yaşamaya üşenmek
-
depresyona alamet olabilecek hede
-
gunuk hayatta su sekilde bir diyalogla karsilik bulabilecek olgu:
- bi fena oluyorum ben hayatim
- aman askim, derin bi nefes al, kendine gel
- cok useniyorum yasamaya be turkan, oleyim de kurtul sen de.. -
sabah kalkarken "ulam daha 30 sene var ya" turunden cumleler kurmak, yagmurlu havalarda "simdi bu yildirim gider bilmem nerdeki tepeye duser, yok ki bende sans" demek..
-
(bkz: ot gibi yasamak)
-
yaşamın sıkıcı evrelerinde başa gelir genelde. hayatın tek düzeliği ve sıkıcılığı karşısında yaşama arzusunu yitirmek durumudur. zamanla geçer.sonra gene gelir,gene geçer.bu böle gider.
-
(bkz: erinenin oglu kizi olmazmis)
-
-niye uyuyorum? -uyandım da ne oldu ki sanki... gibi sorular sorar insan kendine bu zamanlarda.
ince hesaplar yapar, hafiften paranoya ve boşvercilik başlar. saman alevi parlamaları başgösterir.
yüz yıkanır, traş olunur, bilekler kesilip yatılır... sabah ola hayrola...
sanmıyorum ki ilacı olsun... arada bir olur... geçer... -
-
üstünüze üstünüze gelir bazen hayat, iste o zamanlarda bu üsengeclik de gelir onunla birlikte. yatsan bir türlü kalksan bir türlü, ise gitsen olmaz gitmesen hic olmaz. gidersin aynı dönersin aynı bok. kısacası naapsan olmaz. o zaman derin bir nefes alıp eeeh eytere bea! diye hönkürürsün, belki gecer belki gecmez.. ama hayat durmaz.
-
amacsizlik, tutkusuzluk ve surekli mutsuzluk hali. yani hayati hayat yapan hicbir seyden zevk alamamak. gelir gecer diildir. tam aksine bir kere yerlesti mi bir yerlerde hep kalir. sadece arada bir anlik hadiselerle veya belli donemlerle arka plana atilir o kadar.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap