vış
-
bir ünlem.
-
(bkz: fıkralarla türkiye)'de sık sık duyabileceğimiz ünlem çeşidi. zamanında (bkz: olacak o kadar)'da da pek sık karşımıza çıkıyordu.
-
gümüşhanelilerin kullandığı ünlemlerden.
-
en içten olanını güzide ilimiz kastamonu'ya uğradığımızda işittiğimiz, şort giymiş anne-baba-kız üçlüsünü görünce bir teyzenin verdiği tepkinin başrolündeki ünlem: "vışşşş, bunlar nitmiş böyleeğ?!?"
-
babaannemin kullandığı ünlem olmakla birlikte son bi kaç zamandır fena dilime dolanan tepkidir.
-
ohş = ugh = aha = vış = oyy
şive sözlüğüne göre acıma, şaşkınlık/şaşma, sevgi, üşüme, acı bildirir ünlem. diğerleri neyse de, ş harfi gibi akıcı bir sesle acı ifadesi hiç aklıma gelmezdi. doğumhanelerde doğuran kadınların, acılı anlarında vışşşş* diye bağırmalarını duyunca tamam dedim. ama ses olarak hala kulağımı tırmalıyor, yadırgıyorum. kültür farkı işte. -
genelde "eyvah" denecek anlamlarda kullanılan bir ünlem.
ayrıca sondaki ş'yi uzatmak elzemdir. "vışşşşş" şeklinde...
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap