• antalya'da bir amcanın bisikletinin arkasındaki bir cam kutuda sattığı nohut cinsinden çerez. ıslaktır. kolayca çıkan, incecik bir kabuğu vardır. hatta "tit tit tit tirmis" diye bağırarak satardı, sonradan öğrendim ki "tatlı tuzlu tirmis" dermiş. başka yerde ne duydum, ne gördüm.
  • antalya daha doğrusu akdeniz yöresine özgü gitgide unutulmaya başlamış bi baklagil. konya dolaylarında termiye diye de geçer. diğer baklagiller gibi bir gece suda bekletmek yetmez, 1 gece suda bekletilir haşlanır daha sonra 1 hafta boyunca acı suyu değiştirilerek tatlandırılır. zahmet emek ve unutulmaya yüz tutmak bu baklagilin tanımıdır.
  • tunalıda gecenin bir vakti yürürken "badeeem taze badeeem"* diye bağıran amcayı görünce aklınıza gelir; okul çıkışına, mahalle arasına sürükler anısı. çevredekilere "aah tirmis aah" iç çekişleriyle aktarıldıgında bilen kimse çıkmaması ise allak bullak eder adamı. "tirmis işte" diyince bi' de utanmadan "o ne nasıl birşey neye benziyo neyden yapılıyo" diye sorarlar.
    tirmis işte badem gibi bişey. tirmis kendi halinde!
    nası bilmezsiniz lan tirmisi?
  • ilkokulda her okul çıkışında yediğim çerezdir.yemesi çok eğlencelidir ve bence tadı da çok güzeldir.
  • bugüne kadar antalya'da, beyrut'ta ve baalbek'te yedim. başka nerede satılıyorsa tek tek gidip bulsam mı diye düşünmüyor değilim.

    http://satenist.blogspot.com/…i-ti-tirmiiiiis.html#
  • gorunus ve sekil olarak buyuk misir taneleri yiyormus hissi veren bisi. yediriyo kendini.
  • (bkz: gurbette memleketi hatirlatan seyler)
    (bkz: olsa da yesek)
  • antalya da okul çıkışında amcaların kapıya gelip sattıgı bişey.tadı aslında bi acaip olsada alınır yenilir.serviste hepberaber yiye yiye eve gidilir..
  • kendisinden bihaber kişilerin bulunduğu ortamda ne olduğunu anlatması kolay olmayan çerez...
  • fasulyemsi, tuz serpilip yenilen, 6-7 gün içinde hergün suyu değiştirilerek yenilebilir hale getilrilen, çocukluk hatırası çereze tirmis denir.
hesabın var mı? giriş yap