• yetmez ama evet diyorum. eksiği var:

    "türkiye'de genç kesimin mutsuz ve umutsuz olması"

    degil,

    "türkiye'de egitimli, vicdanli, vatansever genç kesimin mutsuz ve umutsuz olması" olmalı. gerisinin sikinde bile değil. bir kısmı için seri köz gelsin yeter, nasıl olsa ihaleden gelenlere çökebilen bir babası var. kalanlar direk karbonhidrat zehirlenmesi modunda.
  • ideoloji ve siyasi açıdan söylemiyorum bunu.

    her kesimden ve her görüşten gençte gelecek kaygısı nirvanaya ulaşmış vaziyette.

    hiçbir şey hayal etmiyolar sadece ve sadece biryere kapak atıp rahatlamak istiyorlar.

    belkide şartlar böyle zorluyor ama genç nesilin hali bu gördüğüm kadarıyla gerçekten üzücü.

    düşünen ve üreten bir genç nesil isteniyorsa sorunlarına kulak verilmeli.
  • türkiye'deki "düşünen" genç kesimin mutsuz ve umutsuz olması, desek daha doğru olur.

    zira memleket yansa istifini bozmayacak gençler çoğunlukta.
  • 16 senedir akp'ye oy veren anne, baba, nine ve dedelerinin başarısıdır. onlar hesap versin. gençlere tek tavsiye yabancı dil öğrenip, yurtdışına kaçmalarıdır. tünelin ucu yok.
  • nasıl mutlu olalım ?

    24 yaşındayım ve ömrümün tamamı bir zümre tarafından hunharca yenilmiş gibi hissediyorum.

    ilkokula başladığım ilk yıllar daha neyin ne olduğunun bilincinde bile değiliz adamlar bir başa geldi... ergenlik bitti, lise bitti, üniversite bitti, gençlik bitiyor adamlar hala başta.

    hayatımın toplam 10 senelik bir kısmında bile bu ortamdan, bu ideolojilerden, bu dayatmalardan uzak bir sistemde rahat bir nefes alamamışız nasıl mutlu olalım.

    büyürken mutluluklarımız, özgürlüklerimiz teker teker, çaktırmadan usul usul elimizden alınırken nasıl umut dolalım... sorsan hepimiz gençlik yaşadık işte binbir türlü korku içinde.

    bazen güzel şeyler oluyor tam umut doluyoruz, umutlanıyoruz bir nebze hoooop umutlarımız tekrar müsait bir yerlerimize kaçıyor... sonra gençler vatan haini oluyor bu ülkede yaşamak istemiyor diye.

    belki son bir umudum kaldı ya da zoraki umutlandırıyorum kendimi güzel şeyler olur da değişir her şey diye ama bakalım.

    sonuç olarak ben de kendi imkanlarımla, başka bir ülkede yeniden doğma hayallerinde boğulmaya başladım. ben böyle mutsuz, umutsuz noktaya gelip böyle bir ortamda büyüyüp bir birey olduysam ite kaka, çoluk çocuğum bambaşka yerlerde mutlu, umutlu. özgür olsun.

    napalım yani ülkenin jeopolitik konumunu düşünüp mutlu mu olalım ? 4 mevsim harika deyip oturalım mı ? yoksa beynimizden kurtulup asalakmışçasına mı yaşayalım ? hiç mi düşünmeyelim ? hiç mi eleştirmeyelim ? yahu napalım ?
  • 20 yaşında saçımız başımız döküldü ne umudu be aq
  • maalesef benimde gözlemlediğim durum.
    maddi; hadi son olarak bizim nesilde paçayı bir şekilde kurtardı da, bu 90 ve 2000 neslinin durumu çok zor. acil bir ekonomik hamle yapılmazsa ve dışa bağımlılık düşürülmezse işsizlik oranı %70 leri bulabilir.
    manevi; çocukluk evresi tamamlandığında nasıl bir kaosla karşılaştığını anlamakta. ülkede berbat bir zihniyetin olduğu, her yerde savaşın varlığını, rahat yaşamamayı vb.. uzar gider.

    bir sonraki nesil için umutlarımız tükenmedi.
  • kesinlikle doğru! gözlemlemek çok da zor değil kpss endüstrisi neden var tek çıkış yolunu burda görüyor mezun işsiz arkadaşlarımız. yazık ülkemize halkımıza bizim topraklarımızın çocukları bu makûs kaderden fazlasını hakediyor.
  • 22 yaşımda terörist damgası yiyip kapalı cezaevine girdim yerlerde yattım 3 ay sonra çıktım 8 ay sonra tekrar girdim 1 ay sonra ya pardon biz seni dinlemedik ama doğru söylüyormuşsun dediler ve çıkarttılar. ben bu yaşımda emeklerimin birikimlerimin özgürlüğümün bir anda elimden nasıl alınabileceğini gözlerimle gördüm. ben umutsuz olmayayım da norveçli gençler mi olsun?
  • 3 ay kadar önce aile dostumuz olan çok iyi bir psikatr ile otururken konu konuyu açtı
    doktorlar gençler arasında intihar epidemisi bekliyor diyor
    zaten son 3-5 aya baksak genç intihar oranında artış çok rahat görülür
    bazısı haberlere veya twitter'a da düşüyor ama birçoğu başka sebeplerle kayıtlara geçiyor

    gençler geçmişe bakınca yani ülkenin yaşlılarına ve onların bıraktıklarına bakınca kederleniyor
    şimdiye bakınca enflasyondan, göçmenlere her bir konuyla ayrı kederleniyor mutlu değil
    geleceğe bakınca ülkeye sayısını bilmediğimiz kadar çok yabancı ve kaçak göçmen geldiğini ve iklim krizi sebebiyle daha fazla geleceğini biliyor o yüzden umutları da yok

    mutsuzluğu insan kaldırabiliyor bir süre
    ama umutsuzluk çok tehlikeli
    intihara götüren en önemli etken umutsuzluk
    çünkü hayat varsa umut vardır ve umut varsa hayat vardır
hesabın var mı? giriş yap