venedik

• sıradışı bir yer.
  
  bir yerleşim yeri düşünün içinde hiç araba yok.herkes yürüyor veya gondolla vapurla gidiyor gideceği yere.
  
  ruhunu kaybetmiş bir yer.şöyle ki yerel halk diye bir şey kalmamış.herkes turist.herkes biraz kalıp gidiyor.süreç buna dönmüş.
  
  ev sahipleri evlerini kiraya veriyor 1 günlük 2 günlük neyse işte.okul görmedim meselea burada.oynayan çocuk görmedim.lazım değil ama yok yani normal bir hayat.
  
  ağustosta gitmiş birisi olarak kalabalığın tillahını gördüm.ancak hiç kimse olmasa zaten önemi olmazdı zannımca.
  *
  *
  *
  *
  
  hayatımda gördüğüm en etkileyici anı burada yaşadım anlatıyorum : pansiyodan çıktım sabahın 4 30 felandı galiba.
  
  mestre'ye tren garına gidiyorum.kimse yok etrafta.bir kanalın üstünden geçtim bi de baktım bir polis vapuru büyük kanalda siren çalarak gidiyor.üstünde itfaiyeci olduğunu düşündüğüm 4-5 adam var.
  
  köprülerin altından geçerken eğiliyorlar.vapurun suyu 2'ye yarması sonucu oluşan dalgaların kenardaki gondolları sarsması; sarsılan gondolların birbirinin üstüne çıkmaya çalışması... (bkz: anlayamazsınız)
  
  alacakaranlıktaki mavi-kırmızı sirenin yanıp sönüşü beni benden alıyor.tüm şehir uyurken bana yapılan bir veda seremonisiydi adeta...
• şehir lagünlerden ibaret değildir. yerel halk da var okul da var, sokakta oynayan çocuk da var.