• ephesus yayınları tarafından türkçeye çevrilen peng shepherd romanı.
  • kidega'da %30 indirimle satılan gerilim romanı
  • uzun zamandır en çok etkilendiğim kitaplardan biriydi. “dünyanın sonu geliyor herhalde” diye düşünüp endişelendiğim bu karantina günlerinde okuduğum için midir nedir bilmiyorum ama son birkaç haftadır dünyanın geldiği durumu gördükçe kitapta yaşananlar çok daha gerçekçi görünmeye başladı gözüme.

    “gölgesizlik” temasını işlemiş yazar. distopik bir kurgu. insanlar gölgelerini kaybediyorlar ve bununla birlikte bütün anılarını, sevdiklerini, kendilerini hatta en sonunda yemek yemek, tuvalete gitmek gibi en temel ihtiyaçlarını bile unuttukları bir noktaya geliyorlar. yavaş yavaş bu illete yakalanan insanların artmasıyla dünyanın yok olmanın eşiğine geldiğini görüyoruz. her şey önce yavaş yavaş başlıyor. gölgesizliğin uğramadığı ülkeler, şehirler olayları uzaktan izliyor. önce kimse pek önemsemiyor, ta ki onların da başına gelene kadar…tanıdık geldi mi?

    bilim adamları bu durumu açıklamaya, bilimsel yollarla bir çözüm bulmaya çalışsalar da sonuç olarak başarılı olamıyorlar. dünya, gölgeli ve gölgesizler olarak ikiye ayrılıyor ve bir kaosa sürükleniyor. kitaptaki bazı yerleri okurken tam anlamıyla kanım dondu. bu günlerde hayatı durdurma noktasına getiren koronavirüs vakalarında yaşananlar sanki yazar tarafından öngörülmüş ve gölgesini kaybeden birinin başına gelmiş gibi anlatılmış:

    (sayfa 48)

    “…birkaç gün geçti ama düşündüğüm kadar acıkmadım. olayların başladığında bilim insanlarının ne söylediğini hatırlıyor musun? bir gölgesiz her şeyi unuttuğunda aç ya da susamış olduğunu ve hatta nefes alması gerektiğini de unutur, diyorlardı. tanrım, umarım nefes almayı unutmadan önce yemek yemeyi ve su içmeyi unuturum. boğularak ölmektense açlıktan ölmeyi yeğlerim. düşünebiliyor musun? çekeceğin o acıyı, akciğerinin yanmasını, yavaş ve sessizce gelen hareketsizliği. hem de tek yapman gereken bedeninin nefes alması gerektiğini hatırlamak iken…”

    bu aralar manşetlerde virüs yüzünden boğularak ölen, akciğerlerine cam parçaları battığını söyleyen insanları düşündükçe bu kitap daha da anlamlı geliyor gözüme.

    “the book of m: kıyamet başlıyor” alın okuyun. belki de bizim kıyametimiz de çoktan başladı…
  • kitabi 3 bolumde incelemek gerekir.
    giris... akici ve surukleyici.
    gelisme... gelisemeyen bir surunceme. kanser!
    sonuc... nihayet bitti.

    cok buyuk umitlerle okumaya baslanip bi kenara atilacak cinsten. kutuphanenizin estetik durusu ile ilgili kaygiliysaniz mutlaka edinin. kalin, guzel ciltli falan.
  • bu aralar okumaya başladığım, okurken ilgimi çeken, su gibi akan ama bırakınca günlerce elime almak istemediğim bir kitap. çok ilginç gerçekten
hesabın var mı? giriş yap