shakespeare sonnet 143

• bir william shakespeare sonesi:
  
  lo, as a careful housewife runs to catch
  one of her feathered creatures broke away,
  sets down her babe, and makes all swift dispatch
  in pursuit of the thing she would have stay;
  whilst her neglected child holds her in chase,
  cries to catch her whose busy care is bent
  to follow that which flies before her face,
  not prizing her poor infant's discontent;
  so runn'st thou after that which flies from thee,
  whilst i thy babe chase thee afar behind;
  but if thou catch thy hope, turn back to me,
  and play the mother's part, kiss me, be kind;
  so will i pray that thou mayst have thy 'will,'
  if thou turn back and my loud crying still.
  
  çevirisi:
  
  titiz bir ev kadını, koşu tutturur hani
  tutsam diye sıvışan tüylü bir yaratığı,
  kucağından indirip bırakır bebeğini:
  kaçıp gideni eve sokmaktır can attığı.
  geride kalan yavru, ağlayarak seyirtir,
  yetişmeye çırpınır. ananın derdigünü,
  peşinden koştuğunu gözden yitirmemektir:
  dinlemez yavrucağın yaman üzüntüsünü.
  senden kaçıp gidenin düşmüşsün ya peşine,
  ben yavrunum, uzaktan kovalıyorum seni.
  umduğunu tutunca dönüp bana gel yine,
  bir anne gibi ol da öp beni, okşa beni.
  dualarım hep şudur: artık muradına er
  ve dönüp bana gel de çığlıklarıma son ver.