sana vurana sen de vur diyen ebeveyn

• boşu boşuna kendini avutan ebeveyndir.
  
  vuracak çocuk kendisi vurur.
  
  ebeveyn vur dedikçe çocuk daha pısırık oluyor nedense.
  
  edit: küçükken kardeşimle dövüşürdük. şaka yoluyla başlayan boğuşma, genellikle benim canımı acıtması ve benim onun canını daha çok acıtmamla ağlayarak biterdi. bazen de ciddi ciddi dövüşürdük. kardeşim hayatı boyunca hiç dayak yemedi. hiç kavgaya girmekten korkmadı. yeri geldi on kişiyi sopayla kovaladı, yeri geldi arabayla ezmeye çalıştı.ev arkadaşını dövüp evden kovmuşluğu var, bulaşıkları yıkamıyor diye. ilkokul, orta okul lise üniversite canını sıkan insana sürekli girişip dövdü. hala da öyledir. bunu küçükken yaşadığımız boğuşmalara bağlıyorum ben. ben mesela önce karşımdakini tartarım. dövebilir miyim diye kestirmeye çalışırım. onda öyle bir kontrol mekanizması bulunmuyor. direk dalıyor kafayı kırıp.
  
  ben de bir yaşa kadar hep dayak yedim. ilkokul iki yada üç'e kadar sürekli dövdüler beni. bir şey yapmadan dururdum. bunu dayıma bağlıyorum. bir keresinde dayıma yumruk atmıştım. sevgili dayıcığım, sakın başkasına vurma, çok kuvvetlisin vurduğun çocuk ölür demişti. ulan nasıl işlediyse bu içime, sürekli dayak yiyorum, annem kuduruyor sana vurana sen de vuracaksın diye. ben korkuyorum vururum, karşımdaki ölür başım derde girer diye. (kardeşin ölür diye korkmuyormuydun derseniz, ona ciddi vurmuyordum tabi ki.) sonra bir gün bizim mahalledeki çok kavgacı bir çocuğu büyük çocuklar kışkırtıp bana saldırttı. çocuk bana tekme attı. nasıl olduysa ayağını yakaladım, ayağını tutarken bunun karnına bir tekme yapıştırdım. hiç abartmıyorum rahat bir 5 metre uçup göt üstü yere çakıldı. baktım ölmedi. içimde sanki bir şey kırıldı. buna yerdeyken bir giriştim. elimden zor aldılar. o gün benim için bir dönüm noktası oldu. kardeşim kadar olmasa da yeri geldiğinde(biri bana vurduğunda yada ittirdiğinde) allah ne verdiyse bende giriştim.
  
  sözün özü. dayılara dikkat. çocuğunuzun pasif kalmasının sebebi bir akrabanın söylediği saçma sapan bir şey olabilir. çocuklar, adı üzerinde çocuk, çok kolay inanıyorlar bazı şeylere.