toplu taşımadaki sirkülasyon

• genç ve orta yaşlı erkeklerin korkulu rüyası.
  
  nezaket altında zorunlu olarak yer vermek gibi bir alın yazısıyla doğarız. kapıdan oflayarak giren teyzeler selam dahi vermeden yanınızda biter. göz kontağı kurar, bezdirir. amcalar daha kibardır. oflayıp puflamaz. ama yinede verirsin. bunu yaparken genç kadınlarımız doğuştan gelen kadınlık haklarını kullanarak kılını bile kıpırdatmaya tenezzül etmez.
  
  akışa göre örnek vermek istiyorum. kapıdan girdim bu sabah. boş bir koltuk gördüm hemen oturdum. hastaneye doğru ilerledikçe yaşlı nüfusu arttı yer verdim. kalktılar, ben tekrar oturdum. oflayıp puflayan insanlar geldi, tekrar kalktım. kadınlar hala sabit, oturdukları yerdeler. sürekli kalkıyorum sonra oturuyorum. en son dedim “yeter ulan oturmuyorum!” sonra biri tekrar kalktı. koltuk bana göz kırpıyor. gitmemek için zor duruyorum. bir adım attım takk. o anda arkadan bir kadın yüzüme dahi bakmadan ittirerek yerine oturdu.
  
  sonuç olarak nezaket adı altında yapılan bu saçmalığı kınıyorum.
• şöyle bir tespitte buluna bilirim bilmiyorum sadece benim mi dikkatimi çekiyor ama otobüs boş ve sadece kadınlar varsa genelde hepsi tek tek oturur hiçbir kadınbaşka bir kadının yanına oturmaz. ben de oturmam. ama bunu niye yaptığımızı bilmiyorum..