• 2000 slam dunk contest'te yaptığı efsanevi smaçların 21. yılını kutladığımız ustadır. hala (bence) gelmiş geçmiş en iyi smaç yarışması performansıdır her açıdan. birkaç ilginç ayrıntı vereyim:

    * 1998'deki smaç yarışması yerine yapılan saçma bir organizasyon ve 99'daki lokavt sebebiyle iki sene ara verilmişti yarışmaya ve 50'lik smaç yapma potansiyeli olan dört oyuncu vardı yarışmada (vc, steve francis, t-mac ve ricky davis). toplamda ise altı yarışmacı.

    * o sene zaten herkes maçlarda carter'ın yaptığı smaçlardan büyülendiği için bu yarışmayı dört gözle bekliyordu. bir de 2000 yılının kendisinin getirdiği ekstra bir hype vardı.

    * yarışmanın sponsoru nba.com idi. evet nba'in resmi sitesi. internetin yeni yeni global olmaya başladığı o dönemde zaten başka sponsora gerek var mıydı bilmiyorum. ayrıca, her smaççının yerden ne kadar yükseğe zıpladığı falan verilecekti yarışma esnasında.

    * smaççıları getiren otobüs geç kaldığı için doğrudüzgün ısınamadan yaptı smaçlarını bütün yarışmacılar. carter, "ne yapacağımı bilmiyordum," diye özetler olayı.

    * daha sunucu (marv albert) "carter ilk smacını yapıyor," derken tarihin en iyi smaçlarından birini yapar vince: 360 derece değirmen. "let's go home" der kenny smith, çünkü yarışma daha ilk smaçta bitmiştir aslında.

    * ikinci smaç, hem 180 derece hem de baseline'dan gelinerek yapıldığı ve bir de ilkinin aynısı (değirmen) olduğu için biraz sönük kalır ki ona rağmen 49 alır. 9 veren ise kenny smith'ten başkası değildir.

    * üçüncü smaç, o zamana kadar hiçbir resmi smaç yarışmasında yapılmamış "2 feet eastbay off bounce" smacıdır. t-mac'in yardımıyla yapılan bu smacın ilk denemesinde t-mac topu yükseğe sektirdiği için vince topu tutamaz. ama ikincisinde tam kıvamında seken topu alıp bacak arasından geçiren carter, o meşhur ikonik pozunu verir. t-mac aynı zamanda rakibidir yarışmadaki ama orada figüran olduğunun farkındadır. kenny smith ise bu sefer "it's over" diyerek olayı özetler.

    * dördüncü smaç, üçüncüyü de geride bırakan ve insanların ağzını açık bırakan "honey dip" veya "arm in the rim" denen muhteşem smaçtır. bu smaç vince'in sadece atletizm olarak değil hayal gücü ve yaratıclık açısından da herkesten bir-iki gömlek üstün olduğunun ispatıdır. smaç öncesi sağ pazısını ovalayan carter, dirseğine kadar çembere girer ve dirseğiyle tutunarak orada bir-iki saniye asılı kalır. salonda adeta ölüm sessizliği vardır; çünkü herkes "biz şimdi ne gördük?" modundadır. jason kidd, shaq (ve devasa kamerası), kg, c-webb, antawn jamison, hatta white chocolate jason willims ve diğerleri şaşkınlıkla potaya ve carter'a bakmaktadırlar sırayla. kenny smith "can ı take a timeout?" diyerek gülmeyle karışık şaşkınlık krizine girer. diğer bir jüri isiah thomas kalbini tutar. böylece vince carter, çıtayı adeta arşa yükseltir.

    * son smacın ise kendisinden ziyade öncesi muhtşemdir. kazanmak için sadece 42 puana ihtiyacı olan ve o ana kadar 49'dan aşağı almayan vince ne yapsam diye en az bir 10-15 saniye düşünür öncesinde. sonra "açılın" hareketi yaparak sahanın diğer ucuna gider. ama o gidiş sırasında sahanın o ucundaki tribünlerdeki herkesin ve saha kenarındaki nba yıldızlarının ayağa kalkması, yarışmayı ikinci bitirecek olan steve francis'in houston'dan takım arkadaşı cuttino mobley ile yere tamamen uzanarak seyretmeyi seçmesi, fotoğrafçı ve kameramanların en güzel pozu alacak şekilde kendilerini ayarlamaları zaten yarışmanın çoktan bittiğini ifade eden ipuçlarıydı. geri kalanında carter'ın koşup serbest atış çigisinin bir adım içinden iki elle 48'lik bir smaç vurmasının hiçbir önemi yoktu aslında. insanların orada "muhteşem bir şey geliyor" beklentisine girmesi zaten başlı başına tarihi bir andı.

    * daha sonra nba live ve 2k oyunlarına girecek pek çok sözü bu yarışma meşhur etti. "half man, half amazing," "let's go home" ve diğerleri bu yarışmanın her yönden adeta bir çağı kapatıp yeni bir çağı açan bir yarışma olmasını sağladı.

    * o yarışmada başka güzel smaçlar olmasına rağmen (francis bir 50, bir de 48'lik, t-mac, bir 50, bir 49'luk, davis de bir 48'lik smaç yaptı), meraklıları haricinde bu smaçların hiçbiri aklımızda kalmadı; çünkü vince carter o gün, aynı "salary cap'e takılan süperstar basketbolcu maaşı" gibi 50'lik tavana takıldı. yoksa herkes o gün carter'ın smaçlarının 60'lık olduğunun farkındaydı.

    2000'lerde 2020'lerin smaçlarını yapan vince carter için yapacağımız en alçakgönüllü iltifat kendisinin en iyi smaççı olduğudur.

    https://www.youtube.com/watch?v=-ojmlcf5ok4
  • 2019–2020 nba sezonu daha başlamadan pek çok hikayeye gebe.
    los angeles takımları ne yapacaklar?
    russell westbrook ve james harden yanyana oynar mı?
    golden state warriors hanedanı bitti mi yoksa bu şekilde düşünülmesi işlerine mi geliyor? vs vs…

    pek çoğu için çok fazla değişken olduğu için fikirler havada uçuşuyor. o kadar çok ve farklı ses duyuluyor ki, şu an kesin olan tek şey her şeyin gri bir alanda olduğu.
    tam tersine bazı şeyler de çok net.
    örnek olarak; vince carter nba'de 22. ve son sezonunu oynayacak.

    1 ocak 2020 itibariyle de sahaya çıktığı ilk anda 4 farklı 10 yılda nba'de basketbol oynayan ilk oyuncu olacak.
    1990'larda girdiği ligi 2020'lerde terkedecek.

    önce biraz geriye gidip şu müthiş reklama bakalım.

    baktık mı? tamam.
    kariyerinin başlarını hatırlayanlar için vince carter'ın bugün içinde bulunduğu durum da dönüştüğü profesyonel de müthiş şaşırtıcı. zira kendisi lige inanılmaz bir atlet ve süperstar aurası ile girmişti, bu sebeple de kendisine çok hızlı "yeni jordan" yakıştırmaları yapılmıştı. ilk yıllarındaki müthiş skorer oyununun üzerine tarihin gördüğü en iyi smaçör olmasını ekleyince zaten benzetme kendiliğinden oluşmuştu aslında. özellikle çaylak sezonunda dikembe mutombo'nun günahına girdiği şu smaç beklentileri uzaya çekmişti.
    99–2000'de henüz ikinci yılındayken 26 sayı, 6 rebound, 4 asist, 1.3 top çalma, 1 blok ortalamalarıyla, 1 sene sonra ligde üçüncü senesinde 27.6 sayı 5.5 rebound , 4 asist, 1.5 top çalma ve 1 blok ortalamalarıyla oynayınca air canada olmuştu bile.

    ancak jordan olmak o kadar kolay olamazdı zaten, değil mi?
    bu ünvan bugüne kadar kendisiyle aynı dönemde oynayan pek çok oyuncuya verilmesine rağmen kobe bryant dışında o mertebeye yaklaşabilen dahi pek olamadı. grant hill sakatlıklar yüzünden, tracy mcgrady kısmen sakatlık kısmen de doğru kadrolarla bir araya gelememesi, allen ıverson disiplinsiz olması sebebiyle bu benzetmenin ağırlığı altında kaldılar.

    kazanma hırsı seviyesinde jordan'a en yakın şey olan kobe bryant bu benzetmelerden ancak hakettiğine yakın bir paye alabilmişti vince carter'ın aksine. oysa saf basketbol yeteneği olarak 2000lerin başında bu ikiliyi gören hiç kimse kobe bryant'ın vince carter'dan daha yetenekli olduğunu söylemeye cesaret dahi edemezdi.

    vince carter'dan jordan olmayacağı ise çok hızlı belli olmuştu. kendisi pek çalışkan değildi. kazanmak da onun için o kadar önemli değildi ve bunun için bir şeyleri feda etmekle ilgili bir derdi yoktu.

    öyle ki şu an kawhi leonard'ın bambaşka bir seviyede olmasında müthiş payı olan şutun aynısını yıllar evvel carter atmış ancak başarılı olamamıştı.

    inanmıyorsunuz değil mi?

    bence de baya saçma ancak gerçek bu.
    hem 2001'de hem de 2019'da doğu konferans yarı finalinde eşleşen toronto raptors ve philadelphia 76ers serileri 7. maça uzamıştı ve son top toronto raptors'ın yıldız forveti tarafından çizgiye doğru drive sonrası jumpshot ile kullanılmıştı. carter kaçırdı, kawhi kaçırmadı.
    kısfmet.

    (müthiş gereksiz bilgi: 2001 ve 2019'da eşleşmenin galibi konferans finalinde milwaukee bucks ile eşleşti. iki bucks takımının da yıldız oyuncusu 34 giyiyordu. şimdi parçalar birleşmeye başladı değil mi? büyük oyunu sizin için çözmeye devam edeceğim…)

    şu kaçar, bu kaçar diyebilirsiniz. bence de öyle.
    ancak vince carter'ın ne olacağı veya ne olamayacağına dair bu maçta pek çok emare vardı. maçtan bir gün önce kendi üniversite mezuniyetine katılıp bu maça uçakla yetişmişti. konferans yarı finalleri 7. maçı öncesi oldukça iddialı hareket.

    artı şut sonrası o kadar da mutsuz gözükmemesi, hatırlıyorum o zaman bile oldukça tepki çekmişti.
    herşeye rağmen vince seyircilerin en çok heyecanlandığı oyuncuların başındaydı, all-star seçimlerinde en çok oyu alıyor, her maç inanılmaz akrobatik smaçlara imza atıyordu.
    basketbolla az çok ilgilenen herkes kendisini belki de tarihin en iyi smaçörü yapan o meşhur 2000 smaç şampiyonasını hatırlayacaktır.

    bu yarışmadan 6 ay sonra ise uluslararası arenada imza atılmış en meşhur, en unutulmaz ve en inanılmaz smacını vurdu vince.
    olimpiyatlarda fransız oyuncu frederic weis'ın üzerinden bu smacı vurduğundan dünya aklını yitirmişti.

    nasıl yitirmesin?

    carter rahatça weis'ın üzerinden geçmişti ancak bizim rahatça anlayamadığımız şey 2.18 boyunda birinin üzerinden rahatça nasıl geçilebileceğiydi.
    açıkçası hala da anlayabildiğimi söyleyemem.

    sonrasında internet sağolsun bu hayvanın nba'e gelmeden de neler yapabildiğini görmüş olduk. aşağıda kendisinin gösteri maçlarında ve nba'e gelmeden önce kolej bile değil lisede nasıl smaçlar vurduğunu görebilirsiniz. ben lisede bu smacı vurabilsem, kendi fotoğrafımın olduğu t-shirt giyerdim ve bana ekselansları demeyene bakmazdım yeminlen.

    ai to vince
    gösteri maçı
    lise smaç yarışması

    smaçörlüğü ön planda 6,5 sezon toronto raptors forması giydi ve o zamanlar kimsenin suratına bakmadığı son nba şampiyonu toronto raptors'ı ve taraftarları üzerek kendini başka bir kanser takım new jersey nets'e göndertti.
    nets'de oynadığı 4,5 sezonda da hiç 20 sayının altına düşmedi ancak kendisi gelmeden nba finali oynayan nets, carter varken hiç playoff ikinci turunu bile geçemedi.

    o günlerden geriye tarihin en iyi pasörlerinden biri olan jason kidd ile yaptıkları absürd alley-oop'lar kaldı.

    kariyerinin ilk 11 senesi geride kaldığında vince carter'ın yavaş yavaş basketbol sahnesinden çekileceğini düşünüyordu seyircilerin ve yorumcuların çoğunluğu. ki sonrasında formasını giydiği ve eski günlerinde olmasa bile 10–15 sayı aralığında katkı verdiği orlando magic ve dallas mavericks seneleri bile kayda değerdir. play-offlarda son saniye üç sayısı ile spurs'ü yendiği maçı nasıl unutalım?

    vince kariyerinin 12. sezonundan itibaren sonraki 4 sezon boyunca sayı ortalamasını, dakikalarını ve ilk beş başladığı maçları kademeli olarak azalttı. yaşı 37'ye geldiğinde (ki yıllardan 2013 oluyor) ben artık carter'ın emeklilik haberini her an alacağımıza emindim.

    gördüğünüz üzere müthiş yanılmışım.
    vince bunun üzerinde 5 sezon daha oynadı ve şu an 22. ve son sezonuna girmek üzere. artık 43 yaşında nba'de 4 farklı 10 yılda top süren, şut atan ve kısmetse smaç basan ilk oyuncu olmayı bekliyor.

    vince carter nba için çok nadir denk geldiğimiz bir yaşta hala basketbol oynuyor. o kadar ender ki carter hali hazırda nba'de forma giymiş en yaşlı 5. oyuncu ve tekrar sahaya çıktığında 4. sıradaki dikembe mutombo'yu da geride bırakmış olacak.

    evet, adam yaşlı.

    ne kadar yaşlı?

    takım arkadaşı trae young'ın babasından yaşlı mesela.
    bugüne kadar piyasaya sürülen bütün nba 2k oyunlarında olan tek oyuncu olacak kadar yaşlı.
    memphis grizzlies'ın sahibi (41), koçu (34) ve genel menajeri (30) 42 yaşını bitirmek üzere olan carter'a özelde "abi" diyorlar.
    grizzlies demişken, vancouver grizzlies ile oynama şerefine nail olan tek aktif oyuncu tabiki vince carter.
    bugüne kadar wnba'de toplam 15 maç içi smaç vurulabilmiş. carter bey 42 yaşında 15 defa maç içi smaç ile sayı buldu.
    ve bu adam hala takım elbiseyle bile smaç vurabiliyor.

    vince carter bu sezon sonu basketbolu bıraktığı zaman artık 90larda nba'de oynamış kimse kalmayacak.
    tarihin en iyi smaçörü basketbola kendi istediği şekilde veda edecek.

    vince carter yeni jordan olamadı belki ancak her yeni iddialı smaçör için "acaba yeni carter olur mu?" sorusunu sordurtmayı başardı.

    bir nike reklamıyla başlamıştı yazımız, bir başka nike reklamıyla bitirelim.
    buraya kadar okuduysanız bu reklamı da izleyin, neşeniz yerinize gelsin.

    şimdiden hoşçakal ihtiyar. herşey için teşekkürler.

    --- --- --- --- ---

    videoların daha güzel gözüken hali için >>> medium
  • toronto raptors'ta oynayan bu 77 doğumlu genç, şahika bi oyuncu, tam bi şölen... umarım bozmaz sıpa... 2000 all-star'ında slam dunk şampiyonu oldu, smaçların hepsi ayrı bi lezzet... bi tanesinde, topu havada bacağının arasında geçirdi ve bastı smacı, bir diğerinde dirseğine kadar potanın içine soktu kolunu, "shaq: adamı gördünüz mü potanın içinden geçti" demişti, herkes hayrandı; kendine sordular, tepki şu: "dostum bu çok zor... bundan ötesi yok" diye bağırıyordu; ama öyleydi gerçekten, haketti ve kazandı...

    all-star maçında da bi sürü smaç bastı; adamın maç içindeki smaçları bile slam dunk'ta derece alabilir... hele bir tanesi wardı, faul çizgisinden sıçradı ve havada 360 derede dönüp smaç bastı, çıldırmamak elde değil...

    soğuk yüzlü, kimseye eywallah etmeyen bi şahıs gibi duruyor, yeni nesil bi "jordan" tadacaksa, budur...
  • 2 yıl önce gsw, ondan önceki yıl cavs, ondan önceki yıl yine gsw forması giyseydi bir yüzük sahibi olacaktı. böyle mantık mı olur? vince carter torontodan 2004 yılında ayrıldı. tam 15 yıl önce. sanki adam takımdan ayrıldı ertesi sene şampiyon oldu toronto.
  • 1999 senesinde raptors forması ile çok dehşet bir şey deneyip maalesef yapamamıştır.

    https://www.youtube.com/watch?v=ueob19bej_g
  • bugun 2015 top 10una bakarken biseyi farkettim, vcnin su son 4 senede falan cekilmis tum videolarinin arkaplaninda eski gunlere duydugumuz o nostaljik ozlemi hissettiren hafif duygusal muzikler var. vcnin zamanin gecmesiyle smaclarinin ve bize yasattiklarinin eskimesine ve yine kisisel olarak zamanin gecmesi ile kendimde hissettigim yipranmis ve ezberlenmis oldugu icin siradanlasmis duygularimi ayni anda hissedebiliyorum. ne kadar sansliyimki bazen o hissi yeniden kendimde deneyimlemek icin cok kassamda, vcnin videolarini acinca kendiliginden geliyo bana, hani eski evinin onunden yada eskiden cok keyif aldigin bi mekanin sahibi olan sokaktan gecersin, nostaljik hislerle beraber; oysa yasamak ne kadar coskulu heyecanli biseydi ve ne kadarda safti temizdi dersin, o sirada vince carterda buruk bi muzikle eskidim artik hayat degisti dercesine duz bi smac vuruyo olur, ama yasattiklarin icin sagol dersin o sirada kendinede guzel gunlerim oldu iyiki yasamisim dersin, iste o his, sagol vc
    edit: ve biyerde bu adam insanoglunun sembolu gibidir, inisleri vardir, ama her zaman bi cikisida vardir, dusmanin karsisinda egilmistir iyi oynayamadigi icin, sende utanirsin onun adina, ama kendin gibidir iste, trip atmayi bazen kazanmaktan fazla sever, ondan dolayi oynamazda, bigun bi sahlanir, iste bu dersin, biliyodum dersin, ozel insanlar sever bu adami, 25 bin kisilik seyirci karsisinda yuhlanirken, vcnin yerinde ben olsaydim diyebilen, arkadas ortaminda kendisine laf gelmesin diye arkadaslarinin sectigi gunah kecisine sirf zayif, insanlarin ilgisine bagli oldugu icin saydiran, baskasini yerdikce kendisini guclu hisseden tipler degil, hayatin amacini kazanmaktan cok kahramani bir dogruculukta yasamayi seven insan sever vcyi, belki biraz abarttim genelleme yaparak, ama benim icin durum boyle
  • son derece hızlı olmasına rağmen ağır çekimdeymiş gibi görünen hareketleriyle, robot gibi mekanik görünmeden bütün eklemleriyle bilerek görerek aerodinamik yapıyla hareket etmesiyle, en düz harekete bile birkaç ayrıntı katması ama hiç abartmadan bunu tamamen doğal biçimde yapmasıyla benim gözümde basketbolun gelmiş geçmiş en estetik en izlemesi keyif veren adamıdır.
  • tarihe geçecek bir 3 lükle bugüne damga vuran adamım. hala beni sevindiriyor bu yaşta bile helal olsun sana.

    bu da tarihi basket: https://vine.co/v/mvownex5jvp

    youtube linki: https://www.youtube.com/watch?v=yjbzzpkuy38
  • gece gece büyüklüğü ile bir kez daha aklıma gelen efsane topçu. air canada. half man, half amazing.

    nba tarihinin en estetik ve inanılması güç smaçlarını vuran oyuncudur muhtemelen. onun "effortless" şekilde yaptığı bazı smaçların zorluk seviyesi inanılmaz yükseklerdedir ve taklidi çok ama çok zordur.

    sadece smaçlarıyla değil, oyunun bütün inceliklerini bilmesiyle, sakatlıklara ve yaşının ilerlemesine rağmen kendini farklı bir oyun tarzına adapte edebilmesiyle çok ama çok büyük oyuncudur. smaçlarıyla, kariyerinin sonundaki sakallı haliyle, meşhur motosiklete gaz verme sevinciyle, havadaki dengesi ve esnekliğiyle, akıllara zarar ters turnikeleri ve circus shot'larıyla basketbol sahalarının gördüğü en karizmatik ve eline en çok top yakışan oyunculardan biridir.

    bunun gibi herifler nba'in bambaşka bir güzelliğe sahip olduğu 90'ların sonu ve 2000'ler döneminin son temsilcileri ve kendisinin yakın gelecekte emekli olacak olması büyük üzüntü kaynağı.

    seviyoruz seni reyis.
  • potayla kavgalı bir balet gibidir.
hesabın var mı? giriş yap