zebra storyteller

• -basma perdemdeki çiçeğim.-
  
  bir didem madak dizesi karşılaştırdı bizi. füsun'la başlayan muhabbetin buralara geleceği, hayatımda bu kadar anlamlı bir yeri olabileceği hiç aklıma gelmemişti. bana bakışındaki şefkat, içindeki merhamet ve kelimelerinin arasında bana hissettirdiği ulu sevgisi ile hayatımın ortasına düşüverdi kendisi.
  kimsem oldu. iyi ki oldu.
  yüzündeki tebessümü, paylaşırkenki heyecanı, bana sarıldığında her zerremde hissettirdiği sıcaklıkla doğduğu güne minnettarım. hep olsun. hiç yabancılaşmasın.
  
  "güneşi özledim, sonra seni, keşke gölgesine razı bir fesleğen olaydım."