• "bana birisi bir armağan verdiğinde, sonunda üzülen hep ben olurum." sırf bu cümle için bile öpülür baş üzerine konur. mezarıma benle birlikte atılmasını istediğim birkaç parça şeyden biri oldu bu kitap.
  • hayata ayak uyduramayan, daha doğrusu çok sahte bulduğu için ayak uydurmak istemeyen bir ergenin iç dünyasını anlatan kitap. küfürbaz holden'ın aslında son derece duygusal ve masum bir çocuk oluşu insanın içini acıtır ama üslubu güldürür. bazı tespitleri de hakkında uzun uzun düşünmeyi hak ediyor hatta.
    kısa sürede bitip tadı damakta kalan kitaplardan.
  • ingilizce orijinalinin elimde olduğu, ama ingilizcemin bu kadar kült bir kitabı okumaya yetersiz olmasından dolayı okuyamadığım kitap.
  • orijinalini ve çavdar tarlasında çocuklar çevirisini okumuş biri olarak diğer çeviriye verilmiş olan gönülçelen ismiyle bir bağlantı kuramayanlardanım. vizyona dandik isimlerle giren filmler gibi durumu. ama zaten (ne yazık ki) daha evvel merakımı uyandıran gönülçelen hiç de kolay bulunmuyor. o bakımdan ukde gibi bir şey.
  • kitabın baş kahramanının hemen hemen her cümlesine eklediği "vay canına" söylemine hasta olduğum, teoman' nın hatırına okuduğum ve bunu kitabın ilk sayfasına da not düşmeden geçemediğim, içinde hayata yön verecek spoilerların da bulunduğu, son derece içten bir dille yazılmış kitaptır.

    --spoiler--
    olgunlaşmamış insanın özelliği, bir dava uğruna soylu bir biçimde ölmek istemesidir, olgun insanin özelliği ise bir dava uğruna gösterişsiz bir biçimde yaşamak istemesidir.
    --spoiler--

    --spoiler--
    asla güzel ve huzurlu bir yer bulamıyordunuz, çünkü böyle bir yer yoktu.
    --spoiler--
  • (bkz: #32605794)
  • bugüne kadar çok fazla roman, film, kahramanını sempatik, yakın ya da kışkırtıcı bulup sevdim. ama hiçbiri bende holden ' i bulup eve götürüp, önüne en sevdiği yemeklerden koyup, hızlıca, gözleri felfecir okurken tıkınırken onu lafa tutma isteği kadar güçlü olmadı. insanın ya böyle bir kardeşi olmalı ya da oğlu.
    insanın kalbini avucuna alan roman.
  • 2013'te bile olsa okuduğunuzda kendinizden bir şeyler bulabildiğiniz, baş kahramanın her taksi şoförüne ve aslında kitapta iletişime geçtiği hemen herkese "bir kokteyl içelim mi" diye sormasına uyuz olsam da, genel olarak "teen angst" türündeki romanların en iyisidir diyebilirim.

    ya bir de şunu anlamış değilim, kolejlerde falan neden bu kitabı zorla okutmuşlar ki, yani olsa olsa öğretmenlere daha fazla antipati duymanızı sağlar bence kitabı okumanız (:
  • bir roman okudum değil de bir arkadaş edindim hissi yaratan şahane kitaptır.
  • baw karakterin konushma sheklini eylenceli buldugum bir selincer kalemi
hesabın var mı? giriş yap