yalnız uyanmak ^*

• kendinizi toparlamak için harcadığınız çabanın yok olduğu andır. uyuyabileceğin biri olmadığının bilincinde olarak yalnız uyanmak, ayrılığın en acıtan silahıdır.
• (bkz: sensiz olmaz)
• (bkz: bu sabahların bir anlamı olmalı)
• "yalnız uyananlar", fiziksel anlamı bir kenara atarsak, zaten "yalnız olduklarına" uyanırlar...
  
  günün içinde uyumazken uyanmak budur... hep orda olan gerçeği gördüğü anda insan uyanır... eski ritüelize ettikleri alışkanlıkları bırakırlar... akıntıya karşı çekilen küreklerden yorulmuştur kollar... rüyada yaşanırken yanınızda olanlar size bir başka bakar... ama değişmemişsinizdir ... sadece uyanmışsınızdır... rüyadakiler uyananları sevmez...
• uzun bir süre sevdicekle uyunduktan sonra, aniden hayatından çıkıvermesiyle zorlaşan eylem. horlama sesi bile özlenirken, muhtemel olarak sabahları yastığa ya da top yapılmış yorgana sarılmış olarak bulur insan kendini..yastığında kokusu duruyorsa, o koku içe çekilir, özlenilir.
• rüyada çift olup sabaha tek uyanmak. insanin canı kalkmak istemez böylesi sabahlarda, yalnızlığın tek sayısı nasılsa ısıtır içini insanın, yastığa sarıldıkça...
• ferhan şensoy'un gündeste'sinde ''...her akşam yalnız yatarım / her gece seninle uyur / her sabah yalnız kalkarım / dul, bakir bir adamım..." dizeleriyle deştiği durum.
• yalnız yatılmışsa normaldir, yalnız yatılmamışsa "ha, nerde lan" tepkisi verilir (uyku sersemi hesabı)
• suratinizda uzun uzun cizgi seklinde cikmis yastik izlerine bakarak gulumsenmeyecek olmasidir.
• bir uyuyabilsem, hiç dert etmeyeceğim şey. sevinirim bile.