veda

• bazen içinden gelmez insanın.
  öylece veda etmek, gidiyorum bak ben demek. hatırlayın bizi,
  dallarından meyveler kopardığım ağaçlar, laf eden yaşlı teyzeler, gece korkutan ama inadına girilen deniz, çocuklara göz kulak olup, eğlenin diye tembihleyen komşu, tatlı insanlar, samimi sohbetler, likorler, rakılar, dizimden kalkmayan kediler, umutlar, heyecanlar...
  şereflendirilen yetişkin benin içindeki minnoş ben; sana veda yok ama^*
  
  yatcaz kalkcaz yatcaz kalkcaz hooop burda olcaz.