• genelde rizeli ve trabzonlu olur bi tipler.
    hep ben haklıyım tavırları da buna sebep.
  • sessizlik düşmanı olan insandır. sesini yükseltmeden kendini ifade edemeyeceğini düşünür. yüksek sesle konuşmayan insanlara tahammül edemez. bu insanlarla normal günlük muhabbet yaparken bile kendinizi kavga ediyormuş gibi hissedersiniz.
  • kulağı duymuyordur.
  • kalp katılığından haber verir.

    kalbi nasır tutmuş, katı, anlayışsız ve küt olan insanlar gevezedirler, kafa şişirirler ve bağıra çağıra konuşurlar.

    allah dertsiz deva vermemiştir. böyle insanların tedavisi ancak oruç veya açlıkla mümkündür. sıkıntı şu ki, bu şahıslar kendilerine konulan teşhisi asla üzerine alınmazlar ve tedavi yollarına başvurmayıp aynen devam ederler.

    biraz aç kalsın bu tipler; bakalım sesleri çıkıyor mu!

    hatta size biraz daha ötesini söyleyeyim: kalbi saflaşmış insanların konuşması sakin, gönül okşayıcı ve ahenklidir. çok hafiften bir ezgi, armoni hissedersiniz konuşmalarında. dikkat edin, küçük çocuklarda da aynı durum gözlenebilir; cümleleri adeta melodiktir. dolayısıyla bir kimsenin ne idüğünü simasından olduğu kadar, konuşmasından da rahatlıkla anlayabilirsiniz.

    farklı bir durum olarak, pelteklerin/kekemelerin de kalbi yumuşak olur. o da hz. musa'nın mirası olsa gerek. malum olduğu üzere hz. musa peltek idi. hatta kuran'da bir ayet olarak onun duası zikredilir:

    "rabbiş rahli sadriy ve yessirliy emri; vahlul ukdeten min lisani yefkahu kavli"
    "rabbim göğsümü genişlet, işimi kolaylaştır; şu lisanımı da çöz ki, sözümü iyi anlasınlar"
  • (bkz: babam), (bkz: halam), (bkz: dedem), (bkz: amcam), (bkz: kardeşim), (bkz: ben), (bkz: sülale)
  • en çok saydırdığım insanların başında geliyor bu tipler.

    bu insanlardan biriyle aynı ofiste çalışıyorsanız hele ızdırap olurlar. sizin telefonla konuşuyor olmanız da önemli değildir. herkesi bastıracak şekilde bağırmak hiç umurlarında değildir bunların. çünkü farkındalık denen şeyden nasiplerini almamışlardır.
    özellikle telefondayken ayrı coşar bu tipler. insani şekilde konuşmak varken en üst perdeden büyük harflerle "hihohahahaha" diye konuşmaya girerek neyi amaçlarlar, neden böyle bir yaşam tarzı, neden ulan neden amk.

    çok ağır küfürler ediyorum şuan *
  • benimdir. konuşurken çoğunlukla fark etmeden sesim yükselir. bunun nedeni anne ve babamım kulaklarının duyma oranı düşük olduğundandır. düzeltmesi çok zor.
  • kalabalik bir ailede buyumustur. sesini karsisindakine duyurabilmek icin surekli yuksek sesle konusmasi gerekmistir.
  • hayatım boyunca amacını anlayamadığım insan
  • ince düşünceler beklemeyin bu insanlardan. bağırarak, her söylediklerinin doğru olduğuna inançları sonsuzdur. empati ise, sıfırdır.
hesabın var mı? giriş yap