• 17 yaşımdan beri ağır zihinsel hastalıklarla mücadele ediyorum. şimdilerde kendimi neredeyse tamamıyla kontrol edebiliyorum. ilaçların çok yardımı oldu.

    iki yıl önce her şeyi bırakıp bir köyde yaşamaya başlamak zorunda kaldım. burası uzun hikaye. köy yeri diyorum özellikle çünkü ilaçlarımı almaz isem çok fena oluyorum. bazen dikkatsizliğim nedeni ile ilaçsız geceler geçirmek zorunda kalıyorum. şehre gitmem zor oluyor haftasonu oluyor yazdıracak doktor bulamıyorum vs.

    o zamanlar halüsinasyonlar görüyorum. aslında tam halüsinasyon demek doğru mudur bilemem; ancak şöyle söyleyeyim, içinde var olduğumuz gerçeklik ortasından yanmaya başlamış bir defter yaprağı gibi açılıyor ve ardından bambaşka bir dünya çıkıyor. uzun süredir yolun sonuna geldiğimi görüyorum. karda takip ettiğim ayak izleri bir yerde son buluyorlar.... son çift ayak izine iki ayağımla basıyorum ve vücudum 180 derece başaşağı dönüyor ve toprağın altına giriyorum. hayatta kalma mücadelesi o kadar güçlü ki insanoğlunda, ben , aklım yarım olmasına rağmen bir şekilde o toprağın altından çıkıyorum. yolun sonu gelmiyor. geldiğini düşündüğümde başka yollar, başka ışıklar ve başka olasılıklar çıkıyor.

    tam yolun sonu dediğinizde gerçekten dünyayı eritip görebileceğiniz gözlerle bakarsanız, aslında 3 boyuttan daha ötesi olduğunu ve her şeyin her saniye büyük bir hızla ve milyarlarca alternatif ile değiştiğini göreceksiniz. hayır doğaüstü bir şeyden bahsetmiyorum. gerçekten bakmaktan bahsediyorum.
  • "bir yere geldik ki
    hiçbir sokağın adı yok"*
  • bazen rüyaların düşündürdüğüdür.

    önce bir kaç kez bir yere gitme hazırlığı yapılan rüyalar görülür. sonra uçağı, otobüsü kaçırdığın rüyalar başlar. sonra da köprülerden geçmeye çalıştığın ama sulara kapıldığın bir iki rüya görürsün.

    en son artık rüyayı hatırlamadığın ama uyanmazdan önceki o son bir kaç saniyede kapıldığını hissettiğin karanlık kalır geriye. bir sabah uyandığında freudian analizleri filan bir kenara bırakır, geleceğinden haber çıkartmayı bırakırsın. tek bir soru kalır geriye: "yolun sonuna mı geldim?"
  • hayatı bitmeyecek tek gerçek olarak kabul etmek bizi çıkmaza sokuyor. bu dünya bir ağacın altında konaklamak kadar kısa ve geçici. önemli olan sonsuzla olan bağını kuvvetlendirmek. bu bağ hiç bir zaman kopmayacak çünkü zaman ve mekan üstü.

    hayatın içinde savrulmayı bırakıp ara sıra yükseklerden dünyayı izlemek gerek ya da evrenin büyüklüğünü düşünmek, sonra kendi büyüklüğünü düşünmek. küçük bir bedene sıkıştırılmış sonsuzun farkına varmak. gökyüzüne bakmak nasıl insanı ferahlatıyorsa, ruhunun sonsuza açılan bir kapı olmasını bilmek de insanı ferahlatmalı.

    her şeyden öğrenir insan her duygu her olay öğretir. yaşadıkların ne kadar derinse o kadar öğrenirsin. içini oyan acılar bitince o boşluğu dolduracak olan bilgeliğin getirmiş olduğu huzurdur.
  • (bkz: arlington road)
  • insanın kendisini böyle hissettiği anlar gerçekten çok üzücü bir durumdur.
    kalbinde başta çocuklarının, annesinin, babasının, eşinin vs. sevgisini taşıyan birisi çaresiz değildir.
    kendini böyle hisseden insanlara moral vermek gerekir diye düşünüyorum. bir zamanlar sözlükteki yazar arkadaşlardan derlediğim (bkz: moral verici sözler)'i burada yinelemek isterim.. okurlarsa kendilerine yardımcı olabilir diye düşünüyorum.
    hayata izin verin !.. bırakın ne yapacaksa yapsın. sonra karar verirsiniz, iyi mi kötü mü diye...
    "bütün çiçekleri koparabilirsiniz ama baharın gelişini engelleyemezsiniz." - pablo neruda
    “mutluluk her an vardır. yeter ki en karanlık zamanlarınızda ışığı açmayı unutmayın.” - albus dumbledore
    "başlangıcı olan her şeyin bir sonu vardır." - matrix revolution filminden bir replik
    "kötü günlerin iyi günlerden hiç bir farkı yok.. gelip geçecek.."
    "kurt kışı geçirir ama yediği ayazı unutmaz.."
    "en uzun, en çaresiz geceni düşün. sabah olmadı mı, oldu. yine olur. - reşat nuri güntekin
    sex isçisi bir arkadaşımın sözü: naapcaklar, en fazla sikerler. ogün bugündür artık hayatı anlamaya çalışmıyorum.
    dipten sonrası hep yukarı..
    "ruhu olayların gidişatıyla sıkmayın. olayların gidişatının sizin sıkıntınıza ihtiyacı yoktur." - marcus aurelius
    "bazen kötüler, nadiren iyiler kazanır; çoğunlukla herkes kaybeder." - murat menteş
    "kimsenin kirli ayaklarıyla beyninde gezinmesine müsaade etme."
    "peri masallarının gerçeküstü olmasının sebebi ejderhaların var olduğundan bahsetmesi değil, ejderhaların da yenilebileceğini anlatması."
    "zor bir durumdan çıkmanın en iyi yolu, içinden geçmektir." - r. frost
    "kötü bir gün geçiriyorum deme, karakter inşa ettiğim bir gün geçiriyorum de." - les brow
    "hep denedin, hep yenildin. olsun. gene dene, gene yenil. daha iyi yenil." - samuel becket
    "senin zammına korum, senin de zammına korum, hepinizin zammına korum" - levent kırca
    "başarısız olduysan oldun, yıkma kendini zaten yorgunsun."
    "kimse yoksa ben varım"
    “tepende karabulutlar olsa bile gökyüzünün maviliğinden kuşku duyma.” - hint atasözü
    "insan gerçek dostlarını felaket anında tanır. yenilgi yılları, iyi bir okuldur."
    "sen, ben ya da bir başkası, kimse hayat kadar sert vuramaz. ama önemli olan ne kadar sert vurduğu değil, aldığın ağır darbelere rağmen yoluna devam edebilmendir. ancak böyle kazanabilirsin! neye layık olduğunu biliyorsan, git ve onu elde et." - rocky balboa
  • hayatın en büyük çaresizliği olsa gerek. kocaman simsiyah bir çaresizlik... bir uçurumun kenarında durmak gibi. bir adım ötesi ölüm, sonsuz kayboluş, hiçlik. geriye dönemezsin. atılacak tek adım ileriye. çünkü sonda olmak bunu gerektirir. bilerek hayatı bırakmayı.
  • yolun sonu gelmedi,son diye bir şey de yok aslında.
    sen o yolu yürümeye olan isteğini kaybettin,diğer yollara da inancın kalmadı.
    yanlış yoldu belki seninkisi diğerlerinin günahı ne ?
    şimdi o yolun son sandığın yerinde;oturup bekleme başını iki elinin arasına alıp
    bunca yolu umuduna tutunup geldiysen,yine bir umut bulursun kendine.
    bunca yol gelmişsin otur bir dinlen önce,sonra gerekirse en başına tekrar yürü,varsa imkanın ayrımına gelmeye, başka bir yol seç hatta.
    ama o yolun sonunda nolur kara kara düşünüp bekleme
  • insan kabullenemiyor.
  • allah alah nasıl geldik? aşağıdan yukarıdan görünüyordu halbuki dinlemek isteyenler
hesabın var mı? giriş yap