• tanzanya'da çalışanları hakkında bir büyüğümün şu hikayeyi anlattığı memur:
    bana anlatan kişi yaklaşık 30 sene önce hem vergi dairesinin hem de başka bir kurumun sınavını kazanır, işe başlaması istenir. işe başlamadan önce daha önce bu vergi dairelerinde çalışmış ve çeşitli sebeplerden başka bir kuruma geçmiş olan bir büyüğüne akıl danışmaya gider.
    gittiği kişi ona "hayatında hiç haram yedin mi?" diye sorar. "köyde yediğimiz elmayı armutu saymazsak, yok demedim" der. adam: "bak, buraya işe gireceksin. hiç kimseden rüşvet almayacaksın. böyle olunca birincisi yanında çalışan senden hoşlanmayacak. ikincisi amirin senden hoşlanmayacak. ve en acısı mükellefler senden hoşlanmayacak yemeyi sevmiyorsun diye. sen git en iyisi diğer kuruma gir" der ve böyle şeyler yaşamak istemeyen olayın kahramını gider, diğer kurumda çalışmaya başlar ve her fırsatta bu hikayeyi anlatır durur.
    herhangi bir yanlış anlaşılmaya sebebiyet vermemek için peşinen türkiye'deki vergi dairesi memurlarını tenzih eder, tanzanya'dakilerin ıslah olmasını temenni ederim.
  • en yatış memur türüdür. bu tür memurlar gıybet ve dedikodu kazanı vergi dairesinde çalışırlar. gizli işsizlik kavramını bu arkadaşlar oluşturur. ne kadar acil işiniz olursa olsun, mesai saatine 1 saat kala artık çalışmazlar. en vicdanlısı yarım saat kala işi bırakır.
    bir o kadar sert ve gururludurlar. bugün git yarın gel demeye bayılır, hevesle bu cümleyi kuracakları anı beklerler.
  • bütün işleri mali müşavirlere ve muhasebecilere kitlemisler zamanında şimdi komple yatış modundalar.
    son yüzyılın en önemli pandemisiyle savaş kapsamında vergilerde bazı değişimler yaşanmış işyeri kira stopajları %20den %10a düşürülmüş ama beyfendi ve hanfendilerin dünyadan haberi yok.
    her ayın 15ini beklemekten başka bir boka yarayanına denk gelmedik henüz.
hesabın var mı? giriş yap