violator

• ben bunu ilk dinlediğimde depeche mode'un best of albümü sandıydım. değilmiş.
• ilaç gibi bir albüm... müzik tarihinin en iyi albümlerinden biri olsa gerek...
  
  üretici firma : depeche mode
  üretim tarihi : 1990
  son kullanma tarihi : -
  içindekiler: 9 şarkıya nasıl sığdığını anlayamadığınız melankoli, tutku, hüzün, coşku, her şey...
  farmakolojik özellikleri: normal dozlarda sinirleri gevşettiği, dinleyiciye değişik bir haz verdiği deneylerle ıspatlanmıştır... ayrıca metabolizmada bağımlılık yaratabileceği için kullanma talimatlarına harfiyen uyularak kullanılmalıdır...
  aşırı doz alımı durumunda dinleyicide hayatın ne boş olduğunu anlama, akabinde hayattan vazgeçme, kendini öldürmeyi isteme ve nadiren intihar görülebilir...
  kullanım şekli ve dozu: kulak yoluyla günde bir kere (sadece yetişkinler için)
  
  yalnızca kırmızı reçete ile satılır...
• 24 yıl önce dinlemeye başlamış olmasam, 24 yıl öncenin olduğuna hayatta inanmayacağım albüm. birincisi ne ara bu kadar zaman geçti, noluyo lan? ikincisi, insan ara sıra da dinlese sıkılır unutur gider, nasıl bıkılmıyor? hatta bu ara yine sardım bu albüme. albümün daha az popüler olan güzellikleri sweetest perfection, waiting for the night, blue dress ve clean bence diğerlerinden daha güzel parçalar. bu arada blue dress'in son bir dakikası saykodelik bence.
• doğduğu yılların müziğini yapan adamlardan oluşan thrash grubu. ilk başta "ne leş grupmuş lan" diyip, dinledikçe gaza geldiğinizi farkedersiniz.
• hakkı verilen tek depeche mode albümü. ha birazda sofad. enjoy the silence ve personal jesus gibi 2 tane dünyaca ünlü hit şarkı olmasa ibne basın tarafından yine hiçbir listeye sokulmaz. tıpkı black celebration, music for the masses, ultra ve bir nebze playing the angel gibi.
  
  edit: burda playing the angel'ın başarılı bir albüm olarak değil diğer saydığım albümlere göre zayıf olduğunu kastediyorum.
• depeche mode 101 diye bir ders olsa, dersin kitabı olur.
• bugün 25. yılını kutlayan, tüm zamanların en karanlık, en seks albumü.
  
  biraz tadına varmak için
  blue dress
• (bkz: butun parcalarin guzel oldugu albumler)
• benim kisisel tarihimde coktan "efsanevi album" seviyesine erismis, kusursuzluguyla insani sasirtan degerli eser. soylenebilecek herseyden once icinde enjoy the silence'i barindirdigi gercegi zaten kosa kosa gidip dinleme istegi uyandiriyor kiside. daha sonra the cure elinden, robert smith'in sesinden dinleme imkani da buldugumuz world in my eyes aciyor albumu, policy of truth, personal jesus misali dillere pelesenk olmus, yahut blue dress, clean gibi fazla ortalarda salinmamis muhtesem dm sarkilariyla yuruyup gidiyor. herhangi bir sarki icin olmamis/fena degil demek mumkun degil ; martin l gore 'un sahane sozleri dave gahan'in^* billur sesiyle suslenmis sarkilarin hepsi sahane.
  velhasil-i kelam bu album her gencin arsivinde bulunmasi gereken, depeche mode'u sadece 9 sarkida insanin kafasinda olmasi gereken yere oturtan ki grubun diger islerinden hoslanmayanlari dahi kendine hayran birakan^* kusursuz bir hazinedir.
• depeche mode dinleyenler arasinda yapilan bir arastirmaya gore en sevilen dm albümü.