• satanizm tedirginliginin (?) yaşandığı günlerde türk medyası tarafından, konuyu betimlemek için kullanılan imgelerden birisi de bu albümün kapağıdır.
    hatta üzerine yazılar da yazıldı "yaşlı kadın ölmüş bebekleri asıyor" gibisinden... tisortu her giyen suc ortagi oldu.
    ne kadar kolay degil mi ?
  • diğer megadeth albümlerine nazaran daha olgun ve ruh sahibidir youthanasia.bu albümde marty frieadman çok ön plana çıkmasada albümde var olan ruh ve duyguya en büyük katkıyı o yapmışdır.şarkıların alt yapısına belkide çok fazla dikkat edilmeyecek minik melodiler serpiştirmiştir. i thought i knew it all,family tree,a tout le monde bunlara en iyi örnektir.

    bu albumdeki şarkılar rust in peace şarkıları kadar kompleks değil gibi görünür ama iş bu şarkıları coverlamaya geldiği zaman zorlukları anlaşılır.özellikle bu albumdeki davul tonları albüme çok farklı bir hava katmaktadır.marty friedmanın çaldığı partisyonlar o kadar dengelidir ki ne çok fazla kullağa batar ne de duyulmuycak düzeydedir.bu yüzden bir konserde bu albumden şarkı çalmak büyük gaflettir.
    ayrıca megadethin en sevilen albumlerinden biri olmasına rağmen konserlerinde bu albumden sadece a tout le monde çalınır.ki bence de bu albumden başka şarkı çalınmaması gerekir.megadethin efsane kadrosu dışındaki hiç bir hali bu albümün havasını veremez.bu yuzden bu album her dinlendiğinde insanı kahreder.
  • (bkz: megadeth) 'in en iyi albumlerinden. yillanmış şarap gibi valla.
  • evet belki rust in peace etkisinde bir albüm değil youthanasia , ama ayrıdır,bambaşkadır,kimilerine göreyse favoridir , kelime oyunlu cin isme de sahiptir..addicted to chaos'taki mustaine'nin "paralarım lan seni" dercesine hırçın vokali , a tout le monde 'un (intiharlık) eşsiz melodisi , i thought i knew it all'un mükemmel sözleri , train of consequences 'un tren temalı gaz riffi..yani kıssadan hisse güzel albümdür , severiz kendisini , dinleriz üstelik..
  • düşünüyorum da, hayatımın arka planıymış bu albüm. şimdi anlıyorum, arkada çalan şey buymuş.
  • vaktiyle bir çırpıda okuma azmindeki bir kimsenin "yuu.. uuu.. yuğt anasını!" demesiyle yarılma sebebim olmus megadeth albümü ki ne albümdür.
  • megadeth'in son orjinal albümü, mustaine'in kendini tekrarlama hadiselerine girmediği taş gibi bir albümdür.
  • kapağıyla, sözleriyle, fotoğraflarıyla, besteleriyle, sololarıyla, samimiyetiyle, nefretiyle, aşkıyla, ızdırabıyla, gazıyla ve karanlığıyla gelmiş geçmiş en mükemmel albümlerden değilse bile, -en azından benim için- en anlamlı albümlerden biridir.

    ve tabi ki marty friedman'ın 24th fretiyle*.
  • kadri kıymeti bilinmemiş megadeth şarkıları serisinde countdown'la yarışır bu albüm. oysa ne gada da güzeldi 95 baharında youthanasia dinlemesi...
hesabın var mı? giriş yap