üşümek

• elim ayağım buz gibi.. yorgun muyum, üşüyo muyum, proteinden zehirlenecek kadar et yiyip yine de yükseltmeyi beceremediğim boktan kan değerlerim yüzünden mi bu haldeyim bilmiyorum..
  
  titreye titreye it gibi geziyorum ofisin içinde kaç saattir..
  
  peki niye memnunum kendimden bu kadar?
  niye ula?!
  
  tırnaklarım katman katman soyulurken, sırtımda boktan bi ağrı her gece canıma okurken, yataktan asla yetmeyen bi uykuyu omuzlarıma alıp kalkarken, ta alnımın çatında gözlerimi açtırmayan bi ağrı bi başlayıp bi kaybolurken, niye kırkpınar'da başa güreşen pehlivan edasıyla çok sağlıklı çok güçlü buluyorum kendimi?! b12'm yok ula nerdeyse, demirim yok.. demir ilacı içmekten siyah sıçıyorum.. kolesterolüm yok..
  ama öyle memnunum ki kendimden..
  
  bitiremediğim işlerim var.. sürekli meşgulüm sürekli çalışıyorum.. kimseye vakit ayırmıyorum neredeyse.. gecenin köründe aradığımda sesini çıkartmayacak 3-5 adamdan başka çevrem yok.. insanlara verecek hiç bi bokum yok çünkü.. sohbetim kötü..
  yegane sosyal aktivitem internet.. internet jargonunu bilmeyen adamlar bırak gülmeyi konuştuğumu anlamıyolar çoğu zaman..
  yine de niye bu kadar memnunum kendimden?!
  
  mesleğime aşığım.. yaptığım boktan işe tapıyorum resmen..
  şu koca evrende hiç bi bok olmadığımı hiç bi halt yapmadığımı idrak edemiyorum..
  elimde haşur huşur kağıtlar, kalemler, bi bok olmayan fikirler..
  elimin tersiyle ağzıma vurmam lazım.. napıyorum ben?!
  niye bu kadar mutlu mesut yapıyorum bunları?
  
  yürütemediğim ilişkiler.. aggghhhhh kendimi dövmek istiyorum..
  annemle konuşamıyorum.. dinleyemiyorum bile bazen.. gözlerimi bi noktaya dikip, kendi boktan hayatım onun anlattıklarından daha anlamlıymış gibi o bişeyler anlatırken sikik sikik başka mevzulara dalıp gidiyorum.. kardeşim, ailemin geri kalanı hepsiyle ilgili bi şikayetim var sorsan bi kendimden memnunum..
  niye ulan?!
  aklıma nolmuş benim?! ben ne zaman bu kadar boktan biri olmuşum..
  
  dostum dediğim kız dünyanın başka ucunda.. ne zaman arasam telefonun diğer ucunda.. ben niye yokum?! niye hiç yokum onun için.. o benim en gereksiz sikik sokuk işlerimin tarihini hatırlarken ben onun en önemli sergisini, türkiye'ye geleceği tarihi, neşe içinde anlattığı sevgilisinin adını niye unutuyorum?!
  
  niye sadece bana benzeyen insanları seviyorum?! benim gibi düşünen, benim gibi eğlenen, benim gibi çalışan, benim gibi inanan.. benim gibi benim gibi benim gibi.. ne var ulan bende?!!
  kendi kendimde sevmelere doyamadığım boktan boktan hallerimi sevmek için bi de niye başkalarını buluyorum?!
  bu kadar memnun olacak ne var?!
  
  her verdiğim kararı savunuyorum.. bi boktan pişman olmuyorum.. bi şeyden azıcık pişman olacak gibi olsam hemen kendi dışımda bi faktör buluyorum.. niye?! bu haller ne zaman geldi yapıştı üstüme?! ne zaman malın önde gideni oldum ben?
  
  bu ne tatlı ilüzyonmuş ula?!
  benim yerime, megan fox'u versen almam.. yamuk burnumdan, eğri ağzımdan pek memnunum..
  einstein'la beynini değiştirelim desen, kabul etmem.. en doğru ben bilmiyosam da en doğru ben akıl yürütüyorumdur.. gittiğim yol, yoldur..
  bu ne tatlı ilüzyonmuş, kendi boktanlığımın farkına varıp kendimi 8. kattan atıvermiyim diyedir işalla..
  
  kendi kendime ne kadar mutluyum.. kimseye gerek olmadan.. eğlenceler, olaylar, eşyalar, insanlar olmadan.. bu ne büyük safraymış ula?! insan kendinden sıkılmaz mı? kendi boktanlığını bi an olsun anlamaz mı?!
  
  kendine hayran ergen bebeler gibiyim.. aynanın önünden ayrılmayan ergen kız gibi, kendi aksimi gördüğüm herşeye tutunuyorum..
  sevdiğim insanlar bana benziyo.. düşündüklerini biliyorum, söylediklerine katılıyorum, şakalarına gülüyorum.. aşklarını, ayrılışlarını, hayatlarını kendiminkini bilir gibi biliyorum..
  
  en sevdiğim stajyerim var.. evet doğru bildin; onda kendi öğrenciliğimi görüyorum..
  kendi öğrenciliğime koyiim, ondan bile çok memnunum!
  
  bu nasıl bi bok?! yer yerime bulaşmış..
• yalnızlığa dair sikko şiirlerin vazgeçilmez fiili.
  
  diğer bir klişe için
  
  (bkz: kalabalıklar içinde yalnız olmak)
• bir dagcilik ek bilgisi olarak; vücutta bulunan idrar da vücut tarafindan isitilmaya cali$ildigindan usumeyi arttirmaktadir...
• yaklaşık üç saattir kucaklaştığım hede. ne güzel rüzgar yaptı bugün namıssız. eyyamı bahur teyyanı zahur derken özlemişim üşümeyi.
  
  http://sketchtoy.com/71160517
  
  işallabundansonrabidahadörtbinyılyazgelmez.
• tadındayken, yaşadığını hissettirir insana ki yalnız değildir insan bunda da, ne mutlu:
  
  "esinti sertleşiyor. arkamdaki pencereyi -balkonda- kapatmam gerekecek.
  
  güz başlangıcını, bu akşam serinliğini, bu akşam yelini seviyorum. gizli bir mutluluk veriyor. hatta yaşamak coşkusu duyuyorum. belki bu yüzden sonbahar bana hüzün vermiyor artık.
  
  balkonda kitap okuyorum. pencereyi kapamadım. üşümek de yaşamak sevinçlerinden."
• içe kapaklanma nedeni. bedeniniz de üşürken ruhunuzun üşüdüğünü görmezden gelemezsiniz. büzülür büzülür içe kapaklanırsınız. dışarıdan bakan kimse görmez.
• titremeyi bilmeyenlerin icadı.
• öğün atlamak vücudu enerji tasarrufu yapmaya yönlendirir ve üşümeye yol açar.
• hayatta bir şeylerin yolunda gitmediğini gösteren ufak detay. üzüntünün vitrindeki yüzüdür bu. ruhu ele verir.
• bu sene yorganın içine girmiyorum geceleri. yorganın üzerindeki battaniyeyi örtüyorum üzerime. evin gece sıcaklığı fena olmasa bile sabaha doğru ayaz jilet gibi keskinleşiyor. buna rağmen kendimi yorganın kavrayıcılığına bırakmıyorum. annem her gördüğünde söyleniyor kuru battaniye ile uyuduğum için. arada, arafta olmayı bilerek tercih ediyorum. çünkü sıcaklığı hak etmediğimi düşünüyorum. hafif üşüyerek uykuya dalmaya çalışırken kurmaya çalıştığım duygu ve düşünce zincirlerinin bir halkası mutlaka o sıcaklığa duyduğum hasreti, o sıcaklığa olan uzaklığımı konu ediniyor. o sıcaklığı hak etmedim, çünkü kendimle yüzleşme çabamda henüz çok başlardayım. kendini olduğu gibi kabul etmek zor bir zanaat. iç dünyamdaki zibilleri süpürebilirsem, "sonsuzluk ve bir gün"e olan susuzluğumla da yüzleşmiş olacağım ve beyhude üşümekten vazgeçeceğim.
  
  10 gün sonra gelen edit: tüm bu geyikler saplıcan olana kadardı. allah ele ayağa düşürmesin, "oğlum, kızım" dedirtmesin, iki iyilikten bir iyilik versin. :(