• michael jordan’ın ne kadar ego sahibi olduğunu (kendini black jesus hatta god olarak nitelendiriyor bazı sahnelerde) fakat bu egonun da ayı gibi yetenek, çalışmak, azmetmek, spor ahlakı ve kazanma hırsına bağlı olduğunu bizlere gösteren spor belgeseli. basketbolu sevmeyen birileri bile keyifle izleyebilir.
  • bunu izlemeden ölmeyin olm sakın ölmeyin

    izledikten sonra yaşanan pişmanlık
    1-) ben bu adamı nasıl canlı izleyemedim
    2-) ben bu belgeseli nasıl geç farkettim
    3-) bu kadar büyük bir winner hayattayken diğer bütün yıldız olduklarını düşündüğüm insanları nasıl o kategoriye koyabildik

    goat mj saygılar
  • belgeseli yedim, bitirdim ama bu beni kesmedi diyenler için bir liste:

    # bir zamanlar amerikada (murat murathanoğlu)
    - michael jordan. 1 2
    - phil jackson. https://www.youtube.com/watch?v=vjcaeusyxxc
    - scottie pippen. 1:( 2 3
    - dennis rodman. 1 2
    - dream team. https://www.youtube.com/watch?v=mbmy9sv1d6c
    - detroit (bad boys). https://www.youtube.com/watch?v=1rutk5jkrva
    - isiah thomas. https://www.youtube.com/watch?v=kvizrqioyb0
    - reggie miller. https://www.youtube.com/watch?v=5udlwkcew7q
    - john stockton. https://www.youtube.com/watch?v=cerapaldgss
    - charles barkley. https://www.youtube.com/watch?v=6ple4n_wpik
    - karl malone. https://www.youtube.com/watch?v=hdoohfkazus

    # inan özdemir & kaan kural (socrates)
    https://www.youtube.com/watch?v=bd7il6nb7zi
    https://www.youtube.com/watch?v=fubsjxb8oma

    # niko yenibayrak @ kutsalmotor
    1) https://www.youtube.com/watch?v=dzgktyakzie
    2) https://www.youtube.com/watch?v=qh7vz9ishms (+alain digbeu)
    3) https://www.youtube.com/watch?v=0_rafsr5yho
    4) https://www.youtube.com/watch?v=vlncscfryyk
    5) https://www.youtube.com/watch?v=nhq4w6m48w0
  • jordan lebron gibi bir kariyer yaşasaydı...
    alternatif last dance:
    çaylak sezonundan itibaren hep göz önündedir. sezon mvp'si, defalarca allstar ve sayı kralı olmuştur. fakat detroit pistons engelini bir türlü aşamayıp şampiyon olamamasından dolayı kendisine gelen "asla bi bird ve magic değil" eleştirilerine dayanamayan jordan buna kesin olarak son vermeye karar vermiştir. ve bunun için aynı drafttan yıldızlar olan john stockton ve charles barkley ile aynı takıma geçer fakat finalde dominique wilkins resmen bunları tek başına yener ve finali kaybederler. jordan seride 17 sayı ortalama ile kendi takımındaki ancak en skorer 3. oyuncu olabilmiştir. sonraki sene bilenir jordan ve sonunda şampiyonluklar gelir. jordan artık king j dir. loser etiketini hemen söküp atmıştır. bird ve magic'in yapamadığı bişey vardır o da threepeat. jordan'ın gözü bu kadro ile ondadır bu sefer. ama king j' in bir alışkanlığı yine tekrar eder finalde kaybetmek... maalesef bu hayali gerçekleşmez. bundan sonra şampiyonluk yaşamış jordan için yeni bir heyecan zamanıdır. chicago ya geri dönücem der ve zaten allen iverson gibi bi yıldızı olan takıma başka bir genç yıldız kevin garnett' i de aldırır. ilk sene yine finalde yine kaybeder. ve bir önceki sene gibi rakip takımda onu tutan oyuncu finallerin mvp si olmuştur. sonraki sene nba'in galibiyet rekortmeni ve kimilerine göre tarihin en iyi takımı olan reggie miller'li, chris mullen'li, scottie pipen’lı gsw'a karşı seriyi 3-1 den çevirerek (nba tarihinde tek) şampiyon ve üçüncü kez finallerin mvp si olur. bunu yapması yetmiştir. o artık goat dır. sonraki sezonlar finale çıkmaya devam eder fakat gsw hakeem’i kadrosuna katmıştır. kaybederler. çünkü takım arkadaşları tü kakadir. hakeem o dönemin en iyilerinden olduğu için değildir. buradan ümidini kesen jordan yeni bir meydan okuma denemeye karar vermiştir. artık herkesin hayali olan lakers'a gidecektir. ve "anca zaten ezik takımların olduğu doğu konferansında final oynarsın" diyenlere bir mesaj verecektir king j. lakers geleceğin takımı adı altında bazı potansiyelli oyuncular katmıştır draftlardan ama jordan bunlardan ve mevcut kadrodan memnun değildir o genç tim duncan'i istemektedir yanına. ilk sene muradına eremez. her zaman doğudan nba finali yapan jordan bu sefer play-off bile yapamamistir:( ( bunun nedeni tam bir lider gibi davranip bütün takımı takaslamak istemesi ve "eziklerin!" motivasyonunu kaybetmesi değildir tabii ki, kendisinin sakatlık yaşamasıdır. zaten sakatlık basketbolda yoktur normalde) ama sonraki sene muradına ermiştir, gelmiştir canavarı. ama bu yetmezdi tabii ki. king j'in büyük oyuncu olma kuralında vardır her zaman takımda en az 2 yıldız takım arkadaşı olması. bu yüzden yanına ligin yeni ikonu kobe bryant'ı da ister last dance için. ama maalesef kobe olmaz mambalik yapar. her şeye rağmen şampiyonluk yolunda emin adımlarla ilerleyecek lakers'ın önüne salgın hastalık engeli çıkar. ve dansa şimdilik ara verilir.ama jordan'nın goat olduğu gerçeği tartışılmazdır hala?...

    edit not: nba’i en az 90 lı yıllardan beri takip edenler veya o döneme de hakim olanlar içindir.
  • cocuklugunda maclarinda skor tutulmayan, herkesin katilim kupasi aldigi yerlerden gelenler gelip aglamislar burada mj kotu diye, gerci reyiz bosuna demiyor siz bana tiran/despot diyeceksiniz, cunku siz kazanmadiniz diye.
  • şahane belgesel.

    kurgusu, görüntü yönetimi, yer verilen olaylar, röportaj yapılan kişiler daha iyi seçilemezdi.
    90'lı yıllarda sıkı bir nba takipçisi olan ben belgeseli aşağıdakilere benzer cümlelerle izledim:
    "asktiir shawn kemp'li gary payton'lu seattle!"
    "anaa stockton-hornacek-malone üçlüsü!"
    "aha kevin garnett'in parladığı dönemler!"

    peki bu kadar nostalji yapmışken yetti mi? tabi ki de yetmedi.
    gittim nba 2k11 oyunumu buldum. bilgisayarıma yükledim. jordan challenges modunu baştan sona oynadım.
    bu modda, belgesele konu olan neredeyse tüm tarihi maçları bulls takımı olarak oynuyorsunuz ve amacınız jordan'ın aynı başarıyı yakalamasını sağlamak.

    nba 2k oyunları için milyon dolarlar harcansa dahi yapılamayacak reklam resmen belgesel halinde yapılmış.
    eğer 2k games bu fırsatı değerlendirip jordan challenges'ı geri getirirse, 2015'ten bu yana küstüğüm nba 2k oyunlarıyla barışırım, verdiğim her kuruşu da helal ederim.

    ama yok efendim hala üç kuruş daha fazla kazanmak için popüler oyuncuların promosyonunu yapacaksa kafasına sıçayım 2k games yönetiminin.
  • kobe jenerasyonundan biri olarak majesteleri hakkında bilmedigim bir ton şey öğrendiğim belgesel. izlerken, jordan olup dünyanın yükünü tasimaktansa, sıradan bir all-star olup hayatın tadını cikarmayı tercih ederdim diyorsun. ama bazıları böyle işte, savaşçı dogmuslar.
  • benim için belgeselin kilit isimlerinden biri scott burrel'dır. ulan ne güzel ne iyi niyetli adamsın sen.herif resmen jordan'ın stres topu la.
  • daha önce, 4 mayıs'ta yazmıştım;

    (bkz: #106550995)

    bir çok konuda harika bir belgesel olabilir fakat, daha önceden söylenen, benim izleme sebebim olan "harika soyunma odası görüntüleri var, götünüz düşecek" laflarını yediler bence.

    jordan publish edilmesine izin vermemiştir o tip görüntüler çekilmiş olsa dahi. pippen'a, kukoc'a yeterince screen time verildiğini düşünmüyorum. hele kukoc'a çok ayıp edilmiş. phil jackson da sanırım "ben yaşlı adamım, çok konuşmam" demiş. chicago'nun 97/98 sezonunun belgeselini izlemek yerine jordan'ın ego mastürbasyonunu izlemek zorunda kaldık. lebron, hiç olmadığı kadar, dibine gelmişken bunu da düşünecek kadar zekası var tabii, sonuçta cumhuriyetçilerin de ayakkabı alıyor olması gibi, lbj severler de belgesel izliyor.

    pandemi olmasaydı nba finalleri devam ederken, haziran 2020'de yayınlanmaya başlayacaktı. muhtemelen lebron finalde ve lakers'a davis ile şampiyonluk kazandırırken. kendisini hatırlatma amacı da güdüyor olabilir tabii, ama abd basınında temel sebebin lebron olduğu söyleniyor belgesel izlendikten sonra. başta da söylediğim gibi, belgesel 97-98'i anlatmıyor çünkü.

    neyse, kurgusu mükemmeldi belgeselin, hakkını yiyemem. ama bu jordan mastürbatörlüğü yaptığı gerçeğini değiştirmiyor. belgeselin adı "air jordan" ya da "black jesus" olsa, belgesele daha çok oturan bir isim olurmuş.

    8/10.
  • eleştirenlere; her saniye peşinizde 300 kişilik basın ordusuyla dolaşın, otel odanızdan veya evinizden hava almaya bile çıkamayın, imza isteyenlerden dolayı yolda bile yürüyemeyin, her deplasmanda, rakibin en iyi oyuncusu olduğunuz için maç öncesi, sonrası ve maçın içinde her saniye küfür yeyin, takımınız kaybettiğinde tek sorumlu olarak günlerce sizden bahsedilsin, sonra da dünyanın en tatlış insanı siz olun tamam mı?

    canlı izlediğimle, kendi kendime çok övünürdüm, şimdi daha da övünüyorum.

    lebron mebron bişeyler yazmışlar, güldüm çok. kobe(çok severim), lebron veya diğerlerinin önünde mj örneği vardı, nba'i baştan düzenledi ve yeni bir basketbol yarattı, hatta ayak parçalayan ayakkabılardan onun sayesinde bugünkü özel tasarım ayakkabılara geçildi, arkasından gelenler onu çoğunlukla taklit etti ve ileriye taşıdı. ama mj neredeyse sıfır örnekle, internet, doğru düzgün tv yayını yokken çok küçük yaşta çöp bir takıma liderlik etti, geriye çekilerek attı, alttan çevirdi attı, üstten çevirdi attı, hepsini kendi yarattı, dönemin yokluklarını ve baskıyı sırtladı, oradaki oyuncular veya diğerleri mj'ın zorbalık ettiğini düşünüyorlarsa (ki benim de rahatsız olduğum bölümler oldu) mj'e sırt çevirip hatta takımdan ayrılarak kendi gururlarını ortaya koyabilirlerdi ama yapmadılar, neden mi? çünkü çoğunlukla mj maçı kazanıyordu, pip yokken de kazanıyordu, kerr yokken de, rodman yokken de, bunlar da hayatlarında olmadıkları ve olamayacakları kadar meşhur oluyorlardı. tabiiki bu bir takım oyunu ama mj kırbacı vurmasaydı son 2 şampiyonluğa kendi gücü de yetmezdi bence.

    edit: imla
hesabın var mı? giriş yap