toni

• jean renoir'in 1935 yapımı şiirsel gerçekçilik soslu filmi. italya'dan fransa'ya iş bulmaya gelen toni josepha'ya aşık olur. albert josepha'ya tecavüz edince bunu temizlemek adına toni başka bir kadınla, albert ise josepha ile evlenir, olaylar gelişir.
• çok çok iyi bir interpol şarkısı. the other side of make believe albümünde yer almakta.
  
  flame down pacific highway
  still in shape, my methods refined, yes
  long gone superstitions falling
  be seen by my memories refused
  ı'd like to see them win
  ı like the inspiration like it's going in the right direction
  that's to me
  ı'd like to see them win
  ıt's my kind of aspiration like it's going in the right direction
  that's to me, to me, to me, to be
  the aim now is perfection always
  the aim now is fuckin' leave it behind, yes
  oh no, through perception's hallways
  when the change comes we'll live in green skies
  ı'd like to see them win
  ı like the inspiration like it's going in the right direction
  that's to me, to me, to me
  ı'd like to see them win
  ıt's my kind of aspiration like it's flowing in the right direction
  that's to me
  who are you to doubt us?
  let me tell you 'bout the waywards, darling, face adorned with bones
  lift you up and down but you don't notice
  let me tell you 'bout the waywards, darling, face adorned with scars
  lift you up and down but you don't notice
  above the ocean
• olmadık karakterlerden olmadık repliklerin boğazınıza dizilebileceği renoir filmi. jean renoir gösterişsiz ama derin işler yapmakta mahir. ayrıca huzuru, mutluluğu onun kadar kolay resmedebilen yönetmenler çok az bence.
• 15 temmuz'da çıkacak yeni interpol albümü the other side of make believe'in ilk teklisi. link
• interpol'ün son çıkardığı "marauder" ortalamasını bir hayli geçmiştir bu şarkı kanımca. kesinlikle "antics" ya da "turn on the bright lights" kalitesine geri dönebileceklerini sanmıyorum bu saatten sonra grubun ama "el pintor" seviyesinde kalabilirler gibi albümün kalanı da bu şekilde olursa. piyano melodisi kesinlikle interpol adlı self-titled albümünü andırıyor yapı olarak ki bunla alakalı pek bir sorunum yok, çok tutulmasa da beğendiğim bir albüm sayılır self-titled.
  
  vokaller ve back-vokaller oldukça lezzetli kanımca. ilk günlerin rawlığı kalmamış ama yumuşak bir söyleme tarzı da iyi gidiyor paul banks'e. bass ise oldukça seksi ve badass bir tonda fakat şarkının geri kalanı ile harmonik olabilmiş mi emin değilim, bazen fazla out of place gibi gözüküyor her ne kadar güzel bir bass line olsa da, bu konuda biraz puan kırılabilir sanki. bir de interpol'ün totbl albümünden sonra pek beceremediği, sorunu olmaya devam eden biraz fazla tekdüze kalma sorunu devam ediyor. yaratıcılık problemi mevcut gibi, git gide düştüler sanki bu konuda. şarkı monoton distortion gitarın ufak müdahalelerine rağmen.
  
  iyisiyle kötüsüyle kendini oldukça dinletebilen bir şarkı olduğu kanaatindeyim. beklentiler çok yüksek değilse yeni albüm için heyecanlandıracaktır. 15 temmuz'u iple çekiyoruz efendim.
  
  edit: ulan şimdi kalkışma girişiminin yıl dönümü olduğunu fark ettim albümün çıkış tarihi olarak. başka tarih seçemediniz mi arkadaş haha.
• antonia'nin kisaltilmis halidir, kadin ismidir haliyle.
• (bkz: toni and guy)
• (bkz: tony)
  (bkz: anthony)
• (bkz: toni arts)
• köpeğimin ismi olur kendiler, genel anlamda bu isimli hayvanların şirin ve ne renk olursa olsun benekli oldukları görülmektedir.