türk evlerinde arka balkon

• büyük umutlarla alınan koşu bandının daimi yeridir.
• göçebelikten sıyrılıp birkaç aşamayı atladıktan sonra apartmanadlı yerleşim birimlerine taşınan türk insanının bir nevi kileridir arka balkonlar. içlerinde bulunması mecburi klişe itemlar vardır: bir file patates, bir file soğan ve birkaç baş sarmısak illa bir köşesinde durur balkonun. "neme lazım, pazar günü tüp biter de aç kalırız" mottosuyla stoklanmış bir adet mutfak boy yedek tüpgaz da eşlik eder. bir kova ve içinde püskülleri sararmış bir vileda; bunların yanında da eski atletten bir yer bezi dekorun tamamlayıcı unsurlarını oluşturur. opsiyonel olarak ikinci dünya savaşı öncesinden kalma, atılmaya kıyılamayan bir buzdolabı da bulunabilir.
• güneşten rengi solmuş antika terlik cenneti, kullanılmadığı halde her hafta yıkanıp demirleri temizlenen bu haliyle lüzumsuz su ve zaman sarfiyatına neden olan, eğer temizlenmezse kuş gübresi deposu olmaya aday balkon.
• yatak odasinin ortasindan sutun gecebilecek kadar abuk planlanmis, bir vesileyle de dort balkon bulunmasi uygun gorulen bir (ve sanirim tek) binada yasadiysaniz, arka balkon agaclar ve agaclarin arkasindan gorunen adalar, babanin rakisinin son yudumunu icmek, aksam yemekleri vs. de demek olabilir.
• (bkz: çıfıt çarşısı)
• koca bir kış mevsimi boyunca kapısı açılmaz bunların.evin ergen bireyi havalar ısınınca sigara kaçamağı yapmak için çıktığında üzerinde bırakıcağı terlik izlerini çoğunlukla unutur.anne babaların birer ergen tuzağıdır bu balkonlar aslında.
• sıcak günlerde ve akşamlarda, yemek salonu olarak kullanılan bir mekandır. arka balkon genelde gölge olduğu ve nispeten gürültüsüz ve tenha biryerlere bakan cephede kaldığı için yemek yemek için idealdir. türk insanı, yediği yemeğin başkaları tarafından görülmesini pek tercih etmez. milletin canı ister, ayıp olur diye düşünür.
• hemen her evde bulunan, hatta bazen bir kaç tane olan ancak hiç bir zaman gerçek işlevi için kullanılmayan, ama habire temizlenen, mutlaka bir süre sonra çevresi kapatılıp mutfağa dahil edilen şeyler. neden hala mimarlar evlere balkon koyarlar bilemiyorum, onlar koyalr yurdum insanı pimapenletir
• her zaman "burayı da bi ara kullanırız lan, böyle masa, mangal, enişte, rakı, şakalar..." denir burası için.
  
  olmaz o...
• eğer ki bu balkon bol güneş ışığı alan ve manzarasını ağaçların, kuş cıvıltılarının oluşturduğu bir konumdaysa, özellikle yazların mükemmel kahvaltı mekanı haline gelir.
  
  hatırlarım seksenli yıllarda birçok apartmanın "arka bahçe" diye tabir edilen (valla biz öyle diyorduk) çok büyük olmasa bile o apartmanda yaşayan insanlara hala doğadan kopmadığını hatırlatacak sevimli alanları olurdu. işte balkon eğer bu "arka bahçe" ye bakıyorsa şanslısınızdır.