uçmağa varmak

• yazarlıktan çaylaklığa indirilme durumuna da denilebilecek söz.bu son uyarı bir daha ki sefer uçacaksın . ^*
• ancak bizden olanların başına gelir. bizden olmayanlar tamuya yollanır.
  
  (bkz: tamuya yollamak)
• uçmağa varmak semavi dinlerin 'cennetine gitmek' ve sınırları çizilmiş-tasvir edilmiş sabit bir mekanda sonsuz sefaya dalma haline girmek demek değildir... semavi dinlere göre cennete gitmek kavramı neyse, uçmağa varmak eylemi de şaman adetleri üstünden ona benzetilebilir; kısacası, ikisi de 'iyi son'dur ama içerikleri bambaşka, birbirleriyle alakaları yok.
  
  burda kafa karıştıran uçmağ'ın bir mekan gibi düşünülmesi; varmak fiiliyle de o mekana ulaşmak anlamının çıktığının zannedilmesi. tabii bunun en belirgin sebebi de, türklerin aslında uzun süre (sabit ve net bir cennet tasvirine sahip olan) islam'ın ve şamanizmin birleşkesini yaşaması (diye düşünüyorum) zira "mekanı cennet olsun" yerine, "mekanı uçmağ olsun" tabiri sık kullanılıyor. anadolu türkleri islam'la şaman adetlerini karıştırmış ve uçmayı, cennete gitmek şekline dönüştürmüştür. yoksa, uçmağ (veyahut uçmak) = cennet anlamına gelmiyor, yok öyle bir şey.
  
  uçmağa varmak, uçmaya geçme halidir; orta asya'da çoğu altay topraklarında, karabudundan ölen bir kişi için, 'öldü' yerine 'sunkar boldi' (sungur oldu, sungur olup uçtu) lafı kullanılmıştır.
  
  ayrıca şamanizmde iyi^* ve kötü^* sonun, hangi icraatları yapanların hangi sona ulaşacaklarının (semavi dinlerin masalcılarının sıktığı palavralar gibi) dünyaya benzeyen, dünyevi-çok belirgin tanımları yok... çünkü gidip de dönen yok. dolayısıyla şaman kurgusuna göre de kötü son var ama, oraya nasıl düşülür, tam bilmiyoruz.
• hayallerimi süsleyendir. türkçü değilim, hatta beni şahsen tanıyanlar türkçülükle aynı cümlede yer aldığımı görseler 301'den dava açarlar bana. ama uçmak sözcüğü o kadar güzeldir ki, insanın varası gelir.
• herhangi bir nedenden dolayı uçma noktasına kadar gelmiş.
• eski türk inancında ruhun kuş olarak tasvir edilmesi neticesinde ortaya çıkmış bir kavramdır. böylelikle ölen insanın bedenini terk eden ruh, uçarak gökyüzüne ulaşacaktır."uçmağa varmak kitabı" adında emine gürsoy naskali'nin editörlüğünü yaptığı , türk kültüründe ölüm ile ilgili inanmalar üzerine yapılan çalışmaların derlendiği bir kaynak bulunmaktadır.
• 'ölmek' veya 'vefat etmek' demektense daha bi fonetik olan sözcük öbeği. lanet olsun öz türkçe'mizi unutturanlara.
• bu saatte görünce günün anlam ve önemiyle de beraber kahkaha attığım başlıktır.cidden düşünüyorum da türkler islamiyeti hiç seçmemiş olsaydı, hala tengriist inanca sahip olsaydılar yani nasıl bir ülke olurduk acaba.