• türkiye de en çok bulunan üç şey nedir deseler, cevabım;

    1- sedat peker yeğeni.

    2-v kayışı yerine kadın çorabı kullanan adam.

    3- konvoy halde nişana giderken amcaoğlunun freni patlayınca önüne geçip, arabayı frenleyerek arkadaki amcaoğlunu yavaşlatıp durduran adam

    olurdu.

    ha bu arada, kadın çorabı kullanılabilir. fakat v kayışınız krank kasnağı, devridaim ve şarj dinamosunu çeviriyorsa, şarj dinamosunu boşta bırakıp sadece krank ve devirdaim kasnakları arasında kullanın çorabı.

    dolu akü gündüz şartlarında uzun süre yol aldırır. şarj dinamosunun, yükte iken dirençli dönmesi, çorabın çabuk erimesine yol açar.

    v kayışınız zaten krank kasnağı ve devridaim arasında olabilir. şarj dinamosu farklı kayışla dönüyor olabilir. araçtan araca değişen şeyler bunlar.

    trigger kayışına zaten müdahale edemezsiniz. kopan kayış devirdaimin döndürülmesine engel değilse çok endişe etmeyin fakat kopan kayış devirdaimi çeviren kayışsa, artık çorap morap bir çare bulun.

    aslolan devirdaim, onu döndürün yeter.

    edit: lastiği inse çekici çağıracak kadar otomobil işlerine uzak yazarlar akılları sıra dalgaya almış alt entrylerde.

    20 senedir eski arabalarla ne çözümler yarattığını yazsam demek sözlükten uçacağız anasını satayım.

    neyse ki oto ile ilgili eski entrylerimden tanıyanlar yetiyor bana. siz arıza ışığınız yandığında ne yapacağınızı şaşırmaya devam edin. bizler, gerekirse yakıt pompamıza şarjlı matkap pilinden artı elektrik çekip yolumuza devam ederiz.
  • (bkz: okumadım)
  • anlamsızdır.

    atın bir tane yedek bagaja, bulunsun. bir de v kayışı bir kayış çeşididir, devirdaim / alternatör kayışı ille de v dişli olacak diye bişey yok. bazı motosikletlerde çekiş kayışı da v kayış olabilmekte, orda kadın çorabı kullanmak sıkar biraz mesela. iki tane terim öğrenip akıl vermemek lazım velhasıl.
  • millet ne sigaralar içiyor bee...
  • v kayışı yerine çekici çağırın. girmeyin böyle şeylere. yıl 2018
  • bijonlara kola döküp pası açmak ile beraber iki büyük halk efsanesinden biridir. hikayeye göre şehirler arası yolculuk yapan bir otobüsün kayışı kopar, sürücü kadın yolculardan çorap ister, bir yolcu verir, sürücü bu çorabı kayış yerine bağlayarak son durağa kadar gider. tabi o zamanlar otobüsler böyle değil zira bizim şehirlerarası yolculuk yaptığımız otobüsleri bugün 30 km fabrika servisi olarak bile kullanmıyorlar. o yolculukta verilen poşet içindeki su ikramından ise hiç bahsetmedim dikkat ederseniz.

    (bkz: lol)
    (bkz: liseliler bilmez)
  • yedek kayış bulundurmak da bir çözüm fakat yanınızda, şarj dinamo gergisini gevşetecek anahtar da olmalı.

    bu halde, yani yanında yedek parça ve anahtar bulunduran adama zaten akıl veremeyiz, o bordo berelidir, gerekeni yapar.

    patadanak donanımsız halde kayış kopmasına yakanmışsanız, bir tamirciye ulaşana kadar hararet yapmamak için kullanılabilir yöntem.
  • ben bu hareketi 1 kere yaptım, tüm sübapları yamulttum. nasıl oldu derseniz: bağladığım kadın çorabı kopup triger kayışı ile dişlinin arasına girip sente atmasına neden oldu, sente atlayınca da pistondaki yanma zamanı değiştiği için tüm sübaplar yamuldu. özetle hiç tavsiye etmem
  • riskli fakat yaygın bir uygulamaydı çocukluğumuzda. kadın yolculara desturlu çorap sorulur, yaman muavin ve kalın kaşlı, göbekli şoför özenle bağlar yola devam edilirdi, şehir efsanesi değil yani. otobüslerde sigara içmek normaldi, çiğ köfte yoğuran babayiğitlere, allı güllü yorganı döşeği serip yatanlara da denk gelirdik. bolu dağında tedarikli mahsur kalmalar, imece iftar sofraları falan... fast times at yığılca high diye bağlıyorum. *
  • eski kamyonculardan kim kaldı ki sorusunu akıllara getirir.
hesabın var mı? giriş yap