türküler dolusu

• "türküler dolusu", bir bedri rahmi eyüboğlu şiiri.
  
  kirazın derisinin altında kiraz
  narın içinde nar
  benim yüreğimde boylu boyunca
  memleketim var
  canıma ciğerime dek işlemiş
  canıma ciğerime
  sapına kadar.
  elma dalından uzağa düşmez
  ne yana gitsem nafile.
  memleketin hali gözümden gitmez
  binbir yerimden bağlanmışım
  bundan ötesine aklım ermez.
  
  yerliyim yerli olmasına
  ilmik ilmik, damar damar
  yerliyim.
  bir dilim trabzon peyniri
  bir avuç tiftik
  bir çimdik çavdar
  bir tutam şile bezi gibi
  dişimden tırnağıma kadar
  ressamım.
  yurdumun taşından toprağından şurup gelir nakışlarım
  taşıma toprağıma toz konduranın
  alnını karışlarım
  şairim şair olmasına
  canım kurban şiirin gerçeğine hasına
  içerisine insan kokusu sinmiş mısralara vurgunum
  bıçak gibi kemiğe dayansın yeter
  eğri büğrü , kör topal kabulum
  şairim
  zifiri karanlıkta gelse şiirin hası
  ayak seslerinden tanırım
  ne zaman bir köy türküsü duysam
  şairliğimden utanırım
  şairim
  şiirin gerçeğini köy türkülerimizde bulmuşum
  türkülerle yunmuş yıkanmış dilim
  onlarla ağlamış, onlarla gülmüşüm
  
  hey hey, yine de hey hey
  salınsın türküler bir uçtan bir uca
  evelallah hepsinde varım
  onlar kadar sahici
  onlar kadar gerçek
  insancasına, erkekçesine
  'bana bir bardak su' dercesine
  bir türkü söylemeden gidersem yanarım.
  
  ah bu türküler
  türkülerimiz
  ana sütü gibi candan
  ana sütü gibi temiz
  türkülerde tüter dağ dağ, yayla yayla
  köyümüz, köylümüz, memleketimiz.
  ah bu türküler,
  köy türküleri
  dilimizin tuzu biberi
  memleket ahvalini onlardan sor
  kitaplarda değil, türkülerde ara yemen'i
  öleni, kalanı, gidip gelmeyeni...
  ben türkülerden aldım haberi.
  
  ah bu türküler, köy türküleri
  mis gibi insan kokar, mis gibi toprak
  hilesiz hurdasız, çırılçıplak
  dişisi dişi, erkeği erkek
  kaşı kaş, gözü göz, yarası yara
  bıçağı bıçak .
  ah bu türküler köy türküleri
  karanlık kuyularda açılmış çiçekler gibi
  kiminin reyhasından geçilmez
  kimi zehir, kimi zemberek gibi.
  
  ah bu türküler, köy türküleri
  olgun bir karpuz gibi yarırılır içim
  kan damlar ucundan, murekkep değil
  işte söz, işte ses, işte biçim:
  'uzun kavak gıcım gıcım gıcılar'
  iliklerine kadar işlemiş sızı
  artık iflah olmaz kavak ağacı
  bu türkünün yüreğinde sancı var.
  
  ah bu türküler, köy türküleri
  ne düzeni belli, ne yazanı
  altlarında imza yok ama
  içlerinde yürek var
  cennet misali sevişen
  cehennemler gibi dövüşen
  bir çocuk gibi gülüp
  mağaralar gibi inleyen
  nasıl unutur nasıl
  ömrunde bir kez olsun
  halk türküsü dinleyen...
• "altın hızma mülayim" fon müziği eşliğinde okunabilen güzel bir şiir...
• son mısraları
  
  "nasıl unutur nasıl
  ömründe bir kez olsun
  kazım'in türküsünu dinleyen "
  
  şeklinde yazıyor kitabında. internet sitelerinde nedense halk türküsü dinleyen şeklinde bitiyor, herhangi bir kitabın baskısında var mı merak ediyorum