zhit

• rus yönetmen vasiliy sigarev'in 2012 yapımı filmi "yaşamak"
  ama film adına inat bir konuyu ele almış ölümler ve ölenlerin yakınları, anne, çocuk ve sevgili üzerinden ölümlerin yarattığı yıkıcı etkiler üzerine çeşitlemeleri...
  ateş düştüğü yeri yakarmış...
  müziğiyle yarattığı atmosferle asıl amacı o olmasa da korku, gerilim filmlerinin çok üzerinde bir değere sahip film...
• ölenle ölünmeyecekse ne zaman ölmeli mottosunu kafamıza vura vura öğreten bir film,
  filmdeki şu diyalag da aslında herşeyi özetliyor
  -önceden biri öldüğünde kim ve nasıl öldüğünü merak ederdim, oysa aslında ölenler geride kalanlarmış
• 2012 yapımlı vasili sigarev filmi. izlemesi herkese nasip olmaz, pek duyulmuş bir film değil. ikinci kez az önce izledim ve gece gece, kendi ölmüş halimle başbaşa bıraktı beni.
  ölüm, ölüm. gündelik sözlerimizin arasında geçecek kadar kaba.
• rus sineması özellikle andrey zvyagintsev’in filmleri (elena, ızgnanie, leviafan, vozvrashchenie) ile benim için çok özel bir yere sahip. son dönem rus yapımı “dram” etiketli filmleri bu kadar yukarıya taşıyan unsurların başında sanırım biraz da rus topraklarının karakteristik iklimi ile sosyalist rejim sonrası kapitalizme ayak uydurma konusunda bocalayan rus sosyal yapısındaki sorunlar geliyor. bizim tanzimat döneminde yaşadığımız ikilem ve geçiş sürecini modern dünyada yaşayan rus toplumunun akıllı sanatçıları da bu önemli membadan faydalanmayı iyi beceriyorlar. zhit her ne kadar böyle sosyal derinlikli bir film olmasa da rus sinemasının son dönem başarılı yapımlarına güzel bir örnek. daha çok bireysel acılar üzerine yoğunlaşan zhit, adı “yaşamak” olsa da yaşamın en acı ve en kabullenilmesi zor gerçeği üzerine, ölüm üzerine çevrilmiş bir film. bu sarsıcı ve sizi duygusal anlamda zaman zaman duvardan duvara vuran film ölümü, en sevdiğini kaybetmenin ne hissettireceğini çok can alıcı bir biçimde sorgulatıyor. son sahnedeki yaşam dolu görselliğin verdiği muhteşem mesaj ile; sıradan olmayan kurgusu, başarılı oyunculukları, filmin atmosferini daha da derinleştiren görselliği ve çok dokunaklı temasıyla karamsar filmlerle sıkıntısı olmayan herkesin kendinden bir şeyler bulacağı bir yapım.