• -filmin başında birinin ölmesi ve onun cesedini saklamaya veya kaçırmaya çalışan kahramanlar
    -son anda düğüne yetişmek
    -nezarethane sahnesi
    -alakasız bir yerden yığınla para gelmesi ve onun film sonunda bir şekilde elden çıkması
    -ege veya güneydoğu şivesi

    ...gibi klişelerdir. hatta bazı filmlerde özgün bir senaryo yoktur, böyle klişeleri birleştirip bir film yaparlar. tüm esprileri de fragmana sıkıştırıp seyirciye itelerler.
  • mafyaya bulaşma en bariz klişedir.
  • -mafyavari adamların ana karakterin peşine düşmesi
    -amk,oç,sinkaf
  • osurmak,
    tokat atmak,
    küfür etmek

    olmazsa olmaz klişelerdir.
    küfür yerinde kullanıldığında güldürebiliyor. fakat sinemamızın komedi anlayışı, osurmaya endeksli.
  • hep birilerinin kovalanması.
  • erkek bir karakter mafyadan saklanmak icin kadin kiligina girer ve ne hikmetse karakter kimse tarafindan taninmaz. üstelik mafya babasi bu kadin kiligindaki bu adama asik olur.
  • türkiye’de komedi yapan (yaptığını düşünen) bir güruh var ki; her türlü insanın lehçesini, dilini, dinini, bölgesini, ırkını, görünüşünü, eksikliğini, fazlasını, hastalığını, cahilliğini... kullanarak ve bunu küfür,argo ile taçlandırarak (!) komedi (!) yaptıklarını düşünüyorlar.ve toplumun bir kısmı da bunlarla eğleniyor. memlekette karadeniz şivesiyle konuşulan 2 saati videoya çeksen film niyetine gider o kadar kötü halde sektör.
  • özgür turhan'ın çok güzel şekilde özetlediği klişeler.

    https://youtu.be/oqsj_gylywa
hesabın var mı? giriş yap