izde sürünmekten daha mantıklı tek başına hastaneye gitmek. sağ el kırık, son bir ayım yalnız hastaneye gitmekle geçti ordan biliyorum.
-
son 2 yıldan beri gitmek durumunda kaldığım her seferde katıldığım olaydır. yalnız yaşamaya alışınca, hastaneye yalnız gitmek de gayet doğal geliyor zamanla. istanbul nasılsa bir şekilde eşlik ediyor insana.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap