telefonunu versene

• kibarlık içermeyen, telefon isteme cümlesi. belki bir kızı afallatmak için iyi bir yöntem olabilir hiç denemedim.
  
  anlamanız için faydalı olabilir.
  (bkz: üniversitenin ilk yılı yurtta kalmak/@elmalili hamdi yazar)
  (bkz: üniversitede arkadaş edinememek/@elmalili hamdi yazar)
  
  meşhur kırmızı yağmurluğunu giyip yurttan erken çıkıp beni şaşırtıyor. okula yalnız gidiyorum. sınıfa girip arkalara doğru ilerlerken bir ses beni çağırıyor ‘la bak hele!’. ki bu ifadenin orijinal söylemi ‘bahele’dir.
  
  yanına gidiyorum, 2 tane dişi var beni zorla kendi yanına oturtuyor. daha sonra kızlara yurttan arkadaş diye tanıtıyor. ders başlıyor, ders arasında konuşmalar. marasius yanındaki benim o zamanlar beğenmediğim ama 1 yıl sonrasında taş bulduğum ve şu an bakışmakta 2.senemize girdiğimiz hatundan numarasını kibar bir dille, ‘ya sen numaranı versene’ diyerek istiyor. ben utanıyorum. kız veriyor. numarasını.
  
  aynı gece içerisinde yurt odasında, ekşisözlük okurken, marasius saatlerdir yatakta elinde telefonla uğraşıyor. gün içerisinde aldığı numara aklımda olmadığı için nedenini düşünüyorum, bir ara ranzadan kafasını uzatarak ‘bana boş mesaj atsana hemen’ diye ahlaksız teklifte bulunuyor.
  hemen boş mesaj atıyorum telefon titriyor. o da bana boş bir mesaj atıyor, misilleme. telefonum titriyor. daha sonra elini kafasına götürüp ‘bu nasıl iş anlamadım’ diyor. noldu diyorum, başlıyor anlatmaya.
  
  (bkz: aynı mesajı 25 kez göndermek/@elmalili hamdi yazar)