türkiye'de sağ partilerin seçimlerde hep kazanması

• gerçektir.
  
  türkiye'de eğer sağ partiler üçe beşe bölünmeden seçime girmişse hep kazanmıştır.
  
  1950 genel seçimleri: demokrat parti, %55,2-tek başına iktidar
  1954 genel seçimleri: demokrat parti, %58,4-tek başına iktidar
  1957 genel seçimleri: demokrat parti, %48,6-tek başına iktidar
  
  ------27 mayıs 1960 askeri darbesi-abd'den istediği krediyi alamayınca rusya ile yakınlaşan demokrat parti kapatıldı, 'siz isterseniz şeriatı bile getirirsiniz' sözüyle akıllarda kalan lideri adnan menderes idam edildi.
  
  1961 genel seçimleri: kapatılan demokrat parti adalet partisi ve yeni türkiye partisi olarak ikiye bölündü. adalet partisi chp ile koalisyon kurdu.
  1964'te süleyman demirel adalet partisi'nin başına geçti, hükümeti düşürdü.
  
  1965 genel seçimleri: adalet partisi, yüzde 52,9-tek başına iktidar
  1969 genel seçimleri: adalet partisi, yüzde 46,5-tek başına iktidar
  
  -----12 mart 1971 askeri darbesi-laik türkiye cumhuriyeti'nin geleceğinin tehlikeye düştüğü gerekçesiyle hükümet düşürüldü. rusya ile yakınlaşan adalet partisi lideri süleyman demirel zorla istifa ettirildi.
  
  1973 genel seçimleri: sağ süleyman demirelin adalet partisi, necmettin erbakanın milli selamet partisi, alparslan türkeş'in milliyetçi hareket partisi, ferruh bozbeylinin demokratik partisi olarak dörde bölündü. c.h.p&milli selamet partisi koalisyonu kuruldu. 7 ay sonra koalisyon dağıldı, yerine sağ partilerin 'milliyetçi cephe hükümeti' kuruldu.
  
  1977 genel seçimleri: sağ partiler gene beş parçaya bölünüp seçime girdiler. chp doğudan aldığı oyların da yardımıyla birinci çıktı ama hükümeti kuramadı. sağ partiler birleşip sola karşı'ikinci milliyetçi cephe hükümeti'ni kurdular.
  ecevit gensoru verip hükümeti düşürdü. adalet partisinden istifa eden tüm milletvekillerine bakanlık vererek yeni hükümet kurdu. (bkz: güneş motel vakası) anarşi ve terör patladı. ekonomi çöktü. ara seçimlerde c.h.p'nin oyu yüzde 20'lere gerileyince deniz baykal ve ekibi sert şekilde parti içi muhalefete geçti. ecevit istifa etti. süleyman demirel azınlık hükümeti kurdu.
  
  6 eylül cumartesi günü konya'da "kudüs'ü kurtarma yürüyüş ve mitingi" düzenlendi. bu mitinge 100 bin kişinin üzerinde katılım oldu, bazı kişiler şalvar, cübbe ve sarıkla, eski harflerin bulunduğu pankartlarla gelip"şeriat gelecek, vahşet bitecek", "dinsiz devlet, yıkılacak elbet" gibi sloganlar attı. miting sırasında okunan istiklâl marşı topluluk tarafından yuhalandı.
  -----12 eylül 1980 askeri darbesi-laik türkiye cumhuriyeti'nin geleceğinin tehlikeye düşmesi ve kardeş kavgasını sona erdirmek gerekçesiyle hükümet düşürüldü. tüm siyasi partiler kapatıldı.
  
  1983 genel seçimleri: anavatan partisi, yüzde 45,1-tek başına iktidar
  1987 genel seçimleri: anavatan partisi, yüzde 36,3-tek başına iktidar
  
  (bkz: 6 eylül 1987) referandumu ile ucu ucuna 12 eylül yasaklı liderlerin yasağı kalktı. süleyman demirel, alparslan türkeş, necmettin erbakan gibi yasaklı liderler siyasete geri döndü. sağ oylar bölündü. (bkz: 26 mart 1989 yerel seçimleri)'nde sağ partilerin bu bölünmesi ile shp aradan sıyrıldı ve %28 oyla istanbul, ankara,izmir dahil 40 ilin belediye başkanlığını kazandı.
  1991 genel seçimleri: birinci parti: d.y.p/ikinci parti:anap----- doğruyol partisi-s.h.p koalisyonu
  1995 genel seçimleri: birinci parti: refah partisi/ikinci parti:anap-----refah partisi-dyp koalisyonu
  
  -----28 şubat 1997 askeri darbesi: laik türkiye cumhuriyeti'nin geleceğinin tehlikeye düştüğü gerekçesiyle hükümet düşürüldü, refah partisi kapatıldı.
  1999 genel seçimleri: dsp-anap-mhp koalisyonu
  
  2002 genel seçimleri: akp, yüzde 34,2-tek başına iktidar
  2007 genel seçimleri: akp, yüzde 46,5-tek başına iktidar
  2011 genel seçimleri: akp, yüzde 49,8-tek başına iktidar
  
  2015 (haziran) genel seçimleri: hükümet kurulamadı, erken seçim kararı alındı.
  
  2015 (kasım) genel seçimleri: akp, yüzde 49,5-tek başına iktidar
  
  2018 (haziran) genel seçimleri: loading...
• türkiye' de seçimleri hep sağ partiler kazandığına göre, ülkenin bu hale gelmesinden neden solcular, en azından, chp suçlanır a hafız?...
  lan ne yaman çelişki içinde geçiyor hayatınız...
  böylesine yüzsüzce bir hayat sürdürmenizin sırrı ne?...
  
  ya kaç kere yazacağım...
  o "demokrasi şehidiniz" menderes marshal yardımlarını alıp, karşılığında bu ülkeyi ta göbeğinden abd' ye bağlamadı mı?
  hadi bağlamadı deyin...
  solcu avına çıkılmadı mı?
  muhtıralarla, darbelerle yüzbinlerce solcunun üzerinden buldozer gibi geçilmedi mi?
  gözaltılar işkenceler, hapislikler, sürgünler, idamlar ve siyasetten alıkonulmalar...
  neyin fiyakasını yapıyorsunuz?
  işte demirel' in sürüme sokulması, işte tansu çiller, işte özal, işte erdoğan...
  ılımlı islam kimin projesi?...
  ya yeminle ben sağcı-muhafazakar-dinci biri olsam bunu onur meselesi yaparım ve böyle bir entry atmaktan hicap duyarım...
  düşünürüm, "o sevr' in eşiğinden döndüren; parçalanmış, yıkılmış, yok edilme eşiğine getirlmiş bir ülkenin üzerine bu cumhuriyetin temellerini atanlar meğer ne sağlam temel atmışlar ki o kadar uğraşmamıza rağmen bir türlü sökülemedi kilit taşları.." diye...
  
  neymiş, " türkiye'de sağ partilerin seçimlerde hep kazanması" ymış!..
  yüzsüzlüğün, arsızlığın böylesine pes artık...
  ha görmeyi asla istemem ama görmemize az kaldı, " sağ partilerin seçimlerde hep kazanması" nın sonuçlarını...
  daha bugünler iyi günlerimiz haberiniz olsun...
• sebebi ideoloji , fikir , muhafazakarlık , milli duygular vs değil akut sorunlara semptomatik tedavi uygulamasıdır . seçmen oğluna iş için torpil ister ,tarlasına rant ister , köyüne çukursuz asfalt ister . sağ partilerde kendinden olan seçmene bunu verir üzerine birazda milliyetçilik soslu islam koyarsanız siz de başarılı bir sağ siyasetçi olabilirsiniz diğer sorun ise sol'un kronik olan ve kısa vadede çözülmesi imkansız sorunlarla ( eğitim, sınıflar arası farklar , ekoloji , sosyal demokrasi ) kendini çok hırpalaması ve bir seçim dönemi boyunca ortaya birşey koymamış gibi görünmesidir.
• yürütülen daha doğrusu dayatılan uzun soluklu bir projenin sonucudur;
  
  (bkz: türkiye'deki eğitim sistemi/#62001146)
• “türkiye’de seçimlerin büyük çoğunluğunu sağ partilerin kazanması” şeklinde olması gereken başlık. arada sırada sol partiler de iktidara geldiler.
  
  ülkemiz, 1929, 1946, 1954, 1958, 1964, 1968, 1974, 1978, 1980, 1986, 1989, 1991, 1994, 1998, 2001, 2008 yıllarını ve adı resmi olarak konulmasa da 2013’ten itibaren halen devam eden krizi de sayarsak toplam 17 ekonomik kriz yaşadı.
  
  1929 yılında yaşanan ilk kriz küresel ekonomik krizdi ve türkiye sermaye yokluğunun avantajı ile dönemin şartlarına göre krizden büyüyerek çıktı. 1946, 1974 ve kısmen 1991 yıllarında yaşadığı krizlerin nedenleri ise savaşlar ve dış konjonktürdü. 1980 krizi petrol fiyatlarının aşırı artışının türkiye’ye olumsuz yansımasıydı. 1998 krizi; asya krizi ve ülkenin güncel siyasi belirsizlikleri ile alakalıydı. 2008 krizi ise iktidara geldiğinde yanlış politikalar izleyen hükümetin yabancı sermayeye göbekten bağlanması yüzünden yaşandı ama hadi yine insaflı davranıp global krizi göz önüne alarak dış kaynaklı diyelim.
  
  geri kalan bütün krizler iktidarların yanlış politikalarının sonucu olarak yaşandı. işin şaşırtıcı tarafı ise 1964 ve 2001 yılındaki krizler haricinde siyaset kaynaklı bütün ekonomik krizlerin sağ iktidarlar döneminde yaşanması. 1954, 1958 demokrat parti, 1968 adalet partisi, 1986, 1989, 1991 anavatan partisi, 1994 doğru yol partisi ve 2013 adalet ve kalkınma partisi.
  
  olay solun sağdan iyi olması değil. belki gelecek olan sol parti de kötü politikalar uygulayacak fakat bunu bilmiyoruz. geçmişteki sol iktidar deneyimlerinin başarısız olması da bir kriter olamaz çünkü daha önce iktidara gelen sol partilere halk hiçbir zaman istikrarlı ve güçlü bir şekilde iktidarı vermedi. oy atma kriteri din olan ve sağ partilerin yarattığı sorunları başka bir sağ partiyi seçerek çözmeye çalışan bir kitle söz konusu. yıllardır aynı şeyi deneyip farklı sonuçlar bekliyorlar. bu yüzden analiz yapmaya gerek bile yok aslında. akp halk tarafından cezalandırılarak iktidarını kaybetse ve yerine eskaza gelen bir sol parti bütün politikaları doğru uygulasa bile sol parti bir dönem daha seçilemeyecek.
  
  ne yazık ki sebze meyve kuyruğunda iktidarı öven kitlenin gözlerinin açılması için çok uzun bir süre gerekli.
• yanlis bir onermedir efendim, lakin siyaset literaturumuzde devamli tekrar eden galat-i meshurdur bu. bu ulkede ne sag ne sol kazanir. sag sol yoktur somurulecek bir devlet ve kendi kuyrugunu yiyen misali davranan bir halk vardir. kim ki milletin vergisiyle toplanan ve gelecek nesillerin emaneti hazineyi daha cok kisiye yagma ettirir, secimi o kazanir her zaman. arada cikan 1970lerdeki bulent ecevit istisnasini saymazsak tabi.
  
  iyilestirme; cumle dusuklukleri.
• (bkz: japonya liberal demokrat partisi)
• halkın büyük bir kısmının ilk önceliğinin muhafazakarlık olmasıdır. vatan menfaatlerinin daha sonra insan beyninde devreye girmesi muhtemel durumdur.
• sol partilerin vizyonsuz ve halkın problemlerinden uzak olmasıyla alakalıdır. toplumu biraz tanımış olsalardı, kullandıkları dil ve toplumu ikna yöntemleri daha işe yarar olurdu sanırım. dünyanın herhangi bir ülkesinde fakir ve yoksul ailelerden oy alamayıp da zengin çevrelerden oy alan başka bir sol parti var mıdır acaba..
  
  gerçi bana göre sağ-sol olayları biraz geride kaldı. kimsenin bu motivasyonla oy verdiğini sanmıyorum. mesela chp'ye oy veren seçmen sosyalist bir düzen istediği için değil cumhuriyet değerleri korunsun, laik düzen devam etsin motivasyonuyla oy veriyor. diğer sol parti hdp'de seçmenin çoğunluğu ise yine solcu olduğu için değil, etnik kimliğinden dolayı hdp'ye oy veriyor. gerçekten sosyalist olan bir kitle varsa da %5'i geçmez bana göre.
• aynı millet tüm sorunlar için de "suçlusu chp" diyor.