• bu şarkı o kadar dave mustaine imalatıdır ki hangar 18'in intro akorları ile acayip şekilde benzeşir.
  • dinledikten sonra soyle bir nefes aldiran parcalar arasindadir.
  • arkasında anıran, şaka değil cidden anıran, insanlar bulunan bir canlı performans videosu bulunan parça. ilk önce başka bir videodan mı ses geliyor diye şüphelendim, sonra baktım cidden bu şarkıyı anıran bir güruh dinliyormuş.

    http://www.youtube.com/watch?v=2oxnmvwxerm
  • denizden gelen deliliği anlatır arpejli girizgahta. en karanlık geceden daha karanlık, depresif ve şiddetlidir. r'lyeh'in kayalıklarına vuran çılgın dalgalarının sesidir. o civarda bulunan bir balıkçı gemisi ve içindeki personelin korkunç fırtına ve yağmura tutulmaları, diğer yandan engin dalgalar ile sürüklenirken geçirdikleri dehşetli dakikalarının notaya dökülmüş halidir şarkının ilk yarısı.
    ikinci yarısında ise cthulhu binlerce yıldır yattığı uykusundan şiddet ve öfkesini kusarak uyanır.
    ve tekrar yükselir yüce eskiler.

    lovecraft dinleyebilseydi eminim ayakta alkışlardı bu eseri. nitekim tek söz söylemeden daha iyi anlatılamazdı bu mit.
    cliff'in * wah pedalını cthulhu'nun çığlığı gibi kullanışı, bu kadar basit bir detayın bile müziğe neler katabileceğini gösterir; ders niteliğindedir.
  • şarkının muhteşem s&m performansı grammy kazandırmıştır metallica'ya.
  • metallica'nın en hakkı yenen şarkılarından biri kanımca, şarkıda söz namına hiçbir şey olmamasına rağmen o kadar çok şey anlatıyor ki, dinlerken gerçekten de h.p lovecraft hikayelerinden birindeymiş izlenimine kapılıyorsunuz, o girişteki arpej kısmı zaten bilmiyorum dave mustaine'in mi fikriydi yoksa bir başkasının mı fakat şarkıya korkutucu bir hava katmış.

    ayrıca normalde metal gruplarının (bilhassa death, black, core vs gibi ekstrem tarzda müzik yapanların) gitarların akordlarını gerilere çekmelerinden pek hazzetmem. standart akord candır, ama şu şarkının internette birtakım programlarla akordunun geriye çekildiği versiyonları dinledim, hiç fena olmamış, şarkının o karanlık teması pekiştirilmiş resmen, hele o arpejler kalın notalarla daha bir vurucu olmuş, aslında metallica da yarın öbür gün atraksiyon olsun diye şarkılarını bazı konserlerde d hatta c tuning'le çalsa ilginç olabilirdi. ama yine de orijinaline kulak alışmışken diğer türlüsü insanlara ters gelebilir.
  • master of puppets ve for whom the bell tolls ile birlikte en sevdiğim metallica parçasıdır. işin içinde dave mustaine olmasının da bunda etkisi büyüktür.
  • insanı düşündüren parçadır. o anda ne yapıyorsanız yapın kendinizi bir çok şeyi düşünürken bulursunuz.

    bana resmen hayatımı anlatıyor gibi gelir. başı, sonu, duraklamaları, yerine göre sertliği, sakinliği, coşkusu, hüznü, her şeyi vardır bir insanın hayatında yaşayabileceği duygular açısından. bu yüzden 14 yıldır burada geçen ktulu'yu kullanıyorum taa lise yıllarımdan beri.

    h.p. lovecraft'ın o harika hikayeleriyle de tanışmamı sağlamıştı ayrıca.
  • eserin daha iyi anlaşılması için; http://www.youtube.com/watch?v=b7qazvyie2c

    (bkz: the call of cthulhu)
  • sanılanın aksine dave mustaine'in değil cliff lee burton'ın baş şaheseridir..

    parçanın özellikle en sonu, açık ara en iyi yeridir.
hesabın var mı? giriş yap