• kayışı sıyırmış ülkenin başbakanı. işi zordur ve yunan ekonomisinin tekrar raya oturması kolay değildir. son yaptığı referandum çağrısının sebebi basittir, yunan halkını önümüzdeki on yıllarda ciddi zorluklar ve fakirlikler beklemektedir. bu duruma karar verenin sadece kendisi ve partisi olmasını istememiştir çünkü bu kara siyasi hayattan tasviyeyide beraberinde getirebilir.

    yunanistan ab'nin onuncu üyesi olarak 1981 yılında birliğe katılmıştır.yunanlar italyadan sonra birliğe katılan ikinci akdeniz ülkesidir. birlikten gerçekte fayda görmeye başladıkları zaman ise 90'ların sonu 2000'lerin başı olmuştur. aynı osmanlı gibi kendilerine verilen fonların bir kısmının düşük faizli kredi olduğunu ve bunları zamanı gelince ödemeleri gerektiğini öngörmemişlerdir. çünkü 2004 yılına kadar birliğe katılan ülkeler yunanistandan zengindi,fakir üyeler portekiz,yunanistan ve ispanya idi. almanya iki almanya birleşmesini tamamladıktan sonra bu ülkelerin de belli standartlara gelebilmesi ve ortak para birimine geçebilmek için verdiği fon sözünü tuttu. her yer ucuz kredi ile doldu çinkü ab'nin elinde likitide fazlası vardı oysa bugün bu fazla abd tarafından iki yıl önce buharlaştırıldı.

    yunanistan gibi aslen ticaret ve turizm üzerinde yürüyen ülkeler çoğu kez drahmiye bağlı kur risklerinden gelen paralar ile kar ederken euro'ya geçilince bu silah veya enstrüman ellerinden alındı çünkü para birimleri tarih oldu.

    şu anda ab üyesi ülkelerin pek çoğu zor durumdadır sebebi ise gayet basit bir örnekle açıklanabilir. örnek olarak makine yatırımı yapacaksınız ve seçenekleriniz yunan,italyan ve alman makineleri. eskiden drahmi,liret ve mark döneminde yunan makinesi 30 lira ,italyan 50 alman ise 80 ile 100 lira arasında idi. bütçenize göre seçim otomatik olarak yapılıyordu ve bu işten italya iyi ekmek yiyordu. on ya da onbeş yıl öncesinde türkiye'de alman makinesi görmek çok nadirdir. yunan'da bu işten ve drahminin görece ucuzluğundan faydalanıp iyi kötü iş yapıyordu, fakirdi ama durağan bir ekonomisi vardı. oysa euro zone gelince maaliyetler bire bir olmasa da eşitlendi. yunan makinesi az da üretildiği için almandan pahalı hale geldi. yunan makinecilerin cılız olan varlığı hepten yok oldu.italyanlar direndi ama fiyatlar artık neredeyse aynı mertebede idi, pek çoğu battı yada birleşmek zorunda kaldı. bu durumda alman makineleri hem kar etti,hem talep gördüler.

    kısacası euro zone fakir ülkeleri batırırken sanayisi güçlü ülkelere para akışına sebep oldu,onlar ayakta kaldılar ve bu şu anda cari olan düzendir. şu anda eurozone diye nitelendirilen bölgede her hangi bir sanayi kolunda güçlü bir şirketle rekabet imkansız hale geldi. çok uluslu ab şirketleri gümrük işlemi olmadan tıpkı istanbuldan izmire mal yollar gibi mal sevk ediyorler, sizin küçük organizasyonunuzdan daha düşük faizle kredi buluyor,hatta kendi küçük şubelerini kurararak daha hızlı ve mobil hale geldiler, bu güç karşısında zayıf sermayeli yunan ya da diğer ülke şirketleri battıyorlar. işin kötüsü bu durumda da bir değişme ya da iyileşme olma ihtimalide yok çünkü ticaret serbestisi var.

    örneğin mobilya alman isveç italyanlar elinde ama karşısında rekabet eden bir yunan koçtaşı yok çünkü yunanistanda faaliyet gösteren çok uluslu ab şirketi yerel şirket muamelesi görüyor ve yunan şirketinin tüm haklarından yaralanıyor,karı geldiği ülkeye transfer ediyor,ucuza kredi buluyor beklediği karı bulmayınca hop kapatıp gidebiliyor. oysa yunanistan da yunan menşeli şirket kurmak,kredi almak şu an almanya'ya göre daha maaliyetli,eh bu düzeni kendi lehine kıramayan bir liderin yapacağı tek şey bu kötü kaderi halkıyla paylaşmak onları zımmen bu kötü kadere ortak etmektir.

    yunanistanı kurtaracak olan kader ancak euro zone'un dışına çıkması ile mümkün olur zira kendi para birimine sahip olmadan alınacak önlemler sadece kemer sıkmaya dayalıdır ki bu da çözümsüzdür çünkü ülke para kazanmıyor, para birimi üzerinde hiçbir gücün yok, yunan merkez bankası ekonominin bir enstrümanı değil,şirketlerini rekabetçi yapamıyorsun sadece iflas erteliyorsun, ancak drahmiye geçip sıkı bir develüasyonla bu yolu hızlıca geçebilirler ona da birlik müsade etmiyor. ab'nin kaderini bir anlamda elinde tutan ülkenin başbakanıdır.
  • yeni bir iktisadi kavramın yaratıcısıdır:

    "el parasıyla referanduma girmek"
  • yunanistan'da ki kriz konusunda tek üzüldüğüm kişi, bu konuda pek bir bilgim yok ama her şey olup bitmiş te kabak bu adamın başına patlamış gibi. hele o merkel'in karşısında ki duruşu içimi sızlattı. bırakın ülke başkanını, her hangi bir adamın bile o konumda olmasını istemezdim.

    adamda öyle bir masumiyet * var ki, elimde olsa sağdan soldan borç toplayıp vericem adama.
  • gercekten kendisine inanilmaz uzuluyorum ben. bir ulkenin basina bu kadar sanssiz bir zamanda gecilmez. donanimli oldugu, mantikli bir lider oldugu asikar, ama bu kadar sorun kime verilirse verilsin cozmesi imkansiz. umarim sonuc hem kendisi icin, hem de komsularimiz icin hayirli olur.
  • kabahat kendisinde. karamanlı konstantinos karamanlis'ten sonra başa geçersen tabiki enkaz devralırsın. insan bi bakar dimi? türkiye'de hangi hükümet baştan inerken enkaz bırakmamış ki ailesi türkiye'den göç ettirilmiş konstantinos karamanlis de bırakmasın!?
  • merkel karşısında muhtar duruşu sergilemiş yunan başbakanı. işin kötüsü yapabileceği bir şey yok,hatta yerine gelecek olanların da bu politika ile yapabilecekleri bir şey yok. osmanlı'da neden yerli sanayi gerçekleşmedi sorusunun yanıtını olan ülkede ne yapacağını bilmeden oturmaktadır. osmanlıda yerli sanayi istanbuldan izmire yolladığı mallar için resim harç vergi öderdi ama yabancılar kapitülasyon sebebi ile muhaftı,sonuçta yerli sanayi gelişemeden battı ve malum duyunu umumiye geldi.yani vergi gelirlerine dahil el koyarak borç tahsilatı yapıldı ama osmanlı kuyruğu doğrultamadı.

    yunanistan'ın durumuda benzerdir. kendi küçük şirketleri yüksek birim maaliyet ile üretim yaparak hiç bir koruma duvarı arkasına sığınamadan ab'nin baba sanayici şirketleri ile rekabet yapmaları beklendi.talebin daraldığı arzın fazla olduğu ekonomide mallarını satamadılar. bir ülkeyi sanayisi,servis sektörü ve tarımı ayakta tutar,devlet memurları değil. bu sektörlerin ülkeye getirdiği kazanç ile ülke ilerler,yunanistan gibi küçük bir ülkede zaten iç talep sınırlıdır,mallarını dışarıya da satamayınca yunan firmaları yükselen maaliyetler ile başa çıkamadı. yetmedi turizmde ege bölgesini tüm adalara,tekne turlarına rağmen türklere kaptırdılar. şu an yunanistan'ın türkiye deki otel kalitesine ulaşması çok zordur. iş bina ile bitmiyor bir de burada çalıştıracağın personel giderleri var euro zone'da oturan bir işletmenin 1'e 2.5 olan tl ile rekabet şansı neredeyse yoktur. kaldıki girdi maaliyetleri bile facia her iki tarafta da domates 1 birim olsun yani biz de 1 lira, orada 1 euro kabaca 2.5 katı maaliyet var. kaldı ki türkiye son dönem yaptığı atılımla zengin turistleri de çeken cazibe merkezi oldu.

    e geriye ne kaldı ki, yunanistan ekonomisini ayakta tutan tarım ve turizm.tarım zaten sınırlı bir bölgede yapılıyor turizm de euro yüzünden sınırlı kaldı. üstelik yunan halkı bizim gibi aza kanaat etmiyor,grevler, iş bırakmalar gırla gidiyor. yani geçmişin yalancı zenginliğine alıştı bu yeri terk etmek istemiyor.

    şu anda yapacağı tek akıllı şeyin bildiğin ab üyeliğini dondurmak,bizim gibi gümrük birliğine geçmek,halkını bir şekilde kıra göcüre sakinleştirmek,drahmiyi yendien canlandırmak ve rusya,çin veya arap fonlarını çekerek ülkeyi geçmişte olduğu gibi servis odaklı bir ülkeye dönüştürmek olmalı ama bu radikal hapı yutmak neredeyse imkansız.

    ab'den ilk kovulan ülkenin başbakanı olacak gibi duruyor,tabii başbakan kalabilirse.
  • yıllar önce sürekli olarak ismail cem ile yan yana gördüğümden kendisine karşı özel bir sempati beslediğim siyasetçi
  • enkaz devraldik klisesini tam anlamiyla yasayan basbakandir. hicbir sucu yok, oncesinde gelenler yunanistanin amina koydu, bunu goren halk onlari sutlayip yoldas yorgoyu getirdi duzeltsin diye ama kazik oyle bir girmis ki adam ne yapsa care yok. sosyalist enternasyonellerin baskani adami ulkesi icin berlin kapilarinda yalvartir oldular, yazik gercekten. bende severim, ozellikle 99 donemi gelisen dostlukta buyuk pay sahibi sempatik yoldastir yorgo dayi. son derece radikal karar alarak ulke gelecegini referanduruma goturuyor. hayir cikarsa ki cikmamasi imkansiz, kelepire yunan adalarini almaya baslariz artik, darilmasin yorgo dayi..
  • bu akşamki toplantıda referandum kararından vazgeçmezse anasının amına dinamit koyup patlatacaklar....
  • onurlu bir siyasetçi. "biz yunanistan'ın borçlarını ödemeyiz, onlar zaten rüşvet yiyor, ab'nin tarım sübvansiyonları yıllarca onlara aktı, hepsini çar çur ettiler, onlar yüzünden bizim piyasalardaki kredibilitemiz düşüyor" gibi argümanlarla günlerdir yunanistan'ı yerden yere vuran euro bölgesi şahinlerine "sizden tek kuruş istemiyoruz" demiştir, diyebilmiştir. davranışı takdire şayandır, ama 5 nisan kararlarının muadili olan kemer sıkma önlemlerinin siyasi bedelini ağır şekilde ödeyeceğine de hiç şüphe yoktur.
hesabın var mı? giriş yap