la tortue rouge ^*

• stüdyo ghibli'nin 2016 sonlarında yayınlanacak yeni filmi.
  
  yapımcılığını stüdyo ghibli'nin, sanat yönetmenliğini efsane (bkz: ısao takahata) 'nın yapacağı filmin yönetmeni ise; oscar kazanmış kısa animasyon filmi (bkz: father and daughter) 'ın yönetmeni michaël dudok de wit.
  
  dudok de wit, senaryoyu lady chatterley ve bird people ile meşhur, fransız yönetmen pascale ferran ile beraber yazmış.
  
  ponyo'yu hazırladığı yıllarda father and daughter animasyonunu izleyen miyazaki'nin, ”bu yönetmeni bulalım, eğer bir gün ghibli dışında bir yönetmenin filmini yapacak olursak, bu kişi dudok de wit olur.” dediği rivayet ediliyor.
  
  uzun metraj film teklifi gidince başta reddeden dudok de wit'in, yapımcının ghibli olacağını öğrenince gözleri belermiş ve yola koyulmuşlar.
  
  şöyle kısacık iki de sahne var ortaya çıkan, youtube'da izleyelim.
  
  güncellenecektir...
• https://youtu.be/y3uyequdqqc traileri ile heyecan yarattı bende. sabırsızlıkla bekliyorum.
• malum ortamlara düşmüş animasyon. diyalogsuz bir animasyon. sanırım tek özelliği de bu. disney'in car car konuşan animasyonlarından farklı olarak tek bir diyalog bile içermiyor ve bu durum zerre sıkmıyor, diyalogsuzluğuna rağmen film akıp gidiyor. ama öyküsü fazlasıyla bilindik. bir adamın bir adada mahsur kalmasını konu alıyor bu animasyon. adam defalarca kez adadan kurtulmaya çalışır ama başaramaz. bir gün bir kadınla tanışır, olaylar gelişir demeyi isterdim ama çok şey olmaz. adada bu kadınla yaşar, kaplumbağalarla birlikte yüzer, tsunamiye maruz kalır, çocuğunu büyütür vs. yani şaşırtacak, etkileyecek tek tarafı diyalogsuz oluşu. tabii animasyon tekniği de, müzikleri de kaliteli. ama senaryo vasat kalmış ne yazık ki. yılın en iyi filmleri arasına dahil edeceğimi düşünürken bitince delete'e üzülerek basıp filmi çöpe gönderdim. studio ghibli'den daha iyileri çıktı.
• gece gece boğazımı düğümlemiş filmdir. yüreğime işledi. görsellik ve müzikler harika. michael dudok de wit'in ilk uzun metrajı. artık ilerde kendisinden ne güzellikler izleriz kim bilir.
• aslında bir animasyon değil, baya baya adaya düşen biri hakkında bir çizgi film. eğer hiç bilmeden tv'de görsem seksenlerden kalma diye düşünürdüm. senaryosunu iki kişi yazmış, peh... zor olmuştur. kendimi zorluyorum, allegorik anlatım, göndermeler, metaforlar... hiçbir şey yok aslında. birkaç soru var cevaplanmamış, filmin özüyle de ilişkisi yok. bence yönetmen bir şey denemiş. acaba hiçbir şey olmasa ne olur diye düşünmüş olmalı. varildi, şişeydi ucundan gidişatı tahmin etmemiz için bizi kandırıyor aslında. adam nereden geldi, çocuk nereye gitti, kaplumbağayı tanrı mı gönderdi bilemiyoruz. seyretmeli mi, şöyle hızlı hızlı izleyebilirsiniz, emin olun arada atlayacağınız pek birşey olmaz. yengeçleri atlamayın yeter.
• (bkz: la tortue rouge)
• butunuyle duygularin gosterimi uzerine kurulu bir animasyon ve bunu gercekten cok iyi yapiyor. diyalog barindirmiyor. apacik kavramlarla ilgili oldugu soylenebilecek tek bir sekans var. onda da spoiler cocuga baska dunyalarin varligi ve oralara nasil gidebilecegi anlatiliyor ebeveynleri tarafindan. spoiler
• insanoğlunun doğayla kucaklaşmasını anlatan, sıfır konuşmaya ve asgari düzeydeki müziğe karşın etkileyiciliğinden hiçbir şey kaybetmeyen michael dudok de wit-studio ghibli animasyonu. renklerin kullanımı, çizimler, semboller harikulade.
  
  --- spoiler ---
  
  iki ana karakterin ilk buluşmasının ardından, bulutların üzerinde salındıkları bir sahne vardır filmde. tesadüftür ki, bu yılın bir başka başarılı filmi la la land'de de benzer bir sahne bulunur.
  
  filmin resmi posteriyse düpedüz sürprizbozandır:
  
  poster
  
  --- spoiler ---
• kelimelerle anlatamadığı her şeyi sevgi ve müzikle anlatan bir animasyon...
  dakikalar ilerledikçe yengeçlerin sayısı azaldı, saçlar beyazladı, hayat değişti belki güzelleşerek ve yavaşlayarak.
  çok da yalnız kalmadan, tekrar doğaya dönebilseydik keşke. bizim olan her şeyin hakkını verip, bize verilen her şeyin bedelini ödeyerek biraz da.
  sözün özü michael dudok de wit güzel bir animasyon çıkarmış. kış günü içimizi ısıttı denizler ve rüyalarla...
• filmin kesinlikle basit anlatım ve minimalizim sonuna kadar kullandığını düşünebiliriz fakat sıkıcılar sıkıcısı ve izlemenin zaman kaybı olduğunu düşünüyorum. basit bir anlatım evet görsellerin boğucu olmaması evet ama film kesinlikle 30 dakikaya sığdırabilirdi. ayrıca itiraf etmeliyim filmi izlerken survivor aklıma geldi.