• her dinleyişimde "why can't i forgive me" çığlığı boğazımı düğümler. büyüksün papa het
  • değeri yeterince anlaşılamamıştır. üçleme içinde birincinin gölgesinde kalmış gibi görünse de birinciden daha derin ve anlamlıdır.

    girişteki piyano ve ardından gitar, 5. dakikadan sonra vurmalılarla tekrar yükselen ritm - ve sözler...harikulade bir bütünleşme.

    gerçekten gidecek bir yer yoksa nasıl kaybolmuş hisseder insan? kendini affedemezken başkasını nasıl suçlayabilir? dışarıda ayrı, içinde ayrı bir cehennem. herşeyin ağırlığıyla boğulurken, bir yandan kendini, hayatını sorgulamanın şarkısıdır.
  • ilk duyduğumda ben de ''la bu ne, film serisi gibi şarkı mı olurmuş amk" diye makaraya almıştım. ama şu sıralar her sabah loop'ta bana eşlik ediyor kendisi. bitip, kulaklığı çıkarınca dahi kulağımda çalmaya devam ediyor. tehlikelidir vesselam, dikkat edilmelidir.
  • 5 yıl önce bir yerde bıraktığım fakat nedensiz yere tüm gün kafamın içinde çalmaya devam eden şarkıdır. şarkı sözlerindeki soru cümleleri vicdanımı dürtmeye devam etmektedir.
  • (bkz: mettalica death magnetic)albümünün spotifydan kalkmasıyla spotifydan yok olan güzel parça. diğer platformlardan da kalktı mı acaba?
  • iş olsun diye yapılmış bir şarkı olmadığını düşünüyorum. üçlemenin seriye yakışan finalidir.

    ayrıca kirk hammet son 10 yılda bu şarkıda attığı gibi bir solo hiç bir şarkıya atmamıştır.
  • metallica'yı tek bir şarkı ile anlat deseler gözüm kapalı bu şarkıyı söylerim. sözler, müzik, tarz, vokal... tam bir metallica tarzı.

    ayrıca en iyi üçlemelerden birinin son parçası.
  • 6 eylül 2018 lincoln konserinde çalınan hali üzmüş olan şarkı, ki neredeyse 10 yıldan beri ilk defa çalmışlar. james'in sesi artık çoğu şarkılarına yetmediği gibi buna da yetmemiş, söyleyememiş, kirk son yıllarda sololarda hep batırıyor da bu defa dev batırmış. şarkının albüm versiyonundaki solosu muazzam güzellikteyken, konserdeki solonun albümdekiyle bir alakası yok, tam bir çorba...tamam sonuçta bir ballad ama inanılmaz bayık ve temposuz icra etmişler. albümdeki hali daha enerjikti. izlerken sıkıntıdan az daha uyuyakalacaktım.

    zaten bu şarkı neden bu kadar eziklendi, neden bu kadar yok sayıldı, onu da hiç anlamam. unforgiven serisine yakışıp yakışmadığı, iyi olup olmadığı tartışılır tabii ama madem şarkılar resmi olarak 3'lendi, bu şarkıya da ilk iki şarkının klibiyle uyumlu bir klip çekilmeli ve klipler de 3'lenip seri güzelce bitirilmeliydi. üstelik sözleri ve yapısı gereği tam da klibi çekilmeye müsait, son derece sinematografik bir şarkıydı. ne böyle klipsiz bırakılmayı, ne böyle konserlerde bok gibi icra edilmeyi hakediyordu. madem bu kadar yok sayılacaktı, o zaman ne demeye yapıldı da öncülü olan iki efsanenin adı verildi anlamadım yani ben. yer aldığı albümün * satışları beklenen oranda olmadı da * klip çekecek parayı bulamadılarsa demek ^^
  • 6 eylül'de icra edilen hali gayet de güzel olan metallica'nın güzide şarkısı.
  • ozanlar gibi şarkılar yazdılar..

    hepimiz kendi bataklığımızda çırpınıyoruz. tıpkı bleeding me'de olduğu gibi iyi, yumuşak, anlayışlı ve ümitvar yanımızla, o bataklığa teslim olan, içine gömülmeyi ve oradan bir daha çıkmayı istemeyen karamsar yanımızın verdiği savaşta harcıyoruz tüm enerjimizi. oysa oradan çıkıp yapılacak onca şey, gidilecek onca yol varken, varolan enerjinin her damlası bunun için çok ama çok elzemken, yenilen darbelerde sil baştan bataklıktan çıkıp çıkmamaya ayrılanın müsrifliği yetiyor pek çok şeyden geri kalmaya.

    insan dürüst olmalı kendine ki ziyan etmesin kendini. bataklığı seçtiyse elini hiç uzatmamayı bilmeli. çıkıp yol almayı seçtiyse her ne olursa olsun ümidini asla kaybetmemeli ve kanının son damlasına, son nefesine kadar mücadele etmeli ki bir anlamı olsun. 5. günün şafağına kadar ümidini koruyamadıktan sonra gandalf gelse ne olacak..
hesabın var mı? giriş yap