• erkeğim, yaşım 30 ve 23-24 gösteriyorum ve kendi yapıma çok ters çocuksu bir görüntüm var. mesela beni bilen insanlar tarafından yani kendi ortamımda filan gayet baskın olup o şekilde de yaklaşım görürüm ama dışarıdan birinin, bunu niye bu kadar ciddiye alıyorlar lan dediğini hep hissederim. zaten yeni biriyle tanışınca durum değişir o yüzden olayın başında hep yaşımı bir şekilde söylemek için acele ederim. bir de kadınların genelde olgun gösteren erkeklerden hoşlanması durumu var. yani benim için zor bir durum. hep zor oldu. imkan olsa 3-4 yaş büyük göstermek isterdim fakat lakin her istediği olmuyor insanın. 17-18 yaşında insanlar tarafından kesilmek hoş olmuyor. iyi ki kendime yakın yaşlardan ilgi görüyorum ara sıra da toparlıyorum bir şekilde
  • yasitiniz insanlarin surekli bir canim tatlim ablacim tavriyla size yaklasmalari herhalde. siniri ciziyorsun cizdigini saniyorsun bunlarda yine ayni afra tafra. erkekler abicim moduna girmiyor bak, onu fark ettim şimdi. onlar duz mantik.
  • yaşını göstermemek ikiye ayrılır; 1.si genç göstermek 2. küçük göstermek. ikisi çok farklı. 1.sini herkes isteyebilir çünkü sportifle kendine iyi bakmakla olan bişey. 2.si için aynı şeyi söyleyemicem. kırk yaşınıza geldiğinizde genç görünmüceksiniz. küçük halinizin yaşlanmışı olucaksınız. o yüzden spor yapın
  • 22 yaşında liseye öğretmen olarak atandığımda gelen velilerin beni öğrenci sanması..
  • çocuk gibi görünmenin dezavantajlarından farklıdır. hatta yaşını göstermiyor olmak avantajlı olabilir. insanlar da bunu karıştırıyor. şimdi burada bazıları demiş ya, ne dezavantajı olacak bundan şikayetçiymişçesine triplere girmeyin diye. tabii ki de 30, 40 yaşlarıma gelince 20li yaşlarda gösterirsem bundan şikayetçi olmam deli miyim? ama 26 yaşında hala lise bebesi sanılmak da hoş olmuyor. anlatılmak istenen bu. orta yaşlarımız genç görünerek geçecek belki- ki o bile belli değil - gençlik yıllarımız da çocuk sanılmakla geçiyor onu ne yapacağız? onu geçtim tamam yaşım geçtikçe bazen hoşuma gidiyor bu durum insanlar şaşırıyor falan. ama üslupla ilgili biraz bu. koskoca adam gelmiş anneme: annesi sen buna hiç yemek yedirmiyor musun? diyor. bu kişi de iş arkadaşım ve yaşımı da biliyor yani. ben atıyorum liseli gibi bile görünsem lise öğrencisi için bile denmez ki bu. 5 yaşındaki çocuğa denir belki. e neden diyo peki? bunlar hep minnoşluk işte. şimdi benim yerime uzun boylu ama yine zayıf ve yaşını göstermeyen biri olsa der miydi? sanmıyorum. bunu anlattığımda da insanlar oo iyi işte demek ki genç gösteriyorsun falan diyor. yahu zaten gencim 26 yaş yaşlı mı?aa ben seni üniversite-lise öğrencisi sandım demekle (bu kiminin hoşuna gider kimi sinir olur) annesi sen buna yemek yedirmiyor musun demek aynı şey mi allasen. hiç de beyaz tene sahip olma dezavantajı şımarıklığı değil bu.
  • 22 yaşına gelmene rağmen sigara alırken kimlik sorarlar
  • ilk kez bulunulan resmi ortamlarda ciddiye alınmak için normalden daha fazla çaba sarf etmek zorunda olmak. hele bir de erkek egemen bir sektörde çalışan kadınsanız ve olduğunuzdan küçük gösteriyorsanız: hak edilen değeri görme = (normalde sarf edilmesi gereken çaba) çarpı 4.
  • erkekler bakmiyor kucuk diye sonra evde kaliyorsun
  • çalıştığım yer hala üniversite olduğu için sürekli öğrenci sanılmak. duruma göre avantaj da olabiliyor ama ben artık katlanamıyorum öğrenci sanılmaya. boynumuzda personel kartı da asılı dümbük gelmiş "kaçıncı sınıftasın?" diyor.

    bazen de öğrenciler, özellikle küçük sınftakiler sizin hoca olduğunuzu bilmiyorsa orda burda dedikodu yapmaya kalkıyorlar, bu kısım biraz eğlenceli hasdljhasdl. yazdım olum sizi.
  • dayıların yürümesine sebebiyet verebilir.
hesabın var mı? giriş yap