türk insanının hobi sahibi olmaması

• türk olmadığımı öğrendiğim nadide bir başlık.
• bir çoğumuz hobi sahibi değiliz, olamıyoruz maalesef. bunun nedenleri; artık hobilerin de lüks olması, hobi algısının olmaması ve önyargılardır.
  
  bir kaç ay önce çok uzun zamandır istediğim bir hobi olarak gitar çalmaya başladım. gelen tepkilerden biri de "bu yaştan sonra gitarist mi olacaksın?" idi. bu saatten sonra gitarist olmak gibi bir amacım yok, zaten hobi; işinin işi, meslek çalışması, asıl uğraşı dışında, dinlendirici bir iş olarak yaptığı, oyalayıcı şeydir. oyalanmak, dinlenmek, keyif almak için yapıyorum ben bunu. başka bir amacım yok. resim yapmaya başlasan; "ressam mı olacaksın?" derler. hayat kısa. son zamanlarda bu salgın ile gördük ki hayattan keyif almak oldukça zorlaştı. insanların ne dediğine bakmadan, keyif alacağınız, sizi bu dünyadan uzaklaştıracak, keyif almanızı sağlayacak hobilere yönelin lütfen.
• hobiye mobiye ne hacet; bütün hayatları akıllı telefonları.
  o telefon eldeyse başka bir şeye ihtiyaç mı olurmuş..
  
  telefon akıllı olunca kendilerini de akıllı zanneden korkunç bir kalabalıktan bahsediyoruz.
  
  çoğunluk için söylüyorum; ellerinden o telefonu al, on dakika gözlemle ve ne kadar sığ insanlar olduklarını acı acı gülümseyerek fark et!
  bilgi, kültür, donanım, anı, farklı bakış açısı, orijinallik, birikim, derinlik; hiçbir şey kalmayacak geriye; oraya bakmadan sevdikleri bir şarkının adını bile hatırlamakta zorluk çekecekler.
  
  yatırım tavsiyesidir.
• sebebi hobilerin pahalı olması ve türk halkının parasının olmaması değildir, vizyonunun olmamasıdır; zira düşük bütçelerle de yapılabilecek pek çok hobi var.
  
  akp'nin zengin ettiği müteahhitleri ve iş insanlarını görüyoruz, parayı bulduktan sonra hayatlarındaki tek değişiklik lüks ev/araç almak, spa'da masaj yaptırmak ve eskortlarla para yemek. parayı bulduktan sonra müzik, spor, fotoğrafçılık, maket, kitaplık/kütüphane, müze, koleksiyon vs. gibi hobiler edinen siyasal islam zengini hiç görmedim. böyle uğraşları olanlar birkaç kuşak iş dünyasının içinde olan , eğitim ve kendini yetiştirmişlik konusunda çok daha üst seviyede olan aileler, siyasal islam zenginleri değil.
  
  bu konu kültür meselesidir, hobisine para ayıracak olan insan cebinde doğru düzgün para yokken bile bir şeylerden kısıp o hobisine bütçe ayırmaya çalışır. kısıtlı bütçesiyle dans ve müzik kursuna, tiyatrolara, sergilere, konserlere vs. gitmeye çalışan öğrenciler gördüm. kültürsüz çomarların ise milyar dolarları bile olsa en kıymetli hobisi eskort ortamları oluyor.
  
  yani türk insanını topluca zengin bile etsen hobi kazandırman için birkaç kuşağa iyi bir eğitim aldırman, yurt dışını (turist olarak gezip gelerek değil) yaşayarak tanıtman ve bir kültür kazandırman gerekir ki, o para nitelikli bir yaşam standardı değişikliği yapmayı başarabilsin.
• en büyük hobimiz kalp kırmak..
• adamın işten kafayı kaldıracak ne kadar vakti var ki kendi ile uğraşıp kendi sevdigi şeyleri yapabilsin ?
• olamamasıdır.
  
  arkadaşlar hobi dediğimiz kavram içinde ahşap boyama, maket, puzzle, ne bileyim model araba gibi sevimli ama neresinden bakarsan bak hayvan gibi maliyetli bir uğraştır. türk insanı neredeyse yiyecek ekmek bulamıyorken bu hobilere nasıl bütçe ayırsın?
• okeyle bilardoyu aynı sepete koyan kafalar var. bilardo gayet de güzel bir hobidir. türkiye'de bilardo salonlarının kahvehaneden pek farkı yoktur doğru ancak bu bilardonun keyifli bir spor ve güzel bir hobi olduğu gerçeğini değiştirmiyor.
• hayatta kalmaya çalışan insanların hobisi olamaz maalesef.
  
  edit: yazılanlara bakıyorum da, daha hobinin tam olarak ne anlama geldiğini bile bilmiyoruz sanırım. hobi sadece eğlenceli vakit geçirmek için yapılan bir aktivite midir? ozaman seks de bir hobi sayılır.
  hobi; benim anlayışıma göre bir meraktır, tutkudur. zamanını ayırmaya değecek kadar önemli gördüğün bir üretme halidir, esasında mutlu olduğun işi yapmak gibidir ama ek iş olarak tabii^*. o yüzden öyle kahvede okeye dönmeyi hobiden sayıyorsanız hobisi olmayan adam yok memlekette. hatta evcil hayvanların hobisi bile daha fazla, onlar da oyuncaklarıyla oynuyor.
  
  ekleme: bir yazar arkadaş o kültürün oluşmamasından bahsetmiş. çok haklı, ama o kültürün oluşmamasındaki sebep de insanların hayatta kalma savaşı vermesinden ötürü. yani o kültür düşünsel bir süreç gerektirir bu da en temel olan yaşam ihtiyacını karşıladıktan sonra ortaya çıkar. ama öyle avantadan ihalelerle parayı bulmuş bir müteahit olmak bu kültürü edinmeye yetmez. belki onun çocuğu bu lükse kavuşur ama kendisi için çok geçtir artık. yani olay sadece maddiyat değil.
• halkın neredeyse yarısından fazlası aç gezdiğinden olmaması normaldir.