• literatürde good enough parenting olarak geçiyor.

    mükemmel annenin (ebeveynin) çocukta yaratacağı başarı tutkusu, başarısız olma, beklentileri karşılayamama, hayal kırıklığına uğratma korkusu yerine, çocuğun olduğu haliyle, yaptığı/yapmadığı her şeyiyle değerli olduğu hissini yaratmayı amaçlayan bir pedagoji yaklaşımı.
  • bunun psikoterapiye uyarlanmis "yeterince iyi terapist" versiyonu vardir bir de. terapistlerin hata yapmaktan korkmamalari gerektigini anlatir daha cok. hic hata yapmayan "mukemmel" bir terapist hastaya dunyada birseylerin sorunsuz ve hatasiz da varolabilecegi mesajini verebilir zira, ama boyle birsey degildir hayat. onemli olan terapistin hatayi sahiplenmesi, hata icin ozur dilemesi ve duzeltebiliyorsa duzeltmesidir. ornek olarak hastanin anlattigi birseyi yanlis hatirlamissa bunun icin ozur dileyebilir ve yeniden anlatmasini rica edebilir. seansa gec kalmissa yine ozuru ve telafisi olmalidir tabii cok abartmadan, hatalarin, hayal kirikliklarinin, beklentilerin karsilanmadigi durumlarin hayatin normal bir parcasi oldugu mesajini verilmelidir.
  • kişinin dış dünyanın güçlükleri karşında dik durmasını sağlayacak olan kendilik algısına sahip olabilmesi için tümgüçlülük deneyimine ihtiyacı vardır.

    winnicott yeterince iyi anneyi bebeğin ihtiyaçlarına aktif olarak uyumlanan, bebeğin kendi yetersizliğini anlama ve hayal kırıklıklarına tahammül etme kapasitesini besleyen kişi olarak tanımlamıştır. (bkz: omnipotant)

    anne yeterince iyi değilse çocuk tümgüçlülük duygularını deneyimleyemez ve dış gerçeklik ile henüz hazır olmadan karşılaşmak zorunda kalır. bu durum bebeğin gerçek benliğini saklayıp anneye uyumasına ve bunun sonucunda da sahte bir benlik oluşturmasına zemin hazırlayabilir. çünkü kendi ihtiyaçlarınızı nasıl karşıladığınız genellikle annenizin sizin ihtiyaçlarınızı nasıl karşıladığı ile paraleldir.
  • eksikliğinin insandaki yıkıcılığını ve kavramın önemini anlamlandırmak adına we need to talk about kevin adlı filmin izlenmesi önerilir.
  • oo açılmış bu, helal.
    beyler bayanlar, öncelikle şunu bilin ki, 10 kaplan gücünde "arkaik büyüklenmeci kendiliğin dışavurumu" veya "narsistik aktarımın analitik düzleminde tümgüçlü naim süleymanoğlu" gibi terimler geçen cümleler kurabilirim ama yapmayacağım. kendimce anlatacağım. (yapsam yaparım bak. bak beni klavyeye götürmeyin, bak akıllı olun, o eli indirin önce. paçalarımdan kendilik analizim akar, bileklerimi kessen kanım kohut-kohut der. bunu sakın unutmasın kimse.)
    ben bir bebeğim ama yine de bebek bir bireyim. kendi anlatımım, kendi kararım.
    ---
    çocukken sürekli kafasına teflon tavayla kafasına vurulmuş bir şövalye olarak, hafif moronlaştım maalesef ve kafam dümdüz oldu. burada, aranızda iyi hissediyorum, merak etmeyin. bu teflon kafamla bakınca, şöyle benzer yaklaşımlar vardır bu good enough mother denilen terim hakkında.
    ---
    sevgili anneler ve eh biraz da babalar,

    bebeğiniz oldu diyelim ve habire işiyor, habire sıçıyor. anca pişik oluyor, meme meme diye ağlıyor. her an onun yanında oluyorsunuz, hatta işemese bile onu izliyorsunuz tabloya bakar gibi. acıkmasa bile, her an memeniz tetikte yanında bekliyorsunuz. gak dese koşuyor, guk dese daha hızlı koşuyorsunuz. 'bunu ben mi yaptım oha be süperim yaa' diyorsunuz içinizden. kah ağlıyorsunuz, daha üç günlük bebeğin geleceğini düşünüp kaygılara kapılarak, kah gülüyorsunuz, o tatlı, tükürük çıkaran ağzına bakıp bakıp.

    bu yaptığınız şeyler, bu muhteşem ve 24 saatlik kesintisiz ilginiz, (ilginçtir ki) ileride piremses kızınız veya aslan oğlunuz, çok sinirlendiğinde, sinir krizi geçirdiğinde, onun bir kaç soluk alıp verme sonrası sakinleşme çabasının, 'sakin düşünmeliyim' iç sesinin ilk tohumudur. (level 1)
    bebeğe bunu kazandırırsınız. bebiş rahatsızdır bir durum nedeniyle ve siz ona koşmuşsunuzdur.
    ---
    sorun şu ki, size o anlarda yeteri hürmeti göstermez bebek. elinizi öpüp, "sağolasın canım anam" demez mesela. bunun nedeni var.
    çünkü bebekler, tabiri caizse bir çizgi filmin içinde yaşar. lsd kafası gibi renkli ve garip bir kafaları vardır pamuklarımın (kulislerdeki söylentilere göre).

    işte bu bebek kafası, sizi, rahatsız olduğunda yardıma koşan birisi olarak görmez, kendi parçası olarak algılar. siz onun bir uzvusunuzdur ve bez değiştirip memeli akşam menüsü hazırlarsınız. size aşıktır ve siz onun devamısınızdır.

    "bebekler, kendisine aşıktır" , "insan narsist doğar" gibi twitter teyzesi aforizmalarından, cahil astrolog yorumlarından aşinasınızdır belki bu söze.

    ya da melek kedilerin, ne yapsanız yapın yine de şımarması ama size aşık olup sizi bir "kedi" olarak görmesi gibi...
    ---
    winnicott bunları söylüyor. ve ekliyor (burası çokomelli):

    bir süre sonra, bebek ağladığı anda önüne hünkar beğendi ve kuzu çevirme koymaya devam ederseniz, "hanimiş de benim canımın içiiii" diyerek, bebek daha "ın-ga" durumuna geçmeye hazırlanıp kaşlarını hafif büzerken, anında o sorunu çözerseniz, çocuk, çizgi filmin içinde kalır. kalmaya devam eder, çok geç çıkar. çıksa da, o kaporta artık eskisi gibi olmaz, boyalı araç olur.

    zaman içinde, bu ilginize hakim olmanız, , mesela çocuğun ağlamalarına, 1 dakika-2 dakika gibi kısa aralıklar olsa dahi, çok az gecikmeli yanıt vermeniz ama yine de onu her an gözetlemeniz, bebeğinizin "gerçek dünya algısı" na geçisini sağlayan ilk tohumdur. bu da sizi "yeterince iyi anne" yapar. terim budur kısaca.

    başlıkta bunun yeterince iyi ebeveyn'e dönüşümü konusunda çelişki yaşamış bir arkadaş. o da kısaca, erkeklerin eskiden "ağır abi" olması ve akşam işten gelince, "hanım getir oğlanı sevecem" demesi yüzünden. yani "baba" figürü, zamanla çocuk büyütmeye aktif olarak katıldı. terim de, good enough mother olarak doğup, good enough parenting'e evrildi.
    ---
    bunları bilim söylüyor, winnicott söylüyor. tabi winnicott, tam olarak böyle anlatmamış olabilir, onu bi inceleyin sonra. dava açarsa sıçarım fakat bunu anlattı o. anlatırken, türk olmadığı için ve halka inemediği için sıkıcı anlatmış . anlatma vasfı yok kendisinde. şimdilik affediyorum harika teorisi" için.

    bu, kohut'un kuramlarıyla zaten örtüşür ve paraleldir.

    başlığın sonlarında, facebook kadınlar matinesi duygusal ortamları oluşmuş. ona sonra açıklama getireceğim, şu an ben de anlamadım valla.
  • kızım doğduktan sonra mükemmel anne olamayacağıma kanaat getirip olmayı hedeflediğim şey. meğer yalnız değilmişim.
    mükemmel annelik beni teğet geçti
  • çocuğunun mutluluğunu kendi mutluluğuna tercih edebilen annedir.
hesabın var mı? giriş yap