waterloo'da bir dişi kedi

• ismet özel şiiri, çok şiir ve karaşın; biraz da şizofren elbette. buradaki şizofren kelimesi hakaret asla değildir. félix guattari ile okuyunuz efendim.
  
  ~
  
  o silik aynalarda şaşırdığım pis yüzüm
  daha çok insanlara benzeyen ve onlara
  hırçın çalgılar yansıtan
  yüzüm.
  uykularım upuzun bir geçmişi yaktıkça
  ve o külle yıkandıkça ben durmadan
  utançla oğuşturduğum
  yüzüm.
  zengin dul dişi bir kedi seviyor ya kucağında
  belki bu insanlara güvenimi doğuruyor durmadan
  ellerim bağlı da ondan bu belki
  yaşlı adamlar artıyor haykırışımdan
  kanatlarını bembeyaz çırpıyor kuşlar
  bir kadın vuruyor kuşlara kendini
  vuruyor vuruyor kanatıyor belki
  sonra da güneşin gövdesine yorgunluktan.
  
  o silik, eski, yalnız aynalarda
  kısaca insanlarda yani
  kuşları eskiten kan
  kurusun.
  gürültülü bir intihar başlasın akşamla
  dinsin sen soyundukça geceye karışan hüzün
  dinsin dinsin benim çağdaş olmayan iğrenç yüzüm.
  
  ayin parçalanışını bir dişi kedi gördü
  waterloo'yu gördü bir asker, bir kahraman
  ama bizim için ne waterloo, ne yağmur öncesi hüznü
  bir aptalca büyü uğraştırıyor bizi durmadan
  çünkü umulmadık bir şey oluyor artık insan
  bir şey, bir kahkaha sabahın karşısında
  ve yüzüm, o deşilmiş, o iğrenç yara
  artık kendine yürüyor kalkıp onlardan.
• ismet özel beyin bu şiirini, birkaç şeyi bilhassa dikkate alarak, yahut pusula yerine koyarak okuyorum:
  1- şiirin yayınlandığı yıl 1963
  2- ismet özel bu şiiri yayınlandığında 19 yaşında
  3- ismet özel “benim şiirlerimde ben olarak geçen her şey türkiye’dir” demiştir. yani bu şiirin şairi böyle demiş olan biridir.
• ismet özel'in şaheseri.
• ismet özel'in yorumladığı, ismet özel şiiri.